Quod non imber edax, non Aquilo impotens 5 Annorum series et fuga temporum. At non ingenio quaesitum nomen Ovidius Amor. III, 15, 7 sq.: Pelignae dicar gloria gentis ego. ibid. v. 19 sq.: Imbelles elegi, genialis Musa, valete, Post mea mansurum fata superstes opus! A. A. III, 339 sq.: Forsitan et nostrum nomen miscebitur istis, Nec mea Lethaeis scripta dabuntur aquis. Met. XV, 871 sqq.: Iamque opus exegi, quod nec Iovis ira nec ignes Nec poterit ferrum nec edax abolere vetustas. Cum volet, illa dies, quae nil nisi corporis huius Ius habet, incerti spatium mihi finiat aevi : Marmora Messallae findit caprificus et audax Dimidios Crispi mulio ridet equos. At chartis nec furta nocent nec saecula prosunt; Solaque non norunt haec monumenta mori. In quibus locis vides non pauca ad exemplum Horatii scripta esse. V. 2. situ] mole. Comparari potest adiectivi situs usus apud Tacitum Ann. III, 38: Philippopolim a Macedone Philippo sitam (i. e. conditam) circumsidunt", alias. impotens] sibi non temperans, vehementer furens. Epod. 16, 62. - temporum] Simonid. ap. Schneidew. Del. p. 404: »χρόνος ὀξὺς ὀδόντας Πάνο τα καταψήχει καὶ τὰ βεβαιότατα.“ Libitinam] Venus Libitina, dea funerum; in cuius aede erant libitinarii, quibus qui mortui essent ex lege nuntiabatur, eadem ratione qua recens nati in templo Iunonis Lucinae nominabantur. Inde Livius XL, 19: „Pestilentia in urbe tanta fuit, ut Libitina vix sufficeret." cf. Sat. II, 6, 19. Epist. II, 1, 49. dum Capitolium] in perpetuum; aeterna enim Roma habebatur. cf. Virg. Aen. IX, 446. Dio Cass. Excerpt. Vatic. p. 154: Σιβύλλης χρησμὸς ἐφάσκετο Scandet cum tacita virgine pontifex. Καπιτώλιον κεφάλαιον ἔσεσθαι τῆς V. 10. qua violens] ut Sat. I, 1, 58. Carm. IV, 9, 2. Noli tamen haec - cum dicar artius coniungere; nam nomen Horatii et gloria tam angustis finibus non est circumscribenda. Potius originem poetae et natale solum significant. Daunus] Epod. 3, 16. populorum Genitivus ad graeci verbi Baoilɛɛiv usum hic positus exemplo apud latinos videtur carere; unde iam in codd. emendare conabantur regnator. ex_humili] Q. HORATII FLACCI CARMINUM LIBER QUARTUS. Carmen I. Intermissa, Venus, diu Rursus bella moves? Parce, precor precor. Non sum qualis eram bonae Sub regno Cinarae. Desine, dulcium 5 Mater saeva Cupidinum, Carmen I. Scimus ex Suetoniana Horatii vita, quartum carminum librum Augusti rogatu ab Horatio superioribus tribus additum esse. Ad quam rem cum comparaveris locum Sueton. Aug. c. 89: ,,Componi tamen aliquid de se nisi et serio et a praestantissimis offendebatur", videbis quanti Augustus Horatium aestimaverit. Et veri simillimum est quod a scholiastis traditur, propter ea carmina in quibus Augusti eiusque privignorum laudes canantur, totum librum emissum esse ab Horatio. Qui cum lyricam suam poesim parvam et amatoriam esse saepenumero olim pronuntiasset, non potuit facere quin libro adderet amatoria etiam carmina, sive recentia sive ex copia superioris temporis desumpta. Itaque hoc carmen, quod circa a. 739 scriptum est, eo consilio primum libri locum accepit, ut prologi quasi munere fungeretur et Circa lustra decem flectere mollibus Iam durum imperiis; abi Quo blandae iuvenum te revocant preces. Tempestivius in domum 10 Pauli purpureis ales oloribus Comissabere Maximi, Si torrere iecur quaeris idoneum : Namque et nobilis et decens Et pro sollicitis non tacitus reis 15 Et centum puer artium 20 Late signa feret militiae tuae, Et quandoque potentior Largi muneribus riserit aemuli, Ponet marmoream sub trabe citrea. vel post scriptum sit carmen. - flectere] metaphora sumpta ab equis (cf. Carm. III, 7, 25); inde etiam te re adiectiva mollis et durus. vocant] Ingeniosa quidem sed non necessaria coniectura Peerlkampii est rite vocant, nam revocant non est iterum vocant, sed „a me ad se vocant." Sat. II, 3, 264. tempestivius] magis opportune, ut Ovid. Trist. IV, 10, 81: „Felices ambo tempestiveque sepultos." in domum] Boni etiam codices in domo; rectius tamen illud propter motum qui inest in comissatione. Pauli] Videtur esse Paulus Fabius Maximus cos. a. u. 743. Quem ne mireris versu 15 puerum nominari, cogita hunc valde gratiosum fuisse apud Augustum neque iam observatas esse leges annales. Alii, ut Orellius et Walckenaerius, eius filium significari putant, ad quem dulcissimae Ovidii epistolae ex Ponto scriptae sunt; secundum Walckenaerium hic puer a. 739 vigesimum fere annum agebat. purp. al. oloribus] Ipsa Venus siquidem alata non est, vehitur tamen alitibus. Purpureum autem non rubicundum est sed nitidum ac splendens; ita etiam nivem purpuream dicere potuerunt latini poetae. iecur] Apud antiquos " centum ar V. 13. decens] formosus, ut III, 27, 53. Ad ea quae sequuntur compara Carm. II, 1, 13. tium] cf. Cic. Rosc. Am. 41, 120. Ovid. Rem. Am. 713: Nec solam faciem, mores quoque confer et artes." militiae tuae] vide ad Carm. III, 26, 2. quandoque] quandocunque, ut Carm. IV, 2, 34. A. P. 359. Largi] In aliis largis ; verum rectius largus habetur aemulus, quippe qui liberalitate sua puellarum animos flectere studeat. Sic venuste contra Pauli multas artes una aemuli divitiarum copia ponitur. - Albanos] Praeter Albanum lacum proprie dictum tres ibi alii et proximi fuerunt lacus; inde pluralis numerus. Videtur Paulus villam ibi habuisse. trabe citrea] Sic in antiquissimis codicibus; Cypria ex corruptione et prava memoria loci Carm. I, 1, 13 ortum. Citrus arbor bene olens et pretiosissima ex Africa petebatur. Apud Persium 1,53 inveniuntur lecti Duces thura, lyraeque et Berecyntiae Mixtis carminibus non sine fistula; 25 Illic bis pueri die 30 Numen cum teneris virginibus tuum In morem Salium ter quatient humum. Iam nec spes animi credula mutui Nec vincire novis tempora floribus. Sed cur heu, Ligurine, cur Manat rara meas lacrima per genas? 35 Cur facunda parum decoro 40 Inter verba cadit lingua silentio ? Nocturnis ego somniis Iam captum teneo, iam volucrem sequor Campi, te per aquas, dure, volubiles. citrei. Carmen II. Pindarum quisquis studet aemulari, Berecyntiae tibiae] cf. Carm. III, 19, 20; de dativo Epod. 9, 5. Indicatur concentus trium instrumentorum; cui accedunt mox cantus et saltatio. cf. IV, 15. 30. bis die] matutino et vespertino tempore. morem Salium] cf. Carm. 1, 36, 12. ter quatient humum] cf. Carm. III, 18, 16 et I, 37, 2. V. 30. mutui] cf. Carm. II, 12, 15. novis floribus] Inde concludas, verno tempore carmen scriptum esse. Ligurine] fictum nomen. Ad eundem est Carm. 10. rara] cf. Carm. I, 13, 6. Egregie intimus animi sensus furtim et raro cadentibus lacrimis exprimitur. Huc accedit silentium, de quo cfr. Epod. 11, 9. per gramina] [n somniis sequi Ligue per rinum sibi videtur currentem Campum, natantem per Tiberim; ibi enim quam maxime sese prodit pueri venustas. Cfr. Carm. III, 12, 7 sqq. Carmen II. Anno 738 Germani populi, Usipetes, Tencteri et Sugambri, excursiones in Galliam trans Rhenum fecerant neque equitatum solum Romanum contra se missum vicerant sed etiam M. Lollio legato gravem cladem intulerant. Quos ut ulscisceretur Augustus ipse in Galliam profectus nominis sui magnitudine tantopere Germanos terruit, ut obsidibus datis in suos fines redirent. Quo facto restitutoque honore imperii Au |