Cuftodes, lectica, ciniflones, parafitæ;
Ad talos ftola demiffa, et circumdata palla
Plurima, quæ invideat pure apparere tibi rem.
Altera, nil obftat: Cois tibi videre eft,
Ut nudam; ne crure malo, ne fit pede turpi;
Metiri poffis oculo latus. An tibi mavis
Infidias fieri, pretiumque avellier, ante
Quam mercem oftendi? Leporem venator ut altâ
In nive fectetur, pofitum fic tangere nolit,'
Cantat; et apponit, Meus eft amor huic fimilis;
Tranfvolat in medio pofita, et fugientia captat.'
Hiscine verficulis fperas tibi poffe dolores,
Atque æftus, curasque graves e pectore tolli?
Nonne cupidinibus statuat natura modum quem,
Quid latura, fibi quid fit dolitura negatum,
Quærere plus prodeft, et inane abfcindere foldo?
Num, tibi cum fauces urit fitis, aurea quæris
Pocula? num efuriens faftidis omnia præter
Pavonem, rhombumque? tument tibi cum inguina,
num, fi
Ancilla aut verna eft præfto puer, impetus in quem
Continuo fiat, malis tentigine rumpi?
Non ego; namque parabilem amo venerem, facilemque.
Illam, Poft paulo; Sed pluris; Si exierit vir;'
Gallis hanc, Philodemus ait; fibi, quæ neque magno
Stet pretio, neque cunctetur, cum eft juffa, venire: Candida rectaque fit; munda hactenus, ut neque
Nec magis alba velit, quam det natura, videri.
Hæc, ubi fuppofuit dextrum corpus mihi lævo,
Ilia, et Ægeria eft: do nomen quodlibet illi.
Nec vereor, ne dum futuo, vir rure recurrat,
Janua frangatur, latret canis; undique, magno
Pulfa domus ftrepitu, refonet; vepallida lecto
Defiliat mulier, miferam fe confcia clamet;
Cruribus hæc metuat, doti, deprenfa; egomet, mî;
Difcinctâ tunicâ fugiendum eft, ac pede nudo,
Ne nummi pereant, aut pyga, aut denique fama :
Deprendi miferum eft. Fabio vel judice vincam.
OMNIBUS hoc vitium est cantoribus, inter amicos
Ut nunquam inducant animum cantare rogati;
Injuffi, nunquam defiftant. Sardus habebat
Ille Tigellius hoc. Cæfar, qui cogere poffet,
Si peteret per amicitiam patris atque fuam, non
Quicquam proficeret: fi collibuiffet, ab ovo
Ufque ad mala citaret, Io Bacche! modo fummâ
Voce, modo hâc, refonat quæ chordis quattuor ima
Nil æquale homini fuit illi: fæpe velut qui
Currebat fugiens hoftem; perfæpe velut qui
Junonis facra ferret: alebat fæpe ducentos,
Sæpe decem fervos: modo reges atque tetrarchas,
Omnia magna, loquens; modo, Sit mihi menfa
tripes, et
Concha falis puri, et toga, quæ defendere frigus,
Quamvis craffa, queat: decies centena dediffes
Huic parco, paucis contento, quinque diebus
Nil erat in loculis: noctes vigilabat ad ipfum
Mane, diem totum ftertebat: nil fuit unquam
Sic impar fibi. Nunc aliquis dicat mihi, Quid tu?
Nullane habes vitia? Imo alia, et fortaffe minora.
Mænius abfentem Novium cum carperet; Heus, tu,
Quidam ait, ignoras te? an ut ignotum dare nobis
Verba putas? Egomet mî ignofco, Mænius inquit.
Stultus et improbus hic amor eft, dignusque notari:
Cum tua prævideas oculis male lippus inunctis,
Cur in amicorum vitiis tam cernis acutum,
Quam aut aquila, aut ferpens Epidaurius? At tibi
Evenit, inquirant vitia ut tua rurfus et illi.
Iracundior eft paulo; minus aptus acutis
Naribus horum hominum. Rideri poffit, eo quod
Rufticius tonfo toga defluit, et male laxus
In pede calceus hæret. At eft bonus, ut melior vir Non alius quifquam: at tibi amicus; at ingenium ingens
Inculto latet hoc fub corpore: denique, te ipfum
Concute, num qua tibi vitiorum inseverit olim
Natura, aut etiam confuetudo mala; namque
Neglectis urenda filix innafcitur agris.
Illuc prævertamur; amatorem quod amicæ
Turpia decipiunt cæcum vitia, aut etiam ipfa hæc
Delectant; veluti Balbinum polypus Hagnæ.
Vellem in amicitiâ fic erraremus; et ifti
Errori nomen virtus pofuiffet honestum !
At, pater ut gnati, fic nos debemus amici,
Si quod fit vitium, non faftidire: ftrabonem
Appellat Pætum pater; et Pullum, male parvus
Si cui filius eft, ut abortivus fuit olim
Sifyphus: hunc, Varum, diftortis cruribus; illum
Balbutit Scaurum, pravis fultum male talis.
Parcius hic vivit? frugi dicatur: ineptus
Et jactantior hic paulo eft? concinnus amicis
Poftulat ut videatur: at eft truculentior, atque
Plus æquo liber? fimplex fortisque habeatur:
Caldior eft? acres inter numeretur: opinor,
Hæc res et jungit, junctos et servat, amicos.
At nos virtutes ipfas invertimus, atque
Sincerum cupimus vas incruftare. Probus quis
Nobifcum vivit? multum eft demiffus homo: illi
Tardo, cognomen pingui damus: hic fugit omnes
Infidias, nullique malo latus obdit apertum?
(Cum genus hoc inter vitæ verfemur, ubi acris
Invidia, atque vigent ubi crimina) pro bene fano
Ac non incauto, fictum aftutumque vocamus.
Simplicior quis et eft, qualem me fæpe libenter
Obtulerim tibi, Mæcenas; ut forte legentem,
Aut tacitum, impellat quovis fermone, moleftus:
Communi fenfu plane caret, inquimus. Eheu,
Quam temere in nosmet legem fancimus iniquam!
Nam vitiis nemo fine nafcitur: optimus ille est,
Qui minimis urguetur. Amicus dulcis, ut æquum
Cum mea compenset vitiis bona, pluribus hisce
(Si modo plura mihi bona funt) inclinet: amari
Si volet hâc lege, in trutinâ ponetur eâdem.
Qui ne tuberibus propriis offendat amicum
Poftulat, ignofcet verrucis illius: æquum eft,
Peccatis veniam pofcentem reddere rurfus.
Denique, quatenus excidi penitus vitium iræ,
Cætera item nequeunt ftultis hærentia; cur non
Ponderibus modulisque fuis ratio utitur? ac res
Ut quæque eft, ita fuppliciis delicta coërcet?
Si quis eum fervum, patinam qui tollere juffus,
Semefos pifces tepidumque ligurrierit jus,
In cruce fuffigat; Labeone infanior inter
Sanos dicatur. Quanto hoc furiofius atque
Majus peccatum eft? Paulum deliquit amicus;
(Quod nifi concedas, habeare infuavis) acerbus
Odifti, et fugis, ut Rufonem debitor æris?
Qui, nifi cum triftes misero venere Calendæ,
Mercedem aut nummos unde unde extricat, amaras
Porrecto jugulo historias, captivus ut, audit.
|