OLIVERIUS Protector Reip. Anglia, &c. Sereniffimo Principi LUDOVICO Gallia Regi. Sereniffime Rex, amice ac fœderate chariffime; Inviti facimus ut majeftatem veftram de fuorum injuriis, post pacem inftauratam, toties interpellemus: verùm et vos factas nolle confidimus, et nos noftrorum querimoniis deeffe non poffumus. Navem Antonium Diepenfem ante. fœdus jure captam ex judicum fententia, curiæ noftræ maritimæ præfidentium, facile conftat. Ejus prædæ partem, quatuor millia plus minus coriorum, Robertus Brunus, mercator Londinenfis, ab iis qui auctioni præfuerunt, quod et ipfi teftantur, coëmit: ex iis circiter ducenta cùm Diepam advecta poft ratam pacem coriario cuidam Diepenfi vendidiffet pecuniamque redegiffet, ea pecuniâ in manibus procuratoris fui occupata atque retenta, litem fibi impingi, fuumque jus illo in foro fe obtinere non poffe, queritur. Quocirca majeftatem veftram rogandum cenfuimus, ut ad confilium fuum de re tota referri velit, pecuniamque illam iniquiffima lite extricari. Etenim fi ante pacem facta et judicata, poft pacem rurfus in controverfiam atque judicium vocabuntur, quis fit fructus fœderum futurus, non videmus. Verùm hujufmodi querelarum nullus finis erit, nifi in fœdifragos hofce tam frequentes exemplum aliquod feveritatis maturè ftatuatur; id quod majeftati veftræ quamprimùm curæ fore fperamus: Quam Deus interim tutela fua fanctiffima dignetur. Majeftatis veftræ ftudiofiffimus, OLIVERIUS Protector Reip. Angliæ, &c. Ex palatio noftro Westmonasterii, die Septemb. an. 1656. OLIVERIUS Protector Reipub. Anglia, &c. Sereniffimo Sereniffime Rex; Transacta jam feliciter inter hanc rempub. Lufitaniæque regnum pace, necnon ad commercium quod attinet recte atque ex ordine cautum atque fancitum cùm fit, neceffarium neceffarium effe duximus Thomam Maynardum, à quo hæ literæ perferuntur, ad majeftatem veftram mittere; qui confulis munere negotiatorio, veftra in ditione, ad mercatorum res rationefque ordinandas, fungatur. Cùm autem hoc fæpius ufu venire poffit, ut adeundi majeftatem veftram fieri fibi copiam nonnunquam poftulet, tam de commercio quam aliis de rebus quæ noftra hujufque reip. intereffe poffint, à majeftate veftra petimus, ut illi, quoties audito opus fit, benignum velitis aditum atque aurem præbere; id veftræ erga nos benevolentiæ pro argumento fingulari atque indicio habebimus: interim majeftati veftræ Deum Opt. Max. fortunare omnia vo lumus. Majeftatis veftræ ftudiofiffimus, OLIVERIUS, Protector Reipub. Angliæ, &c. Ex Aula noftra Weftmonafterii, die Octob. 1656. Suecorum Regi. Sereniffime potentiffimeque Rex; Tametfi ea eft folita majeftatis veftræ et fpontanea in viros bene meritos benevolentia, ut omnis eorum commendatio fupervacanea poffit videri, tamen nobilem hunc virum Gulielmum Vavaforem, equitem auratum, majeftatis veftræ fub fignis merentem, et ad vos jam proficifcentem, noluimus fine noftris ad majeftatem veftram literis dimittere. Quod eo libentiùs fecimus, pofteaquam fignificatum nobis eft, jampridem eum, majeftatis veftræ aufpicia fecutum, multis in præliis veftra caufà fuum fanguinem profudiffe: adeo ut Suecorum reges proximi ob militarem ejus peritiam, operamque fæpe in bello ftrenuè navatam, eum agro et annuis penfionibus, veluti virtutis præmio, remuneraverint. Neque verò dubitamus quin majeftati veftræ in hodiernis bellis permagno fit usui futurus, cum fit fide ac bellicarum rerum fcientia jamdiu fpectata. Eum itaque majeftati veftræ, pro eo ac meritus eft, commendatum cupimus; fimulque rogamus, ut quæ illi præterita ftipendia procefferint folvantur. Hoc nobis erit gratiffimum; nec gratificari viciffim majestati veftræ, veftræ, quoties facultas erit, gravabimur; cui faufta omnia ac profpera exoptamus. Majeftatis veftræ ftudiofiffimus, OLIVERIUS Protector Reip. Angliæ, &c. Ex palatio noftro Westmonafterii, die Octob. an. 1656. OLIVERIUS Protector Reip. Angliæ, &c. Sereniffimo Principi JOANNI Lufitaniæ Regi, S. D.~.· ́ Sereniffime Rex, amice ac fœderate chariffime; Exhibuit nobis libellum fupplicem Thomas Evans nauclerus, civis nofter, in quo oftendit, se an. 1649, et 1650, cum navi fua, cui nomen Scipioni, quadringentarum amphorarum, et cui ipfe præfuit, focietati Brafilienfi operam navâffe: eam navem, cum onere toto et apparatu, majeftatis veftræ juffu ereptam fibi effe: unde damnum homini factum, præter amiffum ex tanta forte fexennii lucrum, commiffarii, ex fœdere ad decidendas controverfias utrinque dati, plus feptem millibus librarum noftrarum, five bis totidem milreis Lufitanicis, æftimârunt; quemadmodum et ad nos retulerunt. Quod detrimentum tam grave cum fupradi&tum Thomam vehementer afflixerit, coactus ad repetendas ex fœdere res fuas Olyffipponem navigare, petiit fuppliciter à nobis, ut literas noftras hac de re ad majeftatem veftram fibi daremus: nos, tametfi in communi caufa mercatorum, quibus à focietate Brafilienfi debebatur, fuperiore anno fcripfimus, tamen ne cui noftram opem pofcenti defuiffe videamur, majeftatem veftram pro amicitia rogamus, ut hujus nominatim hominis ratio habeatur; utque velit majeftas veftra fuis omnibus ita præcipere, ut ne quid obftare poffit, quo minus is in ea urbe, quod fibi à focietate Brafilienfi vel aliunde debetur, fine ullo impedimento exigere, et fine mora poffit recuperare. Deus majeftatem veftram perpetua felicitate augeat; noftramque amicitiam faxit quàm diuturnam. Majeftatis veftræ ftudiofiffimus, OLIVERIUS Protector Reipub. Angliæ, &c. Ex palatio noftro Weftmonafterii, die Octob. an. 1656. OLIVERIUS OLIVERIUS Protect. Reipub. Anglia, &c. Illuftri et magnifico Civitatis Hamburgenfis Senatui, S. D. Ampliffimi, magnifici, et spectabiles Gravem detulerunt ad nos querimoniam Jacobus et Patricius Hays, cives hujus reip. fe, fui fratris Alexandri, qui inteftatus diem obiit, hæredes legitimi cum fint, atque ita ipfius curiæ veftræ fententiâ, ante annos duodecim fecundùm fe lata, contra fratris viduam pronuntiati fuissent, bonaque defuncti fratris cum fructibus, excepta folùm viduæ dote, adjudicata fibi ex eo judicio effent, non potuiffe tamen hactenus, neque pro fuo jure, neque literis Caroli olim regis eadem de re fcriptis, ullum laborum fuorum ac fumptuum ex ea fententia fructum confequi: obeffe fibi fcilicet potentiam atque opes Alberti van Eizen, decurionis apud vos primarii, apud quem bonorum pars maxima depofita eft; eum agere omnia, ne ea bona hæredibus reftituantur. Elufi, ac dilationibus confecti, fummam denique ad inopiam redacti, fupplicant nobis ne fe negligamus tantis injuriis, fœderata in civitate, oppreffos. Quod nos cum officii imprimis noftri intelligamus effe, ut nequis civis nofter præfidium fuis rebus, atque fufceptum patrocinium in nobis requirat, petimus quod a civitate veftra videamur facile impetrare poffe, ut fententiam ipfimet veftram hifce fratribus ratam effe velitis; neque per caufam provocationis ad Spirenfem Cameram, vel primò fimulatæ vel nunc irritæ, moram juftitiæ fieri diutiùs patiamini. Nam de fumma ipfius caufæ jurifperitorum noftrorum fententias requifivimus; unáque defcriptas obfignatafque ad vos mifimus. Quod fi rogando nihil proficitur, erit neceffariò, idque ex confueto jure gentium, quod tamen minimè vellemus, ad reciproca deveniendum: id ne accidat, vos pro veftra prudentia provifuros effe confidimus. Amplitudinum veftrarum ftudiofiffimus, OLIVERIUS Protector Reipub. Angliæ, &c. Ex palatio noftro Westmonafterii, die Octob. 16. an. 1656. OLIVERIUS OLIVERIUS Protector Reipub. Angliæ, Sereniffimo ac poten tiffimo Principi LUDOVICO Gallia Regi, S. D. Sereniffime potentiffimeque Rex, amice ac Perveniffe ad majeftatem veftram literas noftras arbitramur, Maii quarto-decimo fuperioris anni datas: in quibus Joannem Dethicum, eodem anno Londini urbis præfectum, et Gulielmum Wakefeild, mercatorem, per libellum fupplicem nobis oftendiffe fcripfimus, navem Jonam fuis mercibus onuftam, quæ Oftendam veherentur, Dunkirkam, quæ tum temporis in Gallica ditione erat, à prædone quodam Caroli Stuarti filii aufpiciis piraticam faciente ex ipfo Thamefis oftio fuiffe abreptam: fe, cum ex edictis veftris veftrique confilii decretis, quibus erat cautum, nequa navis Anglorum, ab hoftibus parlamenti capta, veftris portubus reciperetur, venalifve effet, à domino Leftrado, illius oppidi præfecto, poftulaffent, ut reddi fibi navem fuam atque bona juberet, refponfum ab eo tuliffe, fanè neque viro primario dignum, neque eo qui regi fuo fatis dicto audiens videretur, fe fcilicet ab rege Galliæ, ob navatam in bello operam, hanc præfecturam præmio accepiffe; curaturum proinde uti ea quàm maximè quæftui fibi fit; per fas videlicet ac nefas: id enim minime laborare videbatur. Quafi verò hanc præfecturam atque provinciam majeftatis veftræ dono accepiffet, ut focios juxtà fpoliaret, veftraque edicta in eorum gratiam promulgata pro nihilo haberet. Quod enim rex Galliæ, fi maximè ab hoftibus factum contra nos voluiffet, facti tamen participes fuos effe vetuit, id regius præfectus, contra regium interdictum, non modo fieri eft paffus, ut nos veftris in portubus diriperemur, prædæque effemus, verum etiam ipfe diripuit, ipfe prædæ habuit, feque facti authorem palam profeffus eft. Hoc itaque refponfo mercatores, infecto negotio, irriti atque elufi difceffere: nofque hæc itidem fuperiore anno majeftati veftræ per literas fignificavimus, fucceffu licèt haud multo meliore; nihildum enim refponfi ad eas literas habuimus. Quod non habuerimus accidiffe id credimus, propterea quòd eo tempore præfectus ille apud exercitum . |