Imágenes de páginas
PDF
EPUB

Lingvenda Tellus et Domus.

Nox retro properat: pallenti Lucifer ortu
Iam tremula dubias lampade pulsat aqvas.
Transferet hic ah me peregrinam fluctus ad oram,
Qva neqve amor nec spes nec meus ignis erit.

Frigida de celso funduntur lumina caelo,
Frigidaqve haec refluo suscipit unda sinu :
Frigidiora tamen torvi videt hospitis ora
Advena, cui procul est trans mare cara domus.

Tempestate illa, qvom pallet frigidus aether,
Lux mea, ne cordi sit meminisse mei.
Hunc recoles melius, qvi te desiderat absens,
Aestivo placidum sole petente torum.

Litora sic qvoties ad vespertina vagabor,

Mnemosyneqve animo ludet amata meo, Omnia te referent: oculus tuus effugiens lux, Et tuus exspirans aura susurrus erit.

V. B. J.

Multum in Parvo.

Vis primi flores cum seri fructubus anni,

Qvod iuvet utiliter vis, qvod amanter alat, Vis caelum et terram comprendere nomine in uno? Fannia dic: unum hoc omnia nomen habet.

K.

Ode on Solitude.

Happy the man, whose wish and care

A few paternal acres bound;
Content to breathe his native air

In his own ground.

Whose herds with milk, whose fields with bread,
Whose flocks supply him with attire;
Whose trees in summer yield him shade,
In winter fire.

Blest, who can unconcern'dly find

Hours, days, and years slide soft away,
In health of body, peace of mind,
Quiet by day,

Sound sleep by night; study and ease
Together mixt; sweet recreation;
And innocence, which most doth please,
With meditation.

Thus let me live, unseen, unknown,
Thus unlamented let me die,

Steal from the world, and not a stone
Tell where I lie.

POPE.

Grabschrift des Silvius.

Hier lieget Silvius, der nichts umsonst gethan :
Es schmerzt ihn, daß man dies umsonst hier lesen kann.

Solitarius.

Gratulor, qvi spes modicas avito
Terminans fundo nihil adlaborat;
Cui placet caelum patrium suiqve
Limes agelli;

Arva cui donant Cererem, gregesqve
Lacteum humorem niveosqve amictus,
Cui per aestatem parat ulmus umbras,
Lignaqve brumae.

Huic bene est, cui non fugit inqvieto
Hora delabensqve dies et annus:
Integer membris animoqve sanus
Nocte salubres

Qvi capit somnos, vigilatqve laetus:
Qvem iuvant libri, iuvat otiari
In loco, et vitae decus innocenti
Iungere Musas.

Sic ego obscurus procul urbe vivam;
Sic mori possim lacrumante nullo;
Neu lapis sedes cinerum supremas
Imprimat index.

Epitaphium Hyperphronis.

T. S. E.

Hic situs est, qvi nil temere unqvam fecit, Hyperphron : Advena, qvom temere haec sunt tibi lecta, dolct.

K.

To Mary in Heaven.

Thou lingering star, with less'ning ray
That lov'st to greet the early morn,
Again thou usherest in the day

My Mary from my soul was torn.

O Mary, dear departed shade!

Where is thy place of blissful rest?

See'st thou thy lover lowly laid?

Hear'st thou the groans that rend his breast?

That sacred hour can I forget,

Can I forget the hallowed grove, Where by the winding Ayr we met, To live one day of parting love? Eternity will not efface

Those records dear of transports past;

Thy image at our last embrace

Ah, little thought we 'twas our last!

Ayr gurgling kiss'd his pebbled shore,

O'erhung with wild woods thick'ning green; The fragrant birch and hawthorn hoar Twined amorous round the raptured scene; The flowers sprang wanton to be prest, The birds sang love on every spray; Till too, too soon, the glowing west Proclaim'd the speed of winged day.

Still o'er these scenes my mem'ry wakes,
And fondly broods with miser care;
Time but the impression deeper makes,
As streams their channels deeper wear.

Ad Umbram Mariae.

Stella recedentem iam iamqve minutior orbem
Obvia luciferis una morata rotis,

Illa dies duce te volvente relabitur anno
Qva fuit e nostro rapta Maria sinu.
O animarum adscripta choro, dilecta Maria,
Illa domus, felix qva reqviescis, ubi est?
Contemplaris humi prostratum in pulvere, et audis
Quanto se gemitu torqueat intus amans?

Mene sacri fas est oblivia temporis unqvam

Ducere, mene sacrum non meminisse nemus,
Qva patriae propter flexus convenimus undae,
Extremumqve diem mutuus egit amor?
Nulla aetas animo monumenta perennia demet;
Nec mihi deliciae praeteriere meae.
Non species omnis tua vanuit, oscula qvalis
Ultima, nec nobis ultima visa, dabas.

Lympha susurrantes riparum amplexa lapillos
Fronde superfusis ibat opaca vadis ;
Spinaque cana vagos miscebat odoraqve flexus
Betula per laetum, par geniale, locum.
Germina surgebant tangi poscentia; nec qvi
Ramus amorem avium non resonaret, erat:
Dum rubet Hesperia caelum de parte, diemqve
Heu nimis admissa nuntiat ire rota.

Illis deliciis etiamnum laetor, et illis

Inmoror, occultas inter avarus opes.

Tempore crescit adhuc constantior intus imago,
Altior ire latex tempore qvalis amat.

S

« AnteriorContinuar »