Imágenes de páginas
PDF
EPUB

Ξεσθαι τὸ βάπτισμα· διὰ τοῦτο ἀπέχειν ὀφείλομεν ἀπὸ τοῦ τοιούτου ἀτοπήματος.

Κεφάλαιον εξ'. Πιστεύομεν τὸ ἕτερον μυστήριον, τὸ παρὰ τοῦ Κυ ρίου νενομοθετημένον ἐκεῖνο εἶναι, ὅπερ εὐχαριστίαν λέγομεν. τῇ νυκτὶ γὰρ ᾗ παρεδίδου ἑαυτὸν ὁ Κύριος, λαβὼν ἄρτον καὶ εὐλογήσας, ἔλεγε τοῖς ἀποστόλοις, Λάβετε, φάγετε, τοῦτο ἐστὶ τὸ σῶμά μου· καὶ λαβὼν τὸ ποτήριον, εὐχαριστήσας, ἔλεγε, Πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες, τοῦτο ἐστὶ τὸ αἷμά μου τὸ ὑπὲρ ὑμῶν ἐκχυνόμενον· τοῦτο ποιεῖτε εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν· καὶ προστίθησιν ὁ Παῦλος, Οσάκις ἂν ἐσθίητε τὸν ἄρτον τοῦτον καὶ τὸ ποτήριον τοῦτο πίνητε, τὸν θάνατον τοῦ Κυρίου καταγ γέλλετε. αὐτὴ ἐστὶν ἡ ἁπλῶς ἀληθὴς καὶ γνησία τοῦ θαυμαστοῦ μυστη ρίου τούτου παράδοσις, οὔτινος ἐν τῇ ἐγχειρίσει καὶ διακονίᾳ τὴν ἀληθῆ καὶ βεβαίαν παρουσίαν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὁμολογοῦμεν καὶ πιστεύομεν· πλὴν ἣν ἡ πίστις ἡμῖν παρίστησι καὶ προσφέρει, οὐχ ἣν ἡ ἐφευρεθεῖσα εἰκῆ διδάσκει μετουσίωσις. πιστεύομεν γὰρ τοὺς πισ τοὺς μεταλαμβάνοντας ἐν τῷ δείπνῳ τὸ σῶμα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐσθίειν, οὐκ αἰσθητῶς τοῖς ὁδοῦσι τρύχοντας καὶ ἀναλύοντας τὴν μετάληψιν, ἀλλὰ τῇ τῆς ψυχῆς αἰσθήσει κοινωνοῦντας. τὸ γὰρ σῶμα τοῦ Κυρίου οὐκ ἔστιν ὅπερ ἐν τῷ μυστηρίῳ τοῖς ὀφθαλμοῖς ὁρᾶταί τε καὶ λαμβάνεται, ἀλλ ̓ ὅπερ πνευματικῶς ἡ πίστις λαβοῦσα ἡμῖν παριστ τάνει τε καὶ χαρίζεται. ὅθεν ἀληθές ἐστιν ἐσθίειν ἡμᾶς καὶ μετέχειν καὶ κοινωνοὺς εἶναι, ἐὰν πιστεύοιμεν· ἐὰν οὐ πιστεύοιμεν, παντὸς ἡμᾶς τοῦ μυστηρίου κέρδους ἀφίστασθαι. ἀκολούθως τὸ ποτήριον πίνειν ἐν τῷ μυστηρίῳ εἶναι τὸ αἷμα πίνειν ἀληθῶς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὃν τρόπον καὶ περὶ τοῦ σώματος εἴρηται. ὁ γὰρ νομοθέτης ὡς περὶ τοῦ σώματος τοῦ ἰδίου, οὕτω καὶ περὶ τοῦ ἰδίου αἵματος ἐνετείλατο ἣν ἐντολὴν οὐ δεῖ κατὰ τὸ δοκοῦν ἑκάστου κολοβοῦσθαι, ἀλλὰ σῶαν τηρεῖσθαι τὴν νομοθετηθεῖσαν παράδοσιν. ὅταν οὖν ἀξίως μεθέξωμεν καὶ ὁλοκλήρως κοινωνήσωμεν ἐν τῷ μυστηρίῳ τοῦ σώμα τος καὶ αἵματος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἶναι ἡμᾶς ἤδη ὁμολογοῦμεν διηλλαγμένους τῇ κεφαλῇ ἡμῶν καὶ ἡνωμένους καὶ συσσώμους, μετὰ βεβαίας ἐλπίδος καὶ συγκληρονόμους ἔσεσθαι ἐν τῇ βασι λείᾳ.

Κεφάλαιον ιή. Πιστεύομεν τὰς τῶν κεκοιμημένων ψυχὰς εἶναι ἢ ἐν μακαριότητι, ἢ ἐν κατακρίσει, καθ' ὅ, τι ἕκαστος ἔπραξεν. ἐκδημοῦντας γὰρ ἀπὸ τῶν σωμάτων παραυτίκα ἢ πρὸς Χριστὸν, ἢ πρὸς κατάκρισιν ἐκδημεῖν. οἷος γάρ τις εὑρίσκεται ἀποθνήσκων, παρόμοιον ἀπολαμβάνει τάλαντον, μὴ οὔσης μετὰ θάνατον μετανοίας, καιρὸς γὰρ χάριτος ὁ πατ ρὼν αἰών. διὰ τοῦτο οἱ ἐνταῦθα δεδικαιωμένα, οὐδαμῶς μετὰ ταῦτα ὑποκείσονται κατακρίσει· ὅσοι δὲ πάλιν οὐκ ἐδικαιώθησαν κοιμηθέντες, εἰς αἰώνιον ἀποκληροῦνται κατάκρισιν. ἐξ οὗ δῆλον τὸν περὶ καθαρτη ρίου μῦθον μὴ δεῖν ἡμᾶς προσίεσθαι, ἀλλ ̓ ἐν ἀληθείᾳ ἀποφαίνεσθαι δεῖν ἕκαστον ἐν τῷ νῦν μετανοεῖν, καὶ ἄφεσιν ἁμαρτιῶν διὰ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐξαιτεῖν, εἰ σωθῆναι θελήσεις. Καὶ ταῦτα μὲν οὕτω.

Τὴν σύντομον ταύτην ὁμολογίαν ἡμῶν εἰς σημεῖον ἔσεσθαι ἀντιλε γόμενον τεκμαιρόμεθα οἷς ἐραστὸν ἀδίκως ἡμᾶς διασύρειν, καὶ τῶν ἡμε

τέρων καταψηφίζεσθαι. ἀλλ' ἡμεῖς θαῤῥοῦντες εἰς τὸν Κύριον βεβαιούμεθα, ὅτι οὐ παρόψεται τοὺς ἰδίους, οὐδ' αὐτοὺς ἐγκαταλείψει, οὔτε πάντως ἀφήσει τὴν ῥάβδον τῶν πονηρευομένων ἐπὶ τὸν κλῆρον τῶν δι καίων.

Τὴν ἄνωθεν ὁμολογίαν Λατινιστὶ πρῶτον συγγράψαντες, τό γε νῦν εἰς τὴν ἡμετέραν φράσιν μετεγλωττίσαμεν κατὰ λέξιν, ὡς κεῖται ἐν τῷ Λατινικῷ πρωτοτύπῳ· ἐν ᾧ συντομῇ χρησάμενοι, οὐκ εὐρύχωρον τὴν πραγματείαν παρεστήσαμεν, ὡς ὁ καιρὸς ἐν χρεία ἴσως ἀπῄτει. ἀλλὰ ταῦτα μὲν τεταμιεύσθω. μετ ̓ οὐ πολὺ γὰρ σὺν Θεῷ φροντίσωμεν, ἵνα ἕκαστος γνῷ, ὅτι ἡ πίστις ἡμῶν ἐκείνη ἐστὶν, ἣν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς παρέδωκε, καὶ οἱ ἀπόστολοι ἐκήρυξαν, καὶ ἐδίδαξεν ἡ ὀρθοδοξία. διατί δὲ τό γε νῦν τινὲς ὀρθόδοξοι ἠρώτησαν ἡμᾶς ὡς φρονοῦμεν περὶ μερικῶν ἄρθρων, καὶ ᾐτήσαντο ἐκδοῦναι ἡμᾶς τὴν ἡμετέραν γνώμην· διὰ τοῦτο ταῦθ', ἅπερ ἕπεται, τοῖς ἀνωτέροις προστιθέμεθα, ὡς ὁρᾶτε. Ερώτησις α'. Εἰ δεῖ τὴν ἱερὰν γραφὴν κοινῶς παρὰ πάντων Χριστιανῶν ἀναγινώσκεσθαι;

Απόκρισις. Οφείλουσιν οἱ πιστοὶ πάντες Χριστιανοὶ τὰ τῆς ἱερᾶς γραφῆς, εἰ μὴ πάντα, ἀλλὰ γοῦν τὰ ἀναγκαῖα οὐκ ἀγνοεῖν, καὶ πιστεύ ειν, καὶ ὁμολογεῖν, καὶ ἀπαγγέλλεσθαι τὰ ἐν αὐτῇ. οὐδὲ γὰρ ἄλλοθεν ἢ παρὰ τῆς ἱερᾶς γραφῆς μανθάνομεν, ἢ αὐτὴν ἀναγινώσκοντες, ἢ τὰ ἐν αὐτῇ παρὰ πιστῶν ἀνθρώπων ἀπαρερμηνεύτως ἀκούοντες. ὡς γὰρ τὸ ἀκούειν τὰ τῆς ἱερᾶς γραφῆς οὐδενὶ τῶν Χριστιανῶν ἀπηγόρευται, οὕτως οὐδὲ τὸ ἀναγινώσκειν· ἐγγὺς γὰρ αὐτῶν ἐστὶ τὸ ῥῆμα, καὶ ἐν τῷ στό ματι καὶ ἐν τῇ καρδίᾳ. διὰ τοῦτο ὁ πιστὸς Χριστιανὸς, ἐν ὑποιμοῦν τάξει, ἀδικηθείη προφανῶς, ὑστερούμενος καὶ κωλυόμενος ἢ τῆς ἀκροάσεως τῆς ἱερᾶς γραφῆς, ἢ τῆς ἀναγνώσεως. ἴσον γάρ ἐστιν ὑστερεῖν, καὶ ἅπ τεσθαι κωλύειν τροφῆς πνευματικῆς τὴν πεινῶσαν ψυχήν.

Ερώτησις β ́. Εἰ σαφής ἐστιν ἡ γραφὴ τοῖς ἀναγινώσκουσι Χριστιανοῖς ;

Απόκρισις. Τὴν ἱερὰν γραφὴν ἱκανὰς μὲν ἔχειν πολλαχοῦ τὰς δυσκολίας ἐν τῷ γράμματι, καὶ ταῖς λέξεσι, βέβαιόν ἐστι· τὰ δὲ ἐν αὐτῇ τῆς πίστεως δόγματα λαμπρὰ καὶ σαφῆ τοῖς ἀναγεννηθεῖσι καὶ φωτισ θεῖσιν ὑπὸ τοῦ ἁγίου πνεύματος. ἐξ οὗ δῆλον τὸν ἀναγινώσκοντα δύνασθαι μὲν πολλάκις εἰς δυσκολίαν ἡντιναοῦν ἐμπεσεῖν· ἀλλὰ τῇ τοῦ παναγίου πνεύματος χάριτι φωτισθέντα παρ' αὐτῆς τῆς γραφῆς, ἀναλόγως τὰς λέξεις καὶ τὸ γράμμα συγκρούοντα, τήν τε λύσιν ἀναλαμβάνειν, καὶ σὺν αὐτῇ ὀρθὴν τὴν διάνοιαν. διὸ καὶ λύχνος καὶ φῶς ἡ γραφὴ, φωτίζουσα τὴν διάνοιαν τῶν πιστῶν, καὶ ἀπελαύνουσα τὸ σκότος. Ερώτησις γ ́. Ἱερὰν γραφὴν ποῖα βιβλία καλεῖς;

Απόκρισις. Ἱερὰν γραφὴν πάντα τὰ κανονικὰ βιβλία λέγομεν, ἅπερ ὡς κανόνα τῆς πίστεως ἡμῶν καὶ τῆς σωτηρίας παρελάβομεν καὶ κρατοῦμεν· μάλισθ', ὅτι θεόπνευστον ἡμῖν προβάλλουσι τὴν διδασκαλίαν, καὶ αὐταρκῆ κατηχῆσαι, φωτίσαι καὶ τελειῶσαι τὸν τῇ πίστει προσερχόμενον. ταῦτα δὲ τὰ κανονικὰ βιβλία τοσαῦτα τὸν ἀριθμὸν εἶναι πιστεύομεν, ὅσα ἡ ἐν Λαοδικείᾳ σύνοδος ἀπεφῄνατο, καὶ ἡ τοῦ Χριστοῦ καθολικὴ καὶ ὀρθόδοξος ἐκκλησία ὑπὸ τοῦ παναγίου πνεύματος φωτισ

θεῖσα, μέχρι τοῦ παρόντος ὑπαγορεύει. ἅπερ δὲ ἀπόκρυφα λέγομεν, διὰ τοῦτο τὸ ἐπώνυμον οὕτως ἔχουσιν (hoc propterea cognomine insigniuntur, Lat.), ὅτι τὸ κῦρος παρὰ τοῦ παναγίου πνεύματος οὐκ ἔχουσιν ὡς τὰ κυρίως καὶ ἀναμφιβόλως κανονικὰ βιβλία, ἐν οἷς ἡ τοῦ Μωϋσέως πεντάτευχος, καὶ τὰ ἁγιόγραφα, καὶ οἱ προφῆται, ἅτινα ὥρισεν ἀναγινώσκεσθαι ἡ ἐν Λαοδικείᾳ σύνοδος, ἀπὸ τῆς παλαιᾶς διαθήκης βιβλία εἴκοσι δύο ἀπὸ δὲ τῆς νέας πλουτοῦμεν τοὺς τέσσαρας εὐαγγε λιστὰς, τὰς πράξεις, τὰς ἐπιστολὰς μακαρίου Παύλου, καὶ τὰς καθολι κὰς, αἷς συνάπτομεν καὶ τὴν ἀποκάλυψιν τοῦ ἠγαπημένου. καὶ ταῦτα μὲν εἶναι τὰ κανονικὰ βιβλία κρατοῦμεν, καὶ ταῦτα ἱερὰν γραφὴν λέγεσθαι ὁμολογοῦμεν.

Ερώτησις δ'. Περὶ τῶν εἰκόνων πῶς ὀφείλομεν φρονεῖν ;

Απόκρισις. Ως παρὰ τῆς θείας καὶ ἱερᾶς γραφῆς διδασκόμεθα, λεγούσης τρανῶς, Οὐ ποιήσεις σεαυτῷ εἴδωλον, οὐδὲ παντὸς ὁμοίωμα, ὅσα ἐν τῷ οὐρανῷ ἄνω, καὶ ὅσα ἐν τῇ γῇ κάτω· οὐ προσκυνήσεις αὐτοῖς, οὐδὲ μὴ λατρεύσεις αὐτοῖς ὀφειλόντων ἡμῶν οὐ τῇ κτίσει, ἀλλὰ μόνῳ τῷ κτιστῇ καὶ ποιητῇ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς λατρεύειν, κἀκεῖνον μόνον προσκυνεῖν. ἐξ ὧν δῆλον ὅτι τὴν ἱστορίαν ἐπίσημον τέχνην οὖσαν οὐκ ἀποβάλλομεν, ἀλλὰ καὶ εἰκόνας ἔχειν καὶ τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν ἁγίων τῷ βουλομένῳ παρέχομεν· τὴν δὲ λατρείαν καὶ θρησκείαν αὐτῶν, ὡς ἀπαγορευομένην παρὰ τοῦ ἁγίου πνεύματος ἐν τῇ ἱερῇ γραφῇ, ἐξουθενοῦμεν· ἵνα μὴ λάθωμεν ἀντὶ τοῦ κτιστοῦ καὶ ποιητοῦ χρώματα καὶ τέχνην, καὶ κτίσματα προσκυνεῖν. καὶ τὸν ἄλλως φρονοῦντα ἄθλιον ἡγούμεθα, ὡς δεινὸν ἔχοντα σκότος ἐν ταῖς φρεσὶ, καὶ πεπωρωμένην τὴν καρτ δίαν. καὶ ἦν ἂν κρεῖσσον τῇ Θεοῦ ἐντολῇ ὑποτάσσεσθαι, ἢ ἀνθρώπων πείθεσθαι ματαιολογίαις. ὅπερ ἐν φόβῳ Θεοῦ καὶ ἀγαθῇ συνειδήσει ἐκτιθέμεθα, εἰ καὶ στῆσαι τὴν φορὰν κρεῖσσον ἢ καθ' ἡμᾶς εἶναι ὁμολογοῦ μεν. οὕτω μὲν ἐγγράφως τοῖς ἐρωτήσασιν ἡμᾶς ἀποκρινάμενοι ἐπεράναμεν, καὶ τὰς ἀποκρίσεις τῇ ἡμετέρᾳ ὁμολογία συνήψαμεν. δώῃ δὲ ὁ Κύριος τοῖς πᾶσιν ἐν πᾶσιν ὀρθῶς φρονεῖν, καὶ συνείδησιν εἰλικρινή.

Εδόθη ἐν Κωνσταντινουπόλει μηνὶ Ἰανουαρίῳ αχλα. (1631.)

Κύριλλος πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.

The Latin has "picturam." Both the imitative arts are doubtless included. It is remarkable that the modern Greeks, while they protest against the abomination of image-worship, regard the worship of pictures as lawful, for the Ordinary of Newgate's reason,-because pictures are not specified in the prohibition.

Various renderings of Passages in the New Testament, by several of the most distinguished English Translators.

No. III.[Continued from No. LXV.]

LUKE XVI. 2. Give up the business of thy stewardship. Wakef. 6. Take thy bill and sit down immediately and write it fifty. Wakef. Take back thy bill, sit down directly, and write one for fifty. Camp. Receive back thy bill, &c. I. V. New.

8. And his master commended, &c. New. I. V.-the master. Camp. Wakef.

-un

9. Make to yourselves friends of deceitful wealth. I. V. just wealth. New. With the deceitful mammon procure to yourselves friends, who, after your discharge, may receive you into the eternal mansions. Camp. Make to yourselves friends of these uncertain riches; that, when ye die, ye may be received into those everlasting habitations. Wakef.

10. And if ye have not been faithful in what passeth from one to another, who will give you that which is your own. Wakef. in that which will be another's, &c. New. I. V.

23. And in the unseen state he lifted up his eyes, &c. New. I. V. And in the grave. Wakef. And in Hades. Camp.

25. As Lazarus in the same measure evil things. Wakef.

XVII. 1. It is impossible to exclude snares entirely; but woe unto him who insnareth. Camp. It is impossible that causes of offending should not come, &c. New. I. V. It must be that temptations come. Wakef.

10. We are servants that have done no favor. Wakef. We thy servants have conferred no favor. Camp.

20. The coming of the kingdom of God will not be seen by scrupulous observation. Wakef. The kingdom of God cometh not by outward show. New. I. V. The reign of God is not ushered in with parade. Camp.

XVIII. 7. And will not God avenge his elect, who cry to him day and night? Will he linger in their cause? Camp.

8. Nevertheless when the Son of man cometh, will he find such faith in this land? Wakef. -will he find faith in the land. New. I. V. —will he find this belief in the land? Camp.

16. Let these little children come to me. Wakef. Suffer the little children, &c. I. V. New. Permit the children, &c. Camp. 24. How unwillingly will they, that have riches, come into the kingdom of God. Wakef.

30. And in the age that is coming, everlasting life. Wakef. XIX. 11. And they fancied that the reign of God would immediately commence. Camp.

12. To procure for himself the royalty. Camp. XX. 16. When the people heard this they said: May no such things come to pass. Wakef. Be this far from us. New. I. V.

20. Who pretended to great righteousness. Wakef. Who feigned themselves righteous men. New. I. V. Instructing them to personate conscientious men. Camp.

38. For they are all, [though dead to us,] alive to him. Camp. 41. Why is it affirmed that the Messiah must be a son of David. Camp.

XXI. 9. But the end is not immediately. New. I. V. Wakef. But the end will not immediately follow. Camp.

13. And this will come to pass that ye may testify unto them. Wakef. And this will afford scope for your testimony. Camp. And this will befal you for a testimony unto them. New. I. V. 19. By your perseverance will ye preserve your lives. Wakef. I. V. —preserve ye. New. Save yourselves by your perseve

rance. Camp.

25. Perplexed by a noise and tossing of the sea. Wakef. Through perplexity at the roaring sea and waves. New. in marg. 35. For, as a net, it shall enclose all the inhabitants of the earth. Camp.

38. And all the people used to come to him early, &c. Wakef. And every morning the people resorted early to the temple. Camp.

XXII. 4. Who went and talked with the chief priests and captains of the army about the manner of delivering Jesus up to them, Wakef.

29. And I covenant with you for a kingdom, as my venanted with me. Wakef.

Father co

31. 32. Behold Satan hath obtained leave to sift you all like wheat; but I have prayed for thee, that thy faith may not utterly forsake thee and when at length thou hast turned again, establish these thy brethren. Wakef.Satan hath obtained permission to sift you [all] as wheat; but I have prayed for thee that thy faith fail not do thou, therefore, when thou hast recovered thyself, confirm thy brethren. Camp.

37. For my course is at an end. Wakef. For the things concerning me will soon have an end. New. I. V. For the things relating to me must [soon] be fulfilled. Camp.

47. A multitude, with Judas spoken of above. Wakef.

XXIII. 27. Women who were bewailing him and beating themselves in sorrow. Wakef.

46. Father, into thy hands I commit myself. I. V.

XXIV. 16. But their eyes were so affected as not to know him again. Wakef. Camp.

18. Art thou alone so great a stranger in Jerusalem as not to know, &c. Wakef. Camp.

« AnteriorContinuar »