Si me flava comas legat Usa, et potor Alauni, Vorticibusque frequens Abra, et nemus omne Trean tæ, Et Thamesis meus ante omnes, et fusca metallis Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Parte alia polus omnipatens, et magnus Olympus, Quis putet? hic quoque Amor pictæque in nube pharetræ, Arma corusca faces, et spicula tincta pyropo; mon, Tu quoque in his certè es, nam quò tua dulcis abiret Sanctáque simplicitas, nam quò tua candida virtus ? Nec te Lethæo fas quæsivisse sub orco, Nec tibi conveniunt lacrymæ, nec flebimus ultrà, Ore sacro. Quin tu cœli post jura recepta Jan. 23. 1646. Ad Joannem Rousium Oxoniensis academia bibliothecarium. De libro Poematum amisso, quem ille sibi denuo mitti postulabat, ut cum aliis nostris in bibliotheca publica reponeret, Ode. Strophe 1. GEMELLE cultu simplici gaudens liber, Fronde licet gemina, Munditiéque nitens non operosâ, Quam manus attulit Juvenilis olim, Sedula tamen hand nimii poetæ ; Dum vagus Ausonias nunc per umbras, Nunc Britannica per vireta lusit Insons populi, barbitóque devius Indulsit patrio, mox itidem pectine Daunio Longinquum intonuit melos Vicinis, et humum vix tetigit pede ; Antistrophe. Quis te parve liber, quis te fratribus Subduxit reliquis dolo ? Cum tu missus ab urbe, Docto jugiter obsecrante amico, Illustre tendebas iter Thamesis ad incunabula Cærulei patris, Fontes ubi limpidi Aonidum, thyasusque sacer Temporum lapsus redeunte cœlo, Strophe 2. Modò quis deus, aut editus deo Tollat nefandos civium tumultus, Jam penè totis finibus Angligenûm: Unguibus imminentes Figat Apolineâ pharetrâ, Phinéamque abigat pestem procul amne Pegaséo. Ahtistrophe. Quin tu, libelle, nuncii licet malà Fide, vel oscitantià Semel erraveris agmine fratrum, Seu quis te teneat specus, Seu que te latebra, forsan unde vili Nam te Roüsius sui Strophe. 3 Optat peculi, numeróque justo Voluit reponi, quibus et ipse præsidet Quæstorque gazæ nobilioris, Opulenta dei per templa parentis Musarum ibis amœnos, Diamque Phœbi rursus ibis in domum, Oxoniâ quam valle colit Delo posthabita, Bifidòque Parnassi jugo: Ibis honestus, Postquam egregiam tu quoque sortem Authorum, Graiæ simul et Latina Epodos. Vos tandem haud vacui mei labores, Perfunctam invidiá requiem, sedesque beatas Et tutela dabit solers Roüsi, [longe Quo neque lingua procax vulgi penetrabit, at que Turba legentum prava facesset ; |