Imágenes de páginas
PDF
EPUB

Festinare fugam tortosque incidere funes

Ecce iterum stimulat. Sequimur te, sancte deorum,
Quisquis es, imperioque iterum paremus ovantes.
Adsis o placidusque iuves, et sidera caelo
Dextra feras. Dixit, vaginaque eripit ensem
Fulmineum, strictoque ferit retinacula ferro.

Idem omnes simul ardor habet, rapiuntque ruuntque;
Litora deseruere; latet sub classibus aequor;
Adnixi torquent spumas et caerula verrunt.
Et iam prima novo spargebat lumine terras
Tithoni croceum linquens Aurora cubile.

582. Deseruere. The instantaneous perfect. Cf. incubuere (I. 84). The action is so rapid that it is past e'er it is well begun.

583. A favorite line with Vergil. 584. Cf. III. 521, 589.

Cf. Induc

585. Tithoni - Aurora. tive Studies, 64. Morning, with the poets, is a theme always fresh and beautiful. It is a noticeable fact that the older poets follow the conventional lines of description, while the modern poets follow nature, entirely apart from myth. It was the hour Aurora gay before The rising sun her yellow hair extends (His orb as yet half-seen, half-hid from sight)

Not without stirring jealous Tithon's spite.

ARIOSTO, Orl. Fur. XI. 32. The odorous air, morn's messenger, now spread

Its wings to herald, in serenest skies,
Aurora issuing forth, her radiant head
Adorn'd with roses pluck'd in Paradise.
TASSO, Ger. Lib. III, 1.

575

580

585

[blocks in formation]

576. Deorum, 84.

Regina e speculis ut primum albescere lucem
Vidit et aequatis classem procedere velis,
Litoraque et vacuos sensit sine remige portus,
Terque quaterque manu pectus percussa decorum,
Flaventesque abscissa comas, Pro Iuppiter! ibit
Hic, ait, et nostris illuserit advena regnis?
Non arma expedient, totaque ex urbe sequentur,
Deripientque rates alii navalibus? Ite,

Fert flammas, date tela, impellite remos! —

590

Quid loo? aut ubi sum? Quae mentem insania mutat?
Infelix Dido! nunc te facta impia tangunt?

596

Tum decuit, cum sceptra dabas. En dextra fidesque,
Quem secum patrios aiunt portare Penates,

Quem subiisse umeris confectum aetate parentem!
Non potui abreptum divellere corpus et undis.
Spargere? non socios, non ipsum absumere ferro
Ascanium, patriisque epulandum ponere mensis?-
Verum anceps pugnae fuerat fortuna.-Fuisset;
Quem metui moritura? Faces in castra tulissem,
Implessemque foros flammis, natumque patremque
Cum genere exstinxem, memet super ipsa dedissem.
Sol, qui terrarum flammis opera omnia lustras,

But forth one wavelet, then another, curled,

Rose, reddened, and its seething breast Flickered in bounds, grew gold, then overflowed the world.

BROWNING, Pippa Passes.

586. Regina e speculis, etc. So to Eliza dawned that cruel day

That tore Aeneas from her sight away,

600

605

That saw him parting never to return,
Herself in funeral flames decreed to burn.
FALCONER, Shipwreck, III.

590. Compare with this lament that of Ariadne on being deserted by Theseus (Catullus, LXIV. 132 seq.).

595. She herself realizes that she is going mad.

589. Pectus, 115.590. Comas, 115.-603–606. Fuerat-fuisset — tulissem

exstinxem

- dedissem, 209.

Tuque harum interpres curarum et conscia Iuno,
Nocturnisque Hecate triviis ululata per urbes,
Et Dirae ultrices, et dî morientis Elissae,
Accipite haec, meritumque malis advertite numen,
Et nostras audite preces. Si tangere portus
Infandum caput ac terris adnare necesse est,
Et sic fata Iovis poscunt, hic terminus haeret;
At bello audacis populi vexatus et armis,
Finibus extorris, complexu avulsus Iuli,
Auxilium imploret, videatque indigna suorum
Funera; nec, cum se sub leges pacis iniquae
Tradiderit, regno aut optata luce fruatur;

Sed cadat ante diem mediaque inhumatus harena.
Haec precor, hanc vocem extremam cum sanguine fundo.
Tum vos, o Tyrii, stirpem et genus omne futurum
Exercete odiis, cinerique haec mittite nostro

HANNIBAL.

615-629. She curses Aeneas and all his descendants with a sevenfold curse. She prays (1) that he may meet bitter

610

615

620

opposition from the peoples in Italy; (2) that he may be compelled to seek aid from the Greek Evander; (3) that he may behold the death of many of his friends; (4) that he may have to make disadvantageous terms of peace; (5) that he may die an untimely death by drowning; (6) that the Tyrians may hold the whole future race of Trojans (Romans) in bitter hatred; (7) that some champion may arise from her ashes to avenge her wrongs upon Aeneas' descendants. According to tradition in part and authentic history in part, this curse was fulfilled in every particular.

620. Inhumatus. Cf. 1. 383.

623. Cineri haec mittite, etc Cf. Campbell (Gertrude of Wyoming, I. 26): And I will teach thee in the battle's shock,

[graphic]

613. Adnare, 159.

Munera. Nullus amor populis, nec foedera sunto.
Exoriare aliquis nostris ex ossibus ultor,
Qui face Dardanios ferroque sequare colonos,
Nunc, olim, quocumque dabunt se tempore vires.
Litora litoribus contraria, fluctibus undas
Imprecor, arma armis; pugnent ipsique nepotesque !
Haec ait, et partes animum versabat in omnes,
Invisam quaerens quam primum abrumpere lucem.
Tum breviter Barcen nutricem adfata Sychaei;
Namque suam patria antiqua cinis ater habebat:
Annam cara mihi nutrix huc siste sororem ;
Dic corpus properet fluviali spargere lympha,
Et pecudes secum et monstrata piacula ducat;
Sic veniat; tuque ipsa pia tege tempora vitta.
Sacra Iovi Stygio, quae rite incepta paravi,
Perficere est animus, finemque imponere curis,
Dardaniique rogum capitis permittere flammae.
Sic ait. Illa gradum studio celerabat anili.
At trepida, et coeptis immanibus effera Dido,
Sanguineam volvens aciem, maculisque trementes
Interfusa genas, et pallida morte futura,
Interiora domus irrumpit limina, et altos
Conscendit furibunda rogos, ensemque recludit
Dardanium, non hos quaesitum munus in usus.
Hic, postquam Iliacas vestes notumque cubile
Conspexit, paulum lacrimis et mente morata,
Incubuitque toro, dixitque novissima verba:

[merged small][merged small][merged small][ocr errors]

625

630

635

640

645

650

641 Illa, etc. A touch true to nature. She hastens off with an old woman's officious zeal. Horace (A. P. 116) has sedula nutrix.

625. Exoriare, 205. 635. Properet, 169.644. Genas, 114.

Dulces exuviae, dum fata deusque sinebat,
Accipite hanc animam, meque his exsolvite curis.
Vixi, et, quem dederat cursum fortuna, peregi;
Et nunc magna mei sub terras ibit imago.
Urbem praeclaram statui; mea moenia vidi;
Ulta virum, poenas inimico a fratre recepi;
Felix, heu nimium felix, si litora tantum
Numquam Dardaniae tetigissent nostra carinae!
Dixit, et, os impressa toro, Moriemur inultae?
Sed moriamur, ait. Sic, sic iuvat ire sub umbras.
Hauriat hunc oculis ignem crudelis ab alto
Dardanus, et nostrae secum ferat omina mortis.
Dixerat; atque illam media inter talia ferro
Collapsam aspiciunt comites, ensemque cruore
Spumantem, sparsasque manus. It clamor ad alta
Atria; concussam bacchatur Fama per urbem.
Lamentis gemituque et femineo ululatu
Tecta fremunt; resonat magnis plangoribus aether.
Non aliter, quam si immissis ruat hostibus omnis
Karthago aut antiqua Tyros, flammaeque furentes
Culmina perque hominum volvantur perque deorum.
Audiit exanimis, trepidoque exterrita cursu
Unguibus ora soror foedans et pectora pugnis
Per medios ruit, ac morientem nomine clamat :
Hoc illud, germana, fuit? me fraude petebas?
Hoc rogus iste mihi, hoc ignes araeque parabant?
Quid primum deserta querar? comitemne sororem
Sprevisti moriens? Eadem me ad fata vocasses;
Idem ambas ferro dolor, atque eadem hora tulisset.

659. Os. The kiss of farewell. Cf. III. 351 and note.

654. Mei 82. -
.-669. Ruat, 196. — 676. Mihi, 108.-678. Vocasses, 207.

655

660

665

670

675

« AnteriorContinuar »