Q. HORATII FLACCI CARMINUM LIBER SECUNDUS. CARMEN I.` MOTUM ex Metello consule civicum Nondum expiatis uncta cruoribus, per ignes Paullum severae Musa tragoediae Cui laurus aeternos honores Jam nunc minaci murmure cornuum Terret equos equitumque voltus: 5 10 15 20 Juno et deorum quisquis amicior Afris inulta cesserat impotens Rettulit inferias Jugurthae. Quis non Latino sanguine pinguior Qui gurges, aut quae flumina lugubris Quae caret ora cruore nostro ? Quaere modos leviore plectro. CARMEN II. NULLUS argento color est avaris Vivet extento Proculeius aevo Latius regnes avidum domando Crescit indulgens sibi dirus hydrops, Fugerit venis et aquosus albo Redditum Cyri solio Phraaten Vocibus, regnum et diadema tutum CARMEN III. 15 20 AEQUAM memento rebus in arduis Seu maestus omni tempore vixeris, Interiore nota Falerni. Quo pinus ingens albaque populus Umbram hospitalem consociare amant Huc vina et unguenta et nimium breves Dum res et aetas et sororum Fila trium patiuntur atra. Cedes coëmptis saltibus et domo Divesne prisco natus ab Inacho Omit CARMEN V. NONDUM subacta ferre jugum valet In venerem tolerare pondus. Jam te sequetur: currit enim ferox Luna mari, Cnidiusve Gyges, CARMEN VI. SEPTIMI, Gades aditure mecum et 5 10 15 20 |