HOR. Clamore vicinæque silvæ, Irritat amnes. Ille potens sui Lætusque deget, cui licet in diem Nube polum Pater occupato, Vel sole puro; non tamen irritum Nunc mihi, nunc alii benigna. Ne Cypriæ Tyriæque merces Aura feret geminusque Pollux." CARMEN XXX.-AD MELPOMENEN. EXEGI monumentum ære perennius 40 50 60 Vitabit Libitinam: usque ego postera 10 CARMEN I.-AD VENEREM. INTERMISSA, Venus, diu Rursus bella moves? Parce, precor, precor: Non sum qualis eram bonæ Sub regno Cinaræ. Desine, dulcium Mater sæva Cupidinum, Circa lustra decem flectere mollibus Jam durum imperiis: abi, Quo blandæ juvenum te revocant preces. Tempestivius in domum" Paulli purpureis ales oloribus Comissabere Maximi, Si torrere jecur quæris idoneum : Namque et nobilis et decens Et pro sollicitis non tacitus reis Et centum puer artium Late signa feret militiæ tuæ. Et, quandoque potentior 10 Largi muneribus riserit æmuli, Albanos prope te lacus Ponet marmoream sub trabe citrea. 20 Illic plurima naribus Duces thura, lyræque et Berecynthia • domo Delectabere tibiæ Mixtis carminibus non sine fistula; Illic bis pueri die Numen cum teneris virginibus tuum Laudantes pede candido In morem Salium ter quatient humum. Me nec femina nec puer Jam nec spes animi credula mutui, Nec certare juvat mero, Nec vincire novis tempora floribus. Sed cur heu, Ligurine, cur Manat rara meas lacrima per genas! Cur facunda parum decoro Inter verba cadit lingua silentio ? Nocturnis ego somniis Jam captum teneo, jam volucrem sequor Te per gramina Martii Campi, te per aquas, dure, volubiles. CARMEN II.-AD JULUM ANTONIUM. PINDARUM quisquis studet æmulari, Nititur pennis vitreo daturus Nomina ponto. Monte decurrens velut amnis, imbres Laurea donandus Apollinari, Seu per audaces nova dithyrambos Verba devolvit numerisque fertur Seu Deos regesve canit, Deorum 30 40 10 20 30 Morte Centauri, cecidit tremendæ Sive quos Elea domum reducit Munere donat, Flebili sponsæ juvenemve raptum Plorat et vires animumque moresque Multa Dircæum levat aura cycnum, Grata carpentis thyma per laborem Concines majore poëta plectro Quo nihil majus meliusve terris Fata donavere bonique Divi Nec dabunt, quamvis redeant in aurum Tempora priscum. Concines lætosque dies et Urbis Publicum ludum super impetrato Tum meæ, si quid loquar audiendum, Teque, dum procedit, "io Triumphe," 40 50 |