temporibus dierum cum illo quod carmen sec. vocamus, decantatis, edidit sub titulo: Partis sexta operum Horatii, ex antiquissima recensione Sidonii Apoll. Carm. Ix, notisque crit. et philol. illustravit Jo. Pet. Anchersen, Hafn., 1752, 8. Christoph. Aug. Heumanni quædam in Horatium observationes, insertæ Miscellaneis Lipsiensibus Car. Frid. Pezoldi T. IV. His junge ejus Parerga critica, et audaces Galli cujusdam emendationes in Horatium, Memor. Trevolt. ann. 1715; et Ephemer. litterar. Paris. ann. 1716. Item observationes Misc. Dorvill. Vol. II, et Vol. IV.-G. Waddeli animadverss. crit. in loca quædam Hor., Edimb. 1734. J. Ph. de Medenbach Wakker Amonitates litterar. (Traj. ad Rh. 1770). J. Schraderi Emendatt. liber (Leovard. 1776). Sulzeri theoria artium; (Herderi) Silvæ critica; Lessingii Laocoon; Kamesii (Homi) Elementa critica, etc. Thom. Treteri Posnanensis index omnium vocabulorum in Horatio, prodiit Antv. 1576, et Francof. 1600. Eum Romæ in hoc labore adjuverat Polonus Stanislaus Dionizius in ædibus Hosii Cardinalis. Ille index ad paginas est editionis Lugd. 1576 adornatus. Jo. Pet. Tanii, Romani, Soc. Jesu, index in HoJatium et Boethium, Mediol. 1610. Dan. Avenanni Brunopolitani Hodegeta sive Index Horatianus, on ad paginas singularis cujusdam editionis, ut Treteri, sed ad libros et versiculos, atque adeo quas cumque Horatii editiones, accommodatum omnium vocabulorum Indicem exhibet, Brunsv. 1667. Ex utroque compositus est in ed. Bentleiana Horatii. In locos communes Horatium, utili poëseos studiosis consilio, digessit Jos. Langius, Lugd. 1604; uti Virgilium Mich. Coissardus e Soc. Jesu, Paris. 1683. - Emblemata Horatiana cum elegantissimis iconibus ære descriptis edidit Otto Vænius pictor, ab anno 1610 frequenter recusa, nec Latine modo, sed Gallice quoque et Germanice edita, nec non Belgice et Hispanice, ac denique Italice, interprete Pet. de Benedictis, Ligure. Metrorum Horatianorum rationem explicarunt, ex antiquis Diomedes Artis Grammat. III; e recentioribus Nic. Perottus et Aldus Manutius, tum Franc. Patricius, cujus liber scriptus fuit in bibl. Heinsiana, Th. Harsley, Lond. 1736; ut Dan. Bambergium aliosque omittam. INDEX EDITIONUM, COMMENTARIORUM, VERSIONUM, etc. Q. HORATII FLACCI, Non solum Fabriciano et Douglasiano (1) sed etiam illo, quem Bibliotheca Horatiana (2) a J. W. Neuhaus edita, sistit, auctior et emendatior, partim ex Chr. D. Jani indice edd., partim novis curis; in sex ætates digestus. ETAS IS. NATALIS, EX VETERIBUS Quæ ab ed. principe primave Zaroti profecta nutritores habuit Christophorum Landinum, eumdemque interpretem, Raphaelem Regium, et Alex. (1) Catalogus Edd. Q. H. F. ab aun. 1476 ad ann. 1739, quæ in bibl. Jac. Douglas, Coll. Med. Londin. socii asservantur, Lond. 4 prodiit. (2) Bibliotheca Horatiana s. Syllabus edd. Q. H. F.,interpretationum, versionum ab ann. 1470 ad ann. 1770, Lips. 1775. Editor, qui fuit J. W. Neuhaus, adjutus maxime catalogo bibl. Horatianæ, quam Fr. Lud. de Solms, Elect. Sax. comes possidet, fere 800 edd. et scripta ad Horatium pertinentia complectentis, seriem longe copiosiorem instruxit, sed et multa admisit haud satis in hisce litteris versatus, quæ clarissimus Horatii illustrator Christ. Dav. Jani in selectiori Ind. edd. Hor. Tomo I Horatii a se recensiti emendavit. Minutianum, qui etiam veteres interpretes Acronem et Porphyrionem adornavit, Jo. Franc. Philomusum, Anton. Mancinelli, et Jac. Locher, Ger manum. (1470) Editio princeps, 4, sine loco et anno, sine titulo s. indice, sine typographi nomine adeo, habet in fine additos versus : Hoc quicunque dedit Venusini carmen Horatî, Omnia; ceu nunquam numéris abolebitur auctor. Haud tamen editor suo consuluit, quum id hodie ambigatur. Mich. Maittarius (Annal. typogr. T. I, p. 292, ed. 1) ex typographia Ant. Zaroti Parmensis, qui Mediolani anno circiter 1470 excudere cœpit libros, prodiisse conjicit, ob typos similes iis quibus post Zarotus usus est, quamvis iisdem rudiores minusque cultos. << Sunt vero etiam (quod J. M. Gesnerus in præf. << Horatii sui observat) ejus formæ, quam Nic. Jenson << Gallus Venetiis adhibuit, sed paulo minus culta, et << incompositæ ; ut appareat, neque matrices ita fuisse << perfectas, ut fuere Jensonianæ, neque ita accuratam << versuum dirigendorum rationem. » Gesnerus, qui eam contulit, sic describere pergit : « Porro litteræ << nullæ initiales, sæpe s longum in fine vocis posi<< tum, etc. Volumen constat quinternionibus dupli«< catis, ut oriantur denorum foliorum libelli. Folia ipsa non signata neque litteris neque numeris, cus<< todes nulli, nullum registrum, litteræ transposite; <«< infantia denique artis, et operarum ruditas undique << apparet. Voces vel omissæ, vel cum ipsius metri 1470 1474 « << pernicie permutatæ, fidem faciunt, non præfuisse Mediolanensis I, Zaroti. Horatius: per Antonium Zarotum Parmensem, fol. In fine: Anno a natali Christiano MCCCCLXXIV die xvi Martii Antonius Zarotus Parmensis cuncta opera Q. Horatii Flacci Venusini non indiligenter emendata eleganter atque fideliter impressit. Quisquis hæc coemerit, nunquam poenitebit. Conf. Maitt. Tom. I, p. 356. Saxius Hist. typogr. Mediol. cum Argelati scriptt. Mediol. T. I, p. 561. Mediolanensis II. Horatius, cum commentario Acronis, fol. In fine: Acronis viri quam doctissimi commentaria, quam diligenter emendata, in Q. Hor. F. Opera, per Anton. Zarotum, Mediolani impressa Idibus Sextilis. Vid. Jac. Douglas catai. edd. Horat. ab ann. 1476 usque ad 1739 (Lond. 1759), et Sax. l. c. p. 561. Mediolanensis III. Horatius per Ant. Zarotum, 4. Douglas l. c. Ferrariensis per Carnerium Augustinum, 8. In fine legitur tetrastichon : Ferrariæ impressit regnante sub Hercule divo Regia quo gaudet nunc Lionora viro. Bernardus lucem Bibliopola bonus. Cf. Maittar. T. I, p. 336, qui in exemplo a se viso desi derabat Sermones et Artem poëticam. |