Imágenes de páginas
PDF
EPUB

Procedunt, leni resonant plangore cachinni:
Post, vento crescente, magis magis increbescunt,
Purpureaque procul nantes a luce refulgent:
Sic tum vestibuli linquentes regia tecta,
Ad se quisque vago passim pede discedebant.
Quorum post abitum, princeps e vertice Peli
Advenit Chiron portans silvestria dona:

275

280

Nam quotcumque ferunt campi, quos Thessala magnis

Montibus ora creat, quos propter fluminis undas
Aura parit flores tepidi fecunda Favoni,
Hos indistinctis plexos tulit ipse corollis,
Quis permulsa domus jucundo risit odore.
Confestim Peneos adest, viridantia Tempe,
Tempe, quæ silvæ cingunt superimpendentes,
Mnemonidum, linquens, doctis celebranda choreis,
Non vacuus namque ille tulit radicitus altas
Fagos, ac recto proceras stipite laurus,
Non sine nutanti platano, lentaque sorore
Flammati Phaethontis, et aeria cupressu:
Hæc circum sedes late contexta locavit,
Vestibulum ut molli velatum fronde vireret.
Post hunc consequitur solerti corde Prometheus,
Extenuata gerens veteris vestigia pœnæ ;
Quam quondam, silici restrictus membra catena,
Persolvit, pendens e verticibus præruptis.
Inde pater Divum, sancta cum conjuge, natisque
Advenit cœlo, te solum, Phoebe, relinquens,
Unigenamque simul cultricem montibus Idri :
Pelea nam tecum pariter soror adspernata est,
Nec Thetidis tædas voluit celebrare jugales.
Qui postquam niveos flexerunt sedibus artus,
Large multiplici constructæ sunt dape mensæ;
Cum interea infirmo quatientes corpora motu,

285

290

295

300

305

Veridicos Parcæ cœperunt edere cantus.

His corpus tremulum complectens undique quercus,
Candida purpurea quam Tyro incinxerat ora:

At roseo niveæ residebant vertice vittæ,
Æternumque manus carpebant rite laborem.
Læva colum molli lana retinebat amictum :
Dextera tum leviter deducens fila supinis
Formabat digitis; tum prono in pollice torquens
Libratum tereti versabat turbine fusum :
Atque ita decerpens æquabat semper opus dens;
Laneaque aridulis hærebant morsa labellis,

310

315

Quæ prius in lævi fuerant exstantia filo.

Ante pedes autem candentis mollia lanæ
Vellera virgati custodibant calathisci.
Hæ tum clarisona pellentes vellera voce,
Talia divino fuderunt carmine fata,
Carmine, perfidiæ quod post nulla arguet ætas :
O decus eximium, magnis virtutibus augens,

320

Æmathiæ tutamen opis, clarissime nato;
Accipe, quod læta tibi pandunt luce sorores,
Veridicum oraclum: sed vos, quæ fata sequuntur,
Currite, ducentes subtemina, currite, fusi.

325

Adveniet tibi jam portans optata maritis
Hesperus adveniet fausto cum sidere conjux,
Quæ tibi flexanimo mentem perfundat amore,
Languidulosque paret tecum conjungere somnos,
Levia substernens robusto brachia collo.
Currite, ducentes subtemina, currite, fusi.

Nulla domus tales unquam contexit amores :
Nullus amor tali conjunxit fœdere amantes,
Qualis adest Thetidi, qualis concordia Peleo.
Currite, ducentes subtemina, currite, fusi.

Nascetur vobis expers terroris Achilles,

330

335

Hostibus haud tergo, sed forti pectore, notus:
Qui, persæpe vago victor certamine cursus,
Flammea prævertet celeris vestigia cervæ.
Currite, ducentes subtemina, currite, fusi.

Non illi quisquam bello se conferet heros,
Cum Phrygii Teucro manabunt sanguine rivi;
Troicaque obsidens longinquo monia bello
Perjuri Pelopis vastabit. tertius hæres.
Currite, ducentes subtemina, currite, fusi.
Illius egregias virtutes, claraque facta
Sæpe fatebuntur gnatorum in funere matres;

340

345

350

[blocks in formation]

Trojugenum infesto prosternet corpora ferro.
Currite, ducentes subtemina, currite, fusi.

Testis erit magnis virtutibus unda Scamandri,
Quæ passim rapido diffunditur Hellesponto :
Quojus iter cæsis angustans corporum acervis,
Alta tepefaciet permixta flumina cæde.
Currite, ducentes subtemina, currite, fusi.

360

[blocks in formation]

Projiciet truncum submisso poplite corpus.
Currite, ducentes subtemina, currite, fusi.

Quare agite, optatos animi conjungite amores;

Accipiat conjux felici fœdere Divam:

Dedatur cupido jamdudum nupta marito.

Currite, ducentes subtemina, currite, fusi.

Anxia nec mater discordis mosta puellæ
Secubitu, caros mittet sperare nepotes.
Currite, ducentes subtemina, currite, fusi.
Talia præfantes quondam, felicia Pelei
Carmina divino cecinerunt omine Parcæ.
Præsentes namque ante domos invisere castas
Sæpius, et sese mortali ostendere cœtu,
Cœlicolæ, nondum spreta pietate, solebant.
Sæpe pater Divum templo in fulgente revisens,
Annua cum festis venissent sacra diebus,
Conspexit terra centum procurrere currus.
Sæpe vagus Liber Parnassi vertice summo
Thyadas effusis evantes crinibus egit;

Cum Delphi tota certatim ex urbe ruentes
Acciperent læti Divum fumantibus aris.
Sæpe in letifero belli certamine Mavors,
Aut rapidi Tritonis hera, aut Rhamnusia virgo,
Armatas hominum est præsens hortata catervas.
Sed postquam tellus scelere est imbuta nefando,
Justitiamque omnes cupida de mente fugarunt ;
Perfudere manus fraterno sanguine fratres;
Destitit exstinctos gnatus lugere parentes ;
Optavit genitor primævi funera gnati;

Omnia fanda, nefanda, malo permixta furore,
Justificam nobis mentem avertere Deorum.
Quare nec tales dignantur visere cœtus,

Nec se contingi patiuntur lumine claro.

375

380

385

390

395

400

CARMEN XL.

Ad Hortalum.

Etsi me assiduo confectum cura dolore
Sevocat a doctis, Hortale, virginibus;
Nec potis est dulces Musarum expromere fœtus
Mens animi; tantis fluctuat ipsa malis;
Namque mei nuper Lethæo gurgite fratris
Pallidulum manans alluit unda pedem ;
Troia Rhoteo quem subter litore tellus
Ereptum nostris obterit ex oculis.

[* Alloquar? audierone unquam tua facta loquentem ?]
Nunquam ego te, vita frater amabilior,
Adspiciam posthac? At certe semper amabo;
Semper mæsta tua carmina morte canam ;
Qualia sub densis ramorum concinit umbris
Daulias, absumpti fata gemens Ityli.

Sed tamen in tantis mororibus, Hortale, mitto
Hæc expressa tibi carmina Battiada;
Ne tua dicta vagis necquicquam credita ventis
Effluxisse meo forte putes animo;

Ut missum sponsi furtivo munere malum
Procurrit casto virginis e gremio,
Quod miseræ oblitæ molli sub veste locatum,
Dum adventu matris prosilit, excutitur;
Atque illud prono præceps agitur decursu ;

Huic manat tristi conscius ore rubor.

5

10

15

20

« AnteriorContinuar »