Offert se comitem ad bellum Antonianum. Ibis Liburnis1 inter alta navium, Paratus omne Cæsaris periculum 5 Quid nos, quibus te vita sit superstite 10 An hunc laborem mente laturi, decet Feremus: et te, vel per Alpium juga, Vel Occidentis usque ad ultimum sinum, 15 Roges tuum labore quid juvem meo 20 Comes minore sum futurus in metu, Ut assidens implumibus pullis avis Magis relictis; non, ut adsit, auxili 1Ces galères étaient bien plus petites que celles d'Antoine. Latura plus præsentibus. Libenter hoc et omne militabitur 25 Non ut juvencis illigata pluribus 30 Pecusve Calabris, ante sidus fervidum, Nec ut superni villa candens 2 Tusculi 3 Circæa tangat monia. Satis superque me benignitas tua Ditavit: haud paravero, Quod, aut avarus, ut Chremes", terrâ premam; 2 Candens, bâtie en pierres d'une blancheur éblouissante. II. Fænerator vitam rusticam laudans. Beatus ille, qui procul negotiis, 5 Neque excitatur classico miles truci; 10 Forumque vitat, et superba civium Ergò aut adultâ vitium propagine Inutilesque falce ramos amputans, Aut in reductâ valle mugientium 15 Aut pressa puris mella condit amphoris; Vel, cùm decorum mitibus pomis caput 20 Autumnus arvis extulit, Quâ muneretur te, Priape, et te, pater Libet jacere modò sub antiquâ ilice, 25 Labuntur altis interim ripis aquæ; 30 Fontesque lymphis obstrepunt manantibus, At, cùm tonantis annus hibernus Jovis Aut trudit acres hinc et hinc multâ cane. Apros in obstantes plagas; Aut amite levi rara tendit retia, Turdis edacibus dolos; 35 Pavidumque leporem, et advenam laqueo gruem, Jucunda captat præmia. 40 Quis non malarum, quas amor curas habet, Quòd si pudica mulier in partem juvans Domum, atque dulces liberos, (Sabina qualis, aut perusta solibus Sacrum vetustis exstruat lignis focum, Lassi sub adventum viri, 45 Claudensque textis cratibus lætum pecus, Distenta siccet ubera; 50 Et horna dulci vina promens dolio, Non me Lucrina juverint conchylia, Si quos Eois intonata fluctibus Hiems ad hoc vertat mare; Non Afra avis descendat in ventrem meum, 55 Jucundior, quàm lecta de pinguissimis Oliva ramis arborum, Aut herba lapathi prata amantis, et gravi Malvæ salubres corpori, 60 Vel agna festis cæsa Terminalibus, Has inter epulas, ut juvat pastas oves Videre fessos vomerem inversum boves 65 Positosque vernas', ditis examen domûs, Parentis olim si quis impiâ manu Edat cicutis allium nocentius. O dupa messorum ilia! 5 Quid hoc veneni sævit in præcordiis? 10 Ut Argonautas præter omnes candidum Medea mirata est ducem ', Ignota tauris illigaturum juga, Hoc delibutis ulta donis pellicem 2, 'C'était Jason qui avait entrepris la conquête de la Toison d'or, à l'instigation de Pélias son oncle, usurpateur du trône de son père, et qui ne cherchait que l'occasion de faire périr le fils. 2 Créuse, fille de Créon, Ro: de Corinthe, que Jason avait épousée, au mépris de ses engagements avec Médée. Serpente fugit alite. 45 Nec tantus unquam siderum insedit vapor Nec munus humeris efficacis Herculis Lupis et agnis quanta sortitò obtigit, 5 Licèt superbus ambules pecuniâ, 10 Ut ora vertat huc et huc euntium Sectus flagellis hic triumviralibus' Arat Falerni mille fundi jugera, 15 Sedilibusque magnus in primis eques, 20 1 Quid attinet tot ora navium gravi Contrà latrones atque servilem manum, Hoc, hoc tribuno militum? Juges établis pour la police des esclaves et gens sans aveu. 2 Il était défendu par la loi d'Othon aux affranchis et aux fils d'affranchis de prendre place au théâtre dans les quatorze premiers rangs; mais Ménas, étant chevalier, jouissait de son droit. |