Nunquam dimoveas, ut trabe Cypria Mercator metuens otium et oppidi 13. demoveas B (ceteri dimoveas). F. Et demoveas malebat Lambinus. 44. myrtorum B. 45. icareis Td. " 45 verecundum et inverecundum, sic h. 1. metrum admittat etiam impavidus, quo Hofman Peerlkamp correxit Horatium, non librarios. At pro diverso poëtae consilio nautae sunt mox pavidi, mox audaces (Sat. 4, 4, 30.) et recte Eichstadius: «Ne mercatorum sors nimis invidenda existimetur, Horatius rursus egregio antithetorum, quibus summa pericula indicantur et ipsa audentioris hominis stultitia notatur, delectu cavit. Qui substitui voluerunt impavidus, antithetorum vim et poëtae sensum non perceperunt. » secet] Odyss. y, 174: xéλayos μéσου τέμνειν. 43. dimoveas] Hoc certe signifi- | ut, quemadmodum Od. 4, 27, 3. cat: «efficias, ut priore vitae genere omisso aliud longe diversum eligat»; non hoc dumtaxat: facias, ut desinat pristino studio vacare, nullo alio suscepto.» Iam perpetua inter Grammaticos est controversia, utra forma dimovere, an demovere illi significationi aptior sit, nec facile ea lis dirimi potest, cum hic atque Od. 4, 5, 44, item Plaut. Pers. 3, 4, 45. Cic. pro Sestio 47. (et ubi non?) varient libri. Pro v. demovere h. 1. acriter depugnant Jahn N. Jahrb. V. 24. p. 434., Bernhardy Ann. Hal. 4837. N. 202., Dillenburger, Unger V. R. p. 397.; pro altero Lübker. Ego cui h. 1. scripturae faveam, vides. Contra semper scribam gradu, statu demovere militem, hostem, ubi nihil referet, quo demotus sit. Cypria] Pro qualibet navi mercatoria; verum poeta res singulatim proponere solet, ut species certa ac clara nobis ante oculos versetur. Idem valet de vv. Myrtoum, Icariis, Africum. | 45. Icarium mare inter Samum et Icariam insulam. Alii ab Icaro, Daedali filio. Memoratur iam Iliad. B, 144. Africum] Seneca Quaest. nat. 5, 46: Ab occidente hiberno - Africus furibundus et ruens, apud Graecos y dicitur. (Italis libeccio, nobis West-Sudwest.) 46. oppidi - rura] Iunge oppidi sui olium et rura, id est, «tractum ruris circa oppidum siti.» Cfr. Seneca de Benef. 4, 4, 40: Bella victi et naufragi maria repetimus. «Mediis in periculis et ubi denique incolumis in patriam revertit, optat interdum, ut tranquille sibi proprium agrum colere liceat; sed perpetua impatientia actus celeriter propositum mutat ac nave refecta rursus ancoram solvit.» Minime Laudat rura sui; mox reficit rates Spernit, nunc viridi membra sub arbuto 47. rura] tuta Acidalius, prob. Bentl. ergo otiosum aut falsum v. rura. Acidalii tuta Bentleius in Curis noviss. firmare frustra studuit loco Ovid. Trist. 4, 40, 39: Et petere Aoniae suadebant tuta sorores Otia iudicio semper amata meo. Tu efr. Lucan. 449: rura Nemetis. Sil. Ital. 4, 227: nebulosi rura Casini. 8, 434: scopulosae rura Numanae. 48. quassas] «conquassatas, laceras. » pauperiem] «vitam sine quaestu continuo atque abundante.» Pauperiei autem voc. aliquoties utitur de vita rustica. Od. 4, 42, 43. Sat. 4, 6, 74. Non igitur inopiam neque vero egestatem, sed mediocrem vitae condicionem designat. - indocilis–patij åðíðaztos pépeiv. 20 (lacobs Lectt. ζοιτο, φαῦλος. 49-24. Massicum vinum in MasSicis Campaniae montibus natum. Plin. 44, 6: Certant Massica aeque (optimis vinis), ex monte Gauro Puteolos Baiasque prospectantia. Solidum diem vocabant maiorem die partem, per quam homines strenui atque industrii vacant negotiis, quibus tandem peractis Genio indulgere licet. Sen. Ep. 83: hodiernus dies solidus est, nemo ex illo mihi quidquam eripuit. Similiter Iuvenal. 44, 205. solidam horam dicit negotiis dicandam. Iam demimus de die solido horas eas, quibus ante legitim mum coenae tempus aut potamus aut, ut h. 1., Italico more meridiamur. Hoc enim significat verbum stratus. Alii explicant de compotatione, ad quam significandam sufficit v. 19., alii cogitarunt de conviviis tempestivis, quae tamen domi, non sub dio, celebrabantur. Varro RR. 4, 2: diffindere insititio somno meridiem. viridi] Frondes eius cum non sint deciduae. De Ceterum similis est Pindari locus arbuto et grato foliorum colore (hellgrun) v. Voss. ad Virg. Ecl. 3, 82. et 7, 46. Non igitur, ut nonnemo ratus est, viridi otiosum est ἐπί Stratus, nunc ad aquae lene caput sacrae. Detestata. Manet sub Iove frigido Seu rupit teretes Marsus aper plagas. 25. Detestanda Luctat. Plac. ad Stat. Theb. 3, 377., duo Pottierii (7. et 12). vasque rapit. 25 22. lene] «ad fontem leniter et tenerae] «iuvenis»>, grate murmurantem.» Suas in Sa- potius quam «amoris plenae». bino rusticationes describit, quando 28. rupit] «Si perruptis plagis nihil aliud agebat, quam ut Genio evaserit. » Nemo iam explicabit: indulgeret, liber etiam a poëticis «Si irruperit in plagas. » Marsocuris. Ad fontes autem erant Nym- rum autem regio saltuosa apris pharum ipsiusque fontis sacella. Se- abundabat maxime circa lacum Funeca Ep. 44 Magnorum fluminum cinum. - teretes] «ex funiculis comcapita veneramur, - coluntur aqua-plicatis et contortis connexae. » rum calentium fontes. (festgedreht.) 23. Ovid. Metam. 4, 98: Non tuba (peditum, sono gravi) directi, non aeris cornua flexi, lituus equitum, sono acuto. Significat pugnae initium, ubi classicum canitur. 25. 26. Detestata] лadηrizos, ut Cic. de Legg. 2, 14: detestataque omnia eiusmodi repudianda sunt. Philipp. 4, 2. exsecratus item passive. Epod. 46, 8: parentibusque abominatus Hannibal. Manet] «pernoctat.» Sic Cic. ad Att. 5, 46: in tabernaculo manere. sub love «sub dio.» Ennius: Istic est is Iuppiter, quem dico, quem Graeci vocant Aépa. Od. 3, 40, 7: audis ut glaciet nives puro numine Iuppiter. Epod. 13, 2: nivesque deducunt Iovem. Ovid. Fast. 3, 327: Sub love pars durat, pauci tentoria ponunt. Sat. 2, 3, 234: Tu nive Lucana dormis ocreatus, ut aprum Coenem ego. Liv. 5, 6: Venandi studium ac voluptas homines per nives et pruinas in montes sil 29. 30. Me] Ne ter idem dixisse videatur Horatius, accurate distinguendae sunt tres sententiae vv. 29. 30. 36. nimirum ita, remotis imaginibus: (29.) «Me vero plus quam alia omnia delectant studia poëtica, quibus dum vaco, summam felicitatem adeptus, inter deos versari mihi videor; (30.) ac praesertim, ubi solus loca amoena perambulo, lyrica carmina meditans, plebi longe superiorem me esse sentio. (36.) Quodsi tu quoque, qui idoneus es huius facultatis iudex, poëtarum lyricorum hoc nomine vere dignorum numero me adscribes, ego, Romanae fidicen lyrae, gloriae sempiternae certus ero.»> Ad formam orationis confer Od. 4, 34, 45: Me pascunt olivae, me cichorea levesque malvae. doctarum] Tib. 4, 4, 64: Pieridas, pueri, doctos et amate poëtas, ubi Dissen: «Doctus Latine dicitur omnino suae quisque artis peritus, ut Horat. 4, 29, 9. Ovid. Met. Me doctarum hederae praemia frontium 32. Sacer nunc populo B. (Sed talia in quippe quae ad meae Curae con 29. Te auctore Hario F. posterum iam non enotabo, silium nequaquam faciant.) 33. necque (sic) S. poliymnia b, polymnia BTc, polihimnia d, Polymneia C. polyymnia B, 30 32. «Dum in amoena aliqua solitudine poëticis studiis vaco, longeque remotus sum a volgo molesto 3. 468., plane ut Graece oogós. | tatione se moventes, agiles, leichtPersaepe vero ita dicitur is, qui schwebend. Philostr. Imagg. 1, 22: poeseos et musices est peritus cet.» | Σατύρων ἡδὺ τὸ σφοδρόν, ὅτε ορSic doctus Hesiodus Cic. Cat. 15., ovvia. doctus Catullus Pseudotibullus 3, 6, 44. et ooqioràs poëtas vocat Pindarus Isthm. 5, 28. B. hederae] pr. Baccho sacrae, cuius instinctu | atque rudi (odi profanum volgus), perciti poetae hederaceas coronas sumunt. Virg. Eclog. 7, 28: Pasto- | res hedera crescentem ornate poëtam. Ecl. 8. 43: hanc sine tempora circum Inter victrices hederam tibi serpere lauros. Stat. Silv. 4, 2, 284: enthea vittis atque hederis redimita cohors. (Mythicam rationem tradit Ovid. Fast. 3, 768., quia Nysiades nymphae, puerum quaerente noverca, Hane frondem cunis opposuere suis.) - praemia] «ornamenta, quibus ab uoroois atque idiotis veluti distinguuntur. >> superis] Haud nimis hoc urgendum, quasi vero opponerentur inferis. beatissimum me reputo.» Sic Val. 33. Euterpe, ἣ εὗρε τὴν αὐλητικήν, Schol. ad Hesiodi Theog. 77., tibia canens adest poëtae melico, itemque Polyhymnia, μýlov praecipue gnara, lyrae etiam inventrix. Vide Pitture Ercol. II. T. 7: ПOATMNIA MTOOTE. Confer Schol. Apollon. Rhod. 3, 4. Alibi Terpsichore, Erato, Clio (Od. 1, 12, 2.), aliis historiae Musa, Calliope (Od. 3, 4, 2.), Melpomene (Od. 4, 3, 4.) lyricis adsunt. Ubi non favent, tibias cohibet, tibia canere recusat Euterpe, Lesboum refugit tendere barbiton. Quodsi me lyricis vatibus inseres, Sublimi feriam sidera vertice. 35. inseris bScd, C, Bentl. FJ. Ut nos, BT, duo Bland., Cod. Carr., quinque Pott. (V. 35. delendum censent Eichstadius aliique.) me] memet T. 36. Sublimis S et F. (Hic e Cod. Ach. Statii.) Polyhymnia fidibus tendere, dein- | matis. >> 35 Per Futurum firmatum a BT sane aptius videtur faciliusque corruptum est quam praesens. quam apte autem in hac poëmatum veluti dedicatione ad Maecenatem redit, atque inanis est coniectura Quod (barbiton) si --inserit. (Jahn N. J. 4848. p. 212.) 34. Lesboum] Pindarus apud Athen. 44. p. 625. D.: tòv Báoβιτον Τόν ρα Τέρπανδρος ποθ' ò Aéσßiog evọεv Пlowτog év deiπνοισι Λυδῶν Ψαλμὸν ἀντίφθογγον ὑψηλᾶς ἀκούων πηκτίδος. 36. Sublimi] «in aethera sublato. »> Hoc tamen loco Horatium de Ter- - feriam] «Ad sidera usque me atpandro cogitasse vix crediderim, tollam, immortali gloria fruar.»> sed de omni Lesbiorum poesi me- Prorsus sic Sapph. Frg. 9: warlica, Alcaei imprimis et Sapphus, ειν δὲ πόλον δοκεῖ μοι ὠρανῶ quae (Fragment. 69. Neue p. 79. dvoлázea. Soph. Oed. Col. 381: Fr. 44. Schneidew. p. 307.) de po- agòg ovparòv ßißev] «dictum ut pularibus suis: πέῤῥοχος, ὡς ὅτ' οὐρανῷ στηρίζον κλέος Eurip. ἀοιδὸς ὁ Λεσβιος αλλοδαποίσιν. | Bacch. 970. et κλέος οὐρανόμηκες gas apud Aristoph. Nub. 450. » DINDORF. Prop. 4, 8, 43: Nunc mihi summa licet contingere sidera plantis. Ovid. ex Ponto 5, 57: Huic (principi) cum tu placeas et vertice sidera tangas cet. (Comica contra sunt: Theocr. 5, 144: eis ovparòv vuur áλeva. Cic. ad Att. 2, 4: digito caelum putant attingere principes civitatis.) Diversam utique habent haec sententiam ab illis: dis miscent superis, quam supra expli --- 35. Quodsi Raro a poëtis haec particula usurpatur; reperitur tamen etiam Od. 4, 24, 43. 3, 4, 44. Ep. 2, 39. cet. Tu post quodsi, quod nonnulli requirebant, necessarium non est, cum nulla fiat oppositio vel inter Maecenatem et Horatium, vel inter Maecenatem et Horatii iniquos. — lyricis] Cic. Orat. §. 483: Avgrzoì qui a Graecis appellantur. Usitatius tunc fuisse videtur apud Latinos melici. inseres] «lectis ac probatis meis poë- | cavi. - EXCURSUS I Horatius tres (non, ut alii opinantur, duos) priores Carminum libros Maecenati suo inscripturus inter varia mortalium studia sese ceteris omnibus relictis poesis lyricae laudem unice appetere ac felicissimum fore, ubi carmina sua eleganti amici iudicio comprobentur, eo modo ostendit, |