Doctor argutae fidicen Thaliae,

Phoebe, qui Xantho lavis amne crines,
Dauniae defende decus Camenae,

Levis Agyieu.

Spiritum Phoebus mihi, Phoebus artem

Carminis nomenque dedit poëtae.

Virginum primae puerique claris
Patribus orti,

Deliae tutela deae fugaces

Lyncas et cervos cohibentis arcu,
Lesbium servate pedem meique
Pollicis ictum,

Rite Latonae puerum canentes,
Rite crescentem face Noctilucam,
Prosperam frugum celeremque pronos

Volvere menses.

Nupta jam dices: Ego dis amicum,
Seculo festas referente luces,

Reddidi carmen, docilis modorum
Vatis Horati.

VII.

DIFFUGERE nives, redeunt jam gramina campis

Arboribusque comae;

Mutat terra vices et decrescentia ripas
Flumina praetereunt;

Gratia cum Nymphis geminisque sororibus audet

Ducere nuda choros.

Immortalia ne speres monet annus et almum
Quae rapit hora diem.

Frigora mitescunt Zephyris, ver proterit aestas
Interitura simul

Pomifer Auctumnus fruges effuderit, et mox
Bruma recurrit iners.

Damna tamen celeres reparant caelestia lunae: Nos ubi decidimus

Quo pius Aeneas quo dives Tullus et Ancus

Pulvis et umbra sumus.

Quis scit an adjiciant hodiernae crastina summae Tempora di superi?

Cuncta manus avidas fugient heredis amico

Quae dederis animo.

Cum semel occideris et de te splendida Minos
Fecerit arbitria,

Non, Torquate, genus, non te facundia, non te
Restituet pietas;

Infernis neque enim tenebris Diana pudicum
Liberat Hippolytum,

Nec Lethaea valet Theseus abrumpere caro
Vincula Peirithoo.

VIII.

DONAREM pateras grataque commodus,
Censorine, meis aera sodalibus,
Donarem tripodas, praemia fortium
Graiorum, neque tu pessima munerum
Ferres, divite me scilicet artium

Quas aut Parrhasius protulit aut Scopas,
Hic saxo, liquidis ille coloribus

Sollers nunc hominem ponere, nunc deum.
Sed non haec mihi vis, non tibi talium
Res est aut animus deliciarum egens,
Gaudes carminibus; carmina possumus
Donare et pretium dicere muneri.
Non incisa notis marmora publicis,
Per quae spiritus et vita redit bonis
Post mortem ducibus, non celeres fugae
Rejectaeque retrorsum Hannibalis minae,
Non incendia Karthaginis impiae,

Ejus qui domita nomen ab Africa

Lucratus rediit clarius indicant

Laudes, quam Calabrae Pierides: neque
Si chartae sileant quod bene feceris
Mercedem tuleris. Quid foret Iliae
Mavortisque puer si taciturnitas
Obstaret meritis invida Romuli?
Ereptum Stygiis fluctibus Aeacum
Virtus et favor et lingua potentium
Vatum divitibus consecrat insulis.
Dignum laude virum Musa vetat mori:
Caelo Musa beat. Sic Jovis interest
Optatis epulis impiger Hercules;
Clarum Tyndaridae sidus ab infimis
Quassas eripiunt aequoribus rates;
Ornatus viridi tempora pampino
Liber vota bonos ducit ad exitus.

IX.

NE forte credas interitura quae
Longe sonantem natus ad Aufidum
Non ante vulgatas per artes
Verba loquor socianda chordis:
Non si priores Maeonius tenet
Sedes Homerus Pindaricae latent
Ceaeque et Alcaei minaces

Stesichorique graves Camenae: Nec si quid olim lusit Anacreon Delevit aetas; spirat adhuc amor Vivuntque commissi calores Aeoliae fidibus puellae.

Non sola comptos arsit adulteri
Crines, et aurum vestibus illitum
Mirata regalesque cultus

Et comites Helene Lacaena,

Primusve Teucer tela Cydonio Direxit arcu; non semel Ilios Vexata; non pugnavit ingens Idomeneus Sthenelusve solus Dicenda Musis proelia; non ferox Hector vel acer Deiphobus graves Excepit ictus pro pudicis

Conjugibus puerisque primus. Vixere fortes ante Agamemnona Multi; sed omnes illacrimabiles Urgentur ignotique longa

Nocte, carent quia vate sacro. Paullum sepultae distat inertiae Celata virtus. Non ego te meis Chartis inornatum silebo,

Totve tuos patiar labores Impune, Lolli, carpere lividas

Obliviones. Est animus tibi

Rerumque prudens et secundis

Temporibus dubiisque rectus, Vindex avarae fraudis, et abstinens Ducentis ad se cuncta pecuniae, Consulque non unius anni

Sed quoties bonus atque fidus
Judex honestum praetulit utili,
Rejecit alto dona nocentium
Vultu, per obstantes catervas
Explicuit sua victor arma.
Non possidentem multa vocaveris
Recte beatum: rectius occupat
Nomen beati qui deorum
Muneribus sapienter uti

Duramque callet pauperiem pati,
Pejusque leto flagitium timet,
Non ille pro caris amicis

Aut patria timidus perire.

X.

O CRUDELIS adhuc et Veneris muneribus potens,
Insperata tuae cum veniet pluma superbiae,
Et quae nunc humeris involitant deciderint comae,
Nunc et qui color est puniceae flore prior rosae
Mutatus Ligurinum in faciem verterit hispidam,
Dices heu quotiens te speculo videris alterum:
"Quae mens est hodie, cur eadem non puero fuit?
Vel cur his animis incolumes non redeunt genae?"

XI.

EST mihi nonum superantis annum
Plenus Albani cadus; est in horto,
Phylli, nectendis apium coronis;
Est hederae vis

Multa, qua crines religata fulges;
Ridet argento domus; ara castis
Vincta verbenis avet immolato
Spargier agno;

Cuncta festinat manus, huc et illuc
Cursitant mixtae pueris puellae;
Sordidum flammae trepidant rotantes
Vertice fumum.

Ut tamen noris quibus advoceris
Gaudiis, Idus tibi sunt agendae,

Qui dies mensem Veneris marinae
Findit Aprilem;

Jure sollemnis mihi sanctiorque
Paene natali proprio, quod ex hac
Luce Maecenas meus adfluentes
Ordinat annos.