Proeliis audax neque te silebo Liber, et saevis inimica Virgo Beluis, nec te, metuende certa Phoebe sagitta.
Dicam et Alciden puerosque Ledae, Hunc equis, illum superare pugnis Nobilem; quorum simul alba nautis Stella refulsit.
Defluit saxis agitatus humor, Concidunt venti fugiuntque nubes, Et minax, quod sic voluere, ponto Unda recumbit.
Romulum post hos prius an quietum Pompili regnum memorem an superbos Tarquini fasces dubito, an Catonis
Regulum et Scauros, animaeque magnae Prodigum Paullum superante Poeno, Gratus insigni referam Camena, Fabriciumque.
Hunc et incomptis Curium capillis Utilem bello tulit et Camillum Saeva paupertas et avitus apto
Cum lare fundus.
Crescit occulto velut arbor aevo
Fama Marcelli; micat inter omnes Julium sidus velut inter ignes Luna minores.
Gentis humanae pater atque custos Orte Saturno, tibi cura magni Caesaris fatis data: tu secundo
Ille, seu Parthos Latio imminentes Egerit justo domitos triumpho Sive subjectos Orientis orae Seras et Indos,
Te minor latum reget aequus orbem; Tu gravi curru quaties Olympum, Tu parum castis inimica mittes Fulmina lucis.
CUм tu, Lydia, Telephi Cervicem roseam, cerea Telephi Laudas brachia, vae meum Fervens difficili bile tumet jecur.
Tum nec mens mihi nec color
Certa sede manet, humor et in genas Furtim labitur, arguens
Quam lentis penitus macerer ignibus. Uror, seu tibi candidos
Turparunt humeros immodicae mero
Rixae, sive puer furens
Impressit memorem dente labris notam. Non, si me satis audias, Speres perpetuum dulcia barbare Laedentem oscula, quae Venus Quinta parte sui nectaris imbuit. Felices ter et amplius
Quos irrupta tenet copula, nec malis Divulsus querimoniis Suprema citius solvit amor die.
O NAVIS, referent in mare te novi Fluctus! O quid agis? Fortiter occupa Portum. Nonne vides ut Nudum remigio latus
Et malus celeri saucius Africo
Antennaeque gemant ac sine funibus Vix durare carinae
Possint imperiosius
Aequor? Non tibi sunt integra lintea, Non di, quos iterum pressa voces malo. Quamvis Pontica pinus,
Silvae filia nobilis,
Jactes et genus et nomen inutile; Nil pictis timidus navita puppibus Fidit. Tu, nisi ventis
Debes ludibrium, cave.
Nuper sollicitum quae mihi taedium, Nunc desiderium curaque non levis, Interfusa nitentes
Vites aequora Cycladas.
PASTOR Cum traheret per freta navibus Idaeis Helenen perfidus hospitam, Ingrato celeres obruit otio
Ventos ut caneret fera
Nereus fata: Mala ducis avi domum Quam multo repetet Graecia milite, Conjurata tuas rumpere nuptias Et regnum Priami vetus.
Heu heu quantus equis, quantus adest viris Sudor! quanta moves funera Dardanae Genti! Jam galeam Pallas et aegida Currusque et rabiem parat.
Nequicquam Veneris praesidio ferox Pectes caesariem grataque feminis
Imbelli cithara carmina divides; Nequicquam thalamo graves Hastas et calami spicula Cnosii Vitabis strepitumque et celerem sequi Ajacem; tamen heu serus adulteros Crines pulvere collines. Non Laërtiaden exitium tuae Genti, non Pylium Nestora respicis? Urgent impavidi te Salaminius Teucer et Sthenelus sciens
Pugnae, sive opus est imperitare equis Non auriga piger; Merionen quoque Nosces. Ecce furit te reperire atrox Tydides melior patre,
Quem tu servus uti vallis in altera Visum parte lupum graminis immemor Sublimi fugies mollis anhelitu,
Non hoc pollicitus tuae. Iracunda diem proferet Ilio
Matronisque Phrygum classis Achilleï; Post certas hiemes uret Achaïcus Ignis Iliacas domos.
O MATRE pulchra filia pulchrior, Quem criminosis cunque voles modum Pones ïambis, sive flamma
Sive mari libet Hadriano. Non Dindymene, non adytis quatit Mentem sacerdotum incola Pythius, Non Liber aeque, non acuta
Sic geminant Corybantes aera Tristes ut irae, quas neque Noricus Deterret ensis nec mare naufragum
« AnteriorContinuar » |