At Graecus, postquam est Italo perfusus aceto,
Persius exclamat: Per magnos, Brute, deos te
Oro qui reges consueris tollere, cur non
Hunc Regem jugulas ? Operum hoc, mihi crede, tuorum est.

VIII.

10

OLIM truncus eram ficulnus, inutile lignum,
Cum faber, incertus scamnum faceretne Priapum,
Maluit esse deum. Deus inde ego furum aviumque
Maxima formido; nam fures dextra coërcet
Obscoenoque ruber porrectus ab inguine palus;
Ast importunas volucres in vertice arundo
Terret fixa vetatque novis considere in hortis.
Huc prius angustis ejecta cadavera cellis
Conservus vili portanda locabat in arca.
Hoc miserae plebi stabat commune sepulcrum,
Pantolabo scurrae Nomentanoque nepoti:
Mille pedes in fronte, trecentos cippus in agrum
Hic dabat: Heredes monumentum ne sequeretur.
Nunc licet Esquiliis habitare salubribus atque
Aggere in aprico spatiari, quo modo tristes
Albis informem spectabant ossibus agrum ;
Cum mihi non tantum furesque feraeque suëtae
Hunc vexare locum curae sunt atque labori,
Quantum carminibus quae versant atque venenis
Humanos animos. Has nullo perdere possum
Nec prohibere modo, simul ac vaga luna decorum
Protulit os, quin ossa legant herbasque nocentes.
Vidi egomet nigra succinctam vadere palla
Canidiam pedibus nudis passoque capillo,
Cum Sagana majore ululantem: pallor utrasque
Fecerat horrendas adspectu. Scalpere terram
Unguibus et pullam divellere mordicus agnam
Coeperunt; cruor in fossam confusus ut inde

20

30

Manes elicerent, animas responsa daturas.
Lanea et effigies erat, altera cerea: major
Lanea, quae poenis compesceret inferiorem;
Cerea suppliciter stabat servilibus ut quae
Jam peritura modis. Hecaten vocat altera, saevam
Altera Tisiphonen; serpentes atque videres
Infernas errare canes, Lunamque rubentem
Ne foret his testis post magna latere sepulcra.
Mentior at si quid merdis caput inquiner albis
Corvorum, atque in me veniat mictum atque cacatum
Julius et fragilis Pediatia furque Voranus.
Singula quid memorem ? quo pacto alterna loquentes
Umbrae cum Sagana resonarent triste et acutum,
Utque lupi barbam variae cum dente colubrae
Abdiderint furtim terris, et imagine cerea
Largior arserit ignis, et ut non testis inultus
Horruerim voces Furiarum et facta duarum:
Nam displosa sonat quantum vesica pepedi
Diffissa nate ficus: at illae currere in urbem ;
Canidiae dentes, altum Saganae caliendrum
Excidere atque herbas atque incantata lacertis
Vincula cum magno risuque jocoque videres.

40

50

IX.

IBAM forte via Sacra, sicut meus est mos,
Nescio quid meditans nugarum, totus in illis:
Accurrit quidam notus mihi nomine tantum,
Arreptaque manu, “Quid agis, dulcissime rerum ?"
“Suaviter ut nunc est,” inquam, “et cupio omnia quae vis.”
Cum assectaretur: “Num quid vis ?” occupo. At ille,
“Noris nos,” inquit; “docti sumus." Hic ego, “Pluris
Hoc,” inquam, “mihi eris.” Misere discedere quaerens
Ire modo ocius, interdum consistere, in aurem
Dicere nescio quid puero, cum sudor ad imos

Manaret talos. O te, Bolane, cerebri
Felicem! aiebam tacitus; cum quidlibet ille
Garriret, vicos, urbem laudaret. Ut illi
Nil respondebam, “Misere cupis,” inquit, “abire;
Jamdudum video; sed nil agis; usque tenebo;
Persequar: hinc quo nunc iter est tibi?” “Nil opus est te
Circumagi; quendam volo visere non tibi notum;
Trans Tiberim longe cubat is prope Caesaris hortos.”
“Nil habeo quod agam et non sum piger; usque sequar te.”
Demitto auriculas ut iniquae mentis asellus,

20
Cum gravius dorso subiit onus. Incipit ille:
“Si bene me novi non Viscum pluris amicum,
Non Varium facies; nam quis me scribere plures
Aut citius possit versus ? quis membra movere
Mollius? Invideat quod et Hermogenes ego canto.”
Interpellandi locus hic erat: “Est tibi mater,
Cognati, quis te salvo est opus?”—“Haud mihi quisquam.
Omnes composui.”—Felices! nunc ego resto.
Confice; namque instat fatum mihi triste Sabella
Quod puero cecinit divina mota anus urna :

30 Hunc neque dira venena nec hosticus auferet ensis Nec laterum dolor aut tussis nec tarda podagra ; Garrulus hunc quando consumet cunque; loquaces Si sapiat vitet simul atque adoleverit aetas. Ventum erat ad Vestae, quarta jam parte diei Praeterita, et casu tunc respondere vadato Debebat, quod ni fecisset perdere litem. “Si me amas," inquit, “paulum hic ades.” “ Inteream si Aut valeo stare aut novi civilia jura; Et propero quo scis.” “Dubius sum quid faciam," inquit, 40 “Tene relinquam an rem.” “Me sodes.” “Non faciam" ille; Et praecedere cepit, Ego ut contendere durum est Cum victore sequor. “Maecenas quomodo tecum ?” Hinc repetit; “paucorum hominum et mentis bene sanae; Nemo dexterius fortuna est usus. Haberes Magnum adjutorem posset qui ferre secundas, Hunc hominem velles si tradere; dispeream ni

Summosses omnes. “Non isto vivimus illic
Quo tu rere modo; domus hac nec purior ulla est
Nec magis his aliena malis; nil mi officit unquam 50
Ditior hic aut est quia doctior; est locus uni
Cuique suus." “ Magnum narras, vix credibile!” “ Atqui
Sic habet.” “Accendis, quare cupiam magis illi
Proximus esse." “Velis tantummodo : quae tua virtus,
Expugnabis; et est qui vinci possit, eoque
Difficiles aditus primos habet.” “Haud mihi deero:
Muneribus servos corrumpam; non hodie si
Exclusus fuero desistam; tempora quaeram,
Occurram in triviis, deducam. Nil sine magno
Vita labore dedit mortalibus.” Haec dum agit, ecce 60
Fuscus Aristius occurrit, mihi carus et illum
Qui pulchre nosset. Consistimus. Unde venis? et
Quo tendis ? rogat et respondet. Vellere coepi
Et prensare manu lentissima brachia, nutans,
Distorquens oculos, ut me eriperet. Male salsus
Ridens dissimulare: meum jecur urere bilis.
“Certe nescio quid secreto velle loqui te
Aiebas mecum.” “Memini bene, sed meliore
Tempore dicam; hodie tricesima sabbata: vin tu
Curtis Judaeis oppedere?” “Nulla mihi, inquam, 70
Religio est.” “At mi; sum paulo infirmior, unus
Multorum; ignosces; alias loquar.” Huncine solem
Tam nigrum surrexe mihi! Fugit improbus ac me
Sub cultro linquit. Casu venit obvius illi
Adversarius et: "Quo tu turpissime ?” magna
Inclamat voce; et “Licet antestari ?" Ego vero
Oppono auriculam. Rapit in jus; clamor utrinque;
Undique concursus. Sic me servavit Apollo.

X.

NEMPE incomposito dixi pede currere versus
Lucili. Quis tam Lucili fautor inepte est
Ut non hoc fateatur? At idem quod sale multo
Urbem defricuit charta laudatur eadem.
Nec tamen hoc tribuens dederim quoque cetera ; nam sic
Et Laberi mimos ut pulchra poëmata mirer.

Ergo non satis est risu diducere rictum
Auditoris (et est quaedam tamen hic quoque virtus).
Est brevitate opus, ut currat sententia neu se
Impediat verbis lassas onerantibus aures;
Et sermone opus est modo tristi saepe jocoso,
Defendente vicem modo rhetoris atque poëtae,
Interdum urbani, parcentis viribus atque

10