Prudens praetereo; quibus haec, sunt qualiacunque, Arridere velim, doliturus si placeant spe Deterius nostra. Demetri, teque, Tigelli, Discipularum inter jubeo plorare cathedras. I, puer, atque meo citus haec subscribe libello.
"SUNT quibus in satira videor nimis acer et ultra Legem tendere opus; sine nervis altera quidquid Composui pars esse putat, similesque meorum Mille die versus deduci posse. Trebati,
Quid faciam praescribe." "Quiescas." "Ne faciam, inquis, Omnino versus ?" "Aio." "Peream male si non Optimum erat: verum nequeo dormire." Ter uncti Transnanto Tiberim somno quibus est opus alto, Irriguumque mero sub noctem corpus habento. Aut si tantus amor scribendi te rapit aude Caesaris invicti res dicere, multa laborum Praemia laturus." "Cupidum, pater optime, vires Deficiunt: neque enim quivis horrentia pilis Agmina nec fracta pereuntes cuspide Gallos Aut labentis equo describat vulnera Parthi."
Attamen et justum poteras et scribere fortem, Scipiadam ut sapiens Lucilius." "Haud mihi deero Cum res ipsa feret. Nisi dextro tempore Flacci Verba per attentam non ibunt Caesaris aurem, Cui male si palpere recalcitrat undique tutus."
"Quanto rectius hoc quam tristi laedere versu
Pantolabum scurram Nomentanumque nepotem,
Cum sibi quisque timet, quamquam est intactus, et odit!" "Quid faciam? Saltat Milonius, ut semel icto Accessit fervor capiti numerusque lucernis. Castor gaudet equis, ovo prognatus eodem Pugnis; quot capitum vivunt, totidem studiorum Millia: me pedibus delectat claudere verba Lucili ritu nostrum melioris utroque.
Ille velut fidis arcana sodalibus olim
Credebat libris, neque si male cesserat unquam Decurrens alio, neque si bene; quo fit ut omnis Votiva pateat veluti descripta tabella
Vita senis. Sequor hunc, Lucanus an Apulus anceps: Nam Venusinus arat finem sub utrumque colonus, Missus ad hoc pulsis, vetus est ut fama, Sabellis, Quo ne per vacuum Romano incurreret hostis, Sive quod Apula gens seu quod Lucania bellum Incuteret violenta. Sed hic stilus haud petet ultro Quemquam animantem et me veluti custodiet ensis Vagina tectus; quem cur distringere coner Tutus ab infestis latronibus? O pater et rex Juppiter, ut pereat positum rubigine telum, Nec quisquam noceat cupido mihi pacis! At ille Qui me commorit,-melius non tangere! clamo; Flebit et insignis tota cantabitur urbe. Cervius iratus leges minitatur et urnam, Canidia Albuti quibus est inimica venenum, Grande malum Turius, si quid se judice certes. Ut quo quisque valet suspectos terreat, utque Imperet hoc natura potens, sic collige mecum: Dente lupus, cornu taurus petit: unde nisi intus Monstratum? Scaevae vivacem crede nepoti Matrem; nil faciet sceleris pia dextera: mirum, Ut neque calce lupus quemquam neque dente petit bos; Sed mala tollet anum vitiato melle cicuta.
Ne longum faciam: seu me tranquilla senectus
Exspectat seu Mors atris circumvolat alis, Dives, inops, Romae, seu fors ita jusserit, exsul, Quisquis erit vitae scribam color." "O puer, ut sis Vitalis metuo et majorum ne quis amicus Frigore te feriat." "Quid, cum est Lucilius ausus Primus in hunc operis componere carmina morem, Detrahere et pellem, nitidus qua quisque per ora Cederet, introrsum turpis, num Laelius aut qui Duxit ab oppressa meritum Karthagine nomen, Ingenio offensi aut laeso doluere Metello Famosisque Lupo cooperto versibus? Atqui Primores populi arripuit populumque tributim, Scilicet uni aequus virtuti atque ejus amicis.
Quin ubi se a vulgo et scena in secreta remorant Virtus Scipiadae et mitis sapientia Laeli, Nugari cum illo et discincti ludere donec
Decoqueretur olus soliti. Quidquid sum ego, quamvis Infra Lucili censum ingeniumque, tamen me Cum magnis vixisse invita fatebitur usque Invidia, et fragili quaerens illidere dentem Offendet solido; nisi quid tu, docte Trebati, Dissentis." "Equidem nihil hinc diffindere possum. Sed tamen ut monitus caveas, ne forte negoti Incutiat tibi quid sanctarum inscitia legum : Si mala condiderit in quem quis carmina, jus est Judiciumque." " "Esto, si quis mala; sed bona si quis Judice condiderit laudatus Caesare? si quis Opprobriis dignum latraverit, integer ipse ?” "Solventur risu tabulae, tu missus abibis."
QUAE virtus et quanta, boni, sit vivere parvo (Nec meus hic sermo est, sed quae praecepit Ofella Rusticus, abnormis sapiens, crassaque Minerva,) Discite, non inter lances mensasque nitentes
Cum stupet insanis acies fulgoribus et cum Acclinis falsis animus meliora recusat,
Verum hic impransi mecum disquirite. Cur hoc? Dicam si potero. Male verum examinat omnis Corruptus judex. Leporem sectatus equove Lassus ab indomito, vel si Romana fatigat Militia assuetum graecari, seu pila velox Molliter austerum studio fallente laborem, Seu te discus agit, pete cedentem aëra disco; Cum labor extuderit fastidia, siccus, inanis Sperne cibum vilem; nisi Hymettia mella Falerno Ne biberis diluta. Foris est promus et atrum Defendens pisces hiemat mare: cum sale panis Latrantem stomachum bene leniet. Unde putas aut Qui partum? Non in caro nidore voluptas Summa sed in te ipso est. Tu pulmentaria quaere Sudando; pinguem vitiis albumque neque ostrea Nec scarus aut poterit peregrina juvare lagois. Vix tamen eripiam posito pavone velis quin Hoc potius quam gallina tergere palatum, Corruptus vanis rerum, quia veneat auro Rara avis et picta pandat spectacula cauda;
Tamquam ad rem attineat quidquam. Num vesceris ista Quam laudas pluma ? Cocto num adest honor idem ? Carne tamen quamvis distat nil, hac magis illam Imparibus formis deceptum te petere! Esto: Unde datum sentis lupus hic Tiberinus an alto
Captus hiet, pontesne inter jactatus an amnis Ostia sub Tusci? Laudas, insane, trilibrem Mullum in singula quem minuas pulmenta necesse est. Ducit te species video: quo pertinet ergo
Proceros odisse lupos ? Quia scilicet illis
Majorem natura modum dedit, his breve pondus.
Jejunus raro stomachus vulgaria temnit.
"Porrectum magno magnum spectare catino
Vellem," ait Harpyiis gula digna rapacibus. At vos, 40 Praesentes Austri, coquite horum obsonia,-quamquam
« AnteriorContinuar » |