Si non periret immiserabilis Militibus sine caede," dixit, Auro repensus scilicet acrior Sensit iners timuitque mortem. Fertur pudicae conjugis osculum Torvus humi posuisse vultum: Et populum reditus morantem, Quam si clientum longa negotia Aut Lacedaemonium Tarentum. VI. DELICTA majorum immeritus lues, Jam bis Monaeses et Pacori manus Missilibus melior sagittis. Fecunda culpae secula nuptias In patriam populumque fluxit. Motus doceri gaudet Ionicos Cui donet impermissa raptim Sed jussa coram non sine conscio Dedecorum pretiosus emptor. Matris ad arbitrium recisos Portare fustes, sol ubi montium Mutaret umbras et juga demeret Bobus fatigatis, amicum Tempus agens abeunte curru. Damnosa quid non imminuit dies? Aetas parentum pejor avis tulit Nos nequiores, mox daturos Progeniem vitiosiorem. VII. QUID fles, Asterie, quem tibi candidi Thyna merce beatum, Constantis juvenem fide, Gygen? Ille Notis actus ad Oricum Insomnis lacrimis agit. Atqui sollicitae nuntius hospitae, Tentat mille vafer modis. Ut Proetum mulier perfida credulum Maturare necem, refert. Narrat paene datum Pelea Tartaro, Magnessam Hippolyten dum fugit abstinens; Et peccare docentes Fallax historias movet. Frustra: nam scopulis surdior Icari Plus justo placeat cave; Tusco denatat alveo. Prima nocte domum claude neque in vias Et te saepe vocanti Duram difficilis mane. VIII. MARTIIS caelebs quid agam Kalendis, Docte sermones utriusque linguae ? Arboris ictu. Hic dies anno redeunte festus Corticem adstrictum pice dimovebit Amphorae fumum bibere institutae Sume, Maecenas, cyathos amici Sospitis centum et vigiles lucernas Perfer in lucem; procul omnis esto Clamor et ira. Mitte civiles super urbe curas : Servit Hispanae vetus hostis orae |