Non ille, quamquam Socraticis madet Saepe mero caluisse virtus. Tu Consilium retegis Lyaeo; spem reducis mentibus anxiis Viresque, et addis cornua pauperi ; Post te neque iratos trementi Regum apices neque militum arma. Te Liber et, si laeta aderit, Venus Segnesque nodum solvere Gratiae Vivaeque producent lucernae, Dum rediens fugat astra Phoebus. XXII. MONTIUM custos nemorumque, Virgo, Diva triformis, Imminens villae tua pinus esto, Quam per exactos ego laetus annos XXIII. CAELO supinas si tuleris manus Robiginem aut dulces alumni Pomifero grave tempus anno. Nam quae nivali pascitur Algido Devota quercus inter et ilices Aut crescit Albanis in herbis Victima pontificum secures Cervice tinget: te nihil attinet Tentare multa caede bidentium Parvos coronantem marino Rore deos fragilique myrto. Immunis aram si tetigit manus, Non sumptuosa blandior hostia Mollivit aversos Penates Farre pio et saliente mica. NECESSITAS. XXIV. INTACTIS opulentior Thesauris Arabum et divitis Indiae Caementis licet occupes Tyrrhenum omne tuis et mare Apulicum, Si figit adamantinos Summis verticibus dira Necessitas Clavos, non animum metu, Non mortis laqueis expedies caput. Campestres melius Scythae Quorum plaustra vagas rite trahunt domos Vivunt, et rigidi Getae Immetata quibus jugera liberas Fruges et Cererem ferunt, Nec cultura placet longior annua, Defunctumque laboribus Aequali recreat sorte vicarius. Illic matre carentibus Privignis mulier temperat innocens, Nec dotata regit virum Conjux nec nitido fidit adultero. Dos est magna parentium Virtus et metuens alterius viri Certo foedere castitas; Et peccare nefas aut pretium est mori. O quisquis volet impias Caedes et rabiem tollere civicam, Si quaeret PATER URBIUM Subscribi statuis, indomitam audeat Refrenare licentiam, Clarus postgenitis; quatenus, heu nefas! Virtutem incolumem odimus, Sublatam ex oculis quaerimus invidi. Quid tristes querimoniae. Si non supplicio culpa reciditur? Quid leges sine moribus Vanae proficiunt, si neque fervidis Pars inclusa caloribus Mundi nec Boreae finitimum latus Durataeque solo nives Mercatorem abigunt, horrida callidi Vincunt aequora navitae, Magnum pauperies opprobrium jubet Quidvis et facere et pati, Virtutisque viam deserit arduae ? Vel nos in Capitolium Quo clamor vocat et turba faventium, Vel nos in mare proximum Gemmas et lapides aurum et inutile, Summi materiem mali, Mittamus scelerum si bene poenitet. Eradenda cupidinis Pravi sunt elementa, et tenerae nimis Mentes asperioribus Formandae studiis. Nescit equo rudis Haerere ingenuus puer Venarique timet, ludere doctior, Seu Graeco jubeas trocho Seu malis vetita legibus alea, Cum perjura patris fides Consortem socium fallat et hospitem Indignoque pecuniam Heredi properet. Scilicet improbae Crescunt divitiae ; tamen Curtae nescio quid semper abest reï. Aeternum meditans decus Stellis inserere et consilio Jovis ? Dicam insigne recens adhuc Indictum ore alio. Non secus in jugis Exsomnis stupet Euias Hebrum prospiciens et nive candidam Thracen ac pede barbaro Lustratam Rhodopen, ut mihi devio Ripas et vacuum nemus Mirari libet. O Naïadum potens Baccharumque valentium Nil Proceras manibus vertere fraxinos, parvum aut humili modo, Nil mortale loquar. Dulce periculum est, O Lenaee, sequi deum Cingentem viridi tempora pampino. |