20

Et vacuum curis otia grata sequi,
Non ego vel profugi nomen sortemve recuso,

Lætus et exilii conditione fruor.
O utinam vates nunquam graviora tulisset

Ille Tomitano flebilis exul agro;
Non tunc Ionio quicquam cessisset Homero,

Neve foret victo laus tibi prima, Maro.
Tempora nam licet hic placidis dare libera Musis, 25

Et totum rapiunt me, mea vita, libri. Excipit hinc fessum sinuosi pompa theatri,

Et vocat ad plausus garrula scena suos. Seu catus auditur senior, seu prodigus hæres,

Seu procus, aut posita casside miles adest, Sive decennali fecundus lite patronus

Detonat inculto barbara verba foro; Sæpe vafer gnato succurrit servus amanti,

Et nasum rigidi fallit ubique patris ; Sæpe novos illic virgo mirata calores

Quid sit amor nescit, dum quoque nescit, amat. Sive cruentatum furiosa Tragedia sceptrum

Quassat, et effusis crinibus ora rotat;
Et dolet, et specto, juvat et spectasse dolendo,

Interdum et lacrymis dulcis amaror inest;
Seu
puer

infelix indelibata reliquit Gaudia, et abrupto flendus amore cadit

30

35

40 45

50

Seu ferus e tenebris iterat Styga criminis ultor,

Conscia funereo pectora torre movens : Seu mæret Pelopeia domus, seu nobilis Ili,

Aut luit incestos aula Creontis avos. Sed

neque sub tecto semper nec in urbe latemus, Irrita nec nobis tempora veris eunt. Nos quoque

lucus habet vicina consitus ulmo,
Atque suburbani nobilis umbra loci.
Sæpius hic, blandas spirantia sidera flammas

Virgineos videas præteriisse choros.
Ah quoties dignæ stupui miracula formæ,

Quæ possit senium vel reparare Jovis !
Ah quoties vidi superantia lumina gemmas,

Atque faces, quotquot volvit uterque polus;
Collaque bis vivi Pelopis quæ brachia vincant,

Quæque fluit puro nectare tincta via;
Et decus eximium frontis, tremulosque capillos,
Aurea

quæ

fallax retia tendit Amor; Pellacesque genas, ad quas hyacinthina sordet

Purpura, et ipse tui floris, Adoni, rubor !
Cedite laudatæ toties Heroides olim,
Et

55

60 65

70

75

Cedite Achæmeniæ turrita fronte puellæ,

Et quot Susa colunt, Memnoniamque Ninon ;
Vos etiam Danaæ fasces submittite Nymphæ,

Et vos Iliacæ, Romuleæque nurus :
Nec Pompeianas Tarpeïa Musa columnas

Jactet, et Ausoniis plena theatra stolis.
Gloria Virginibus debetur prima Britannis,

Extera sat tibi sit fæmina posse sequi. Tuque urbs Dardaniis, Londinum, structa colonis,

Turrigerum late conspicienda caput, Tu nimium felix intra tua mænia claudis

Quicquid formosi pendulus orbis habet.
Non tibi tot cælo scintillant astra sereno,

Endymioneæ turba ministra deæ,
Quot tibi, conspicuæ formaque auroque, puellæ

Per medias radiant turba videnda vias.
Creditur huc geminis venisse invecta columbis

Alma pharetrigero milite cincta Venus,
Huic Cnidon, et riguas Simoentis flumine valles,

Huic Paphon, et roseam posthabitura Cypron.
Ast ego, dum pueri sinit indulgentia cæci,

Mania quam subito linquere fausta paro;
Et vitare procul malefidæ infamia Circes

Atria, divini Molyos usus ope.
Stat quoque juncosas Cami remeare paludes,

80

85 90

Atque iterum raucæ murmur adire Scholæ. Interea fidi parvum cape munus amici,

Paucaque in alternos verba coacta modos.

5

Te, qui conspicuus baculo fulgente solebas

Palladium toties ore ciere gregem,
Ultima præconum præconem te quoque sæva

Mors rapit, officio nec favet ipsa suo ;
Candidiora licet fuerint tibi tempora plumis

Sub quibus accipimus delituisse Jovem.
O dignus tamen Hæmonio juvenescere succo,

Dignus in Æsonios vivere posse dies,
Dignus quem Stygiis medica revocaret ab undis

Arte Coronides, sæpe rogante dea :
Tu si jussus eras acies accire togatas,

Et celer a Phoebo nuntius ire tuo, Talis in Iliaca stabat Cyllenius aula

Alipes, ætherea missus ab arce Patris :
Talis et Eurybates ante ora furentis Achillei

Rettulit Atridæ jussa severa ducis.
Magna sepulchrorum regina, satelles Averni,

10

15 20

Sæva nimis Musis, Palladi sæva nimis, Quin illos rapias qui pondus inutile terræ,

Turba quidem est telis ista petenda tuis. Vestibus hunc igitur pullis, Academia, luge,

Et madeant lachrymis nigra feretra tuis. Fundat et ipsa modos querebunda Elegeïa tristes,

Personet et totis nænia mæsta scholis.

Mestus eram, et tacitus nullo comitante sedebam,

Hærebantque animo tristia plura meo, Protinus en subiit funestæ cladis imago,

Fecit in Angliaco quam Libitina solo; Dum procerum ingressa est splendentes marmore

turres, Dira sepulchrali mors metuenda face; Pulsavitque auro gravidos et jaspide muros,

Nec metuit satrapum sternere falce greges. Tunc memini clarique ducis, fratrisque verendi

5