εἴωθε ἐνδόξοις πίστεσι. ἔνδοξα δὲ τὰ τοῖς πόλλοις φαινόμενα καὶ τοῖς σοφοῖς. I VR. a. fol. 40 a. 2 V. b. fol. 104 b. (Ethicor. Nic. 1. viii. vers. fin.) Δεῖται δὲ τῶν ἐκτὸς ἀγαθῶν ἡ εὐδαιμονία οὐχ ὡς μέρων, ἀλλ ̓ ὡς ὀργάνων, ἵνα τοῦ ἰδίου τέλους τύχῃ. ἀδύνατον γάρ φησι καλὰ πράττειν ἀχορήγητον ὄντα, πάντα3 δὲ τὰ ἰατρικὰ ποιεῖν ἀχορήγητον ὄντα τῶν ἰατρικῶν ὀργάνων τε καὶ φαρμάκων.4 εἴπερ καταριθμεῖται τὰ ἐκτὸς ἀγαθά. ἀλλὰ δεῖκνυς (sic) πῶς αὐτοῖς χρῆται ἡ ἀρετὴ πρὸς τὴν εὐδαιμονίανς ὥσπερ δι ̓ ὀργάνων, διὰ φίλων. οἷον τυραννίδων καταλύσεις διὰ φίλων ἐγένοντο. καὶ εἰ ἐδέησεν ἀναλωμάτων συνήνεγκαν οἱ φίλοι, καὶ ἃ οὐ δυνατὸν προορᾶν δι' αὐτῶν οἱ φίλοι προορῶσι καὶ προμη θοῦνται” καὶ συμπράττουσι· καὶ ὅσοι φίλοι εἴσιν, ὡς ὁ Ξενοφῶν φησὶ ἀντὶ δυοῖν ὀφθαλμῶν τεσσάρες8 ὀφθαλμοὶ εἰσιν καὶ ἀντὶ δυοῖν ὤτων τέσσαρα, καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων μορίων ὁ αὐτὸς λόγος. καὶ μὴν ὅτι διὰ πλούτου καὶ ἐν λιμοῖς, τινὲς ἔσωσαν πατρίδας, διὰ πλούτου καὶ πολεμίων ἐρύσαντοι καὶ φίλων βίους ἐπηνορθώσαντο. τί δὲ πολιτικὴ 11 δύναμις ; πῶς οὐ μεγάλα πράττει πρὸς τὰς κάλας 12 πράξεις· ἀμήχανον γὰρ τὰ πολιτικὰ πράττειν καλῶς μηδεμίαν ἔχοντα δύναμιν ἐν τῇ πόλει. ἀλλ ̓ ἀγαπητὸν τῷ μὴ ἔχοντι δύναμιν πολιτικὴν τὸ 13 ἰδιωτεύειν καὶ ἡσυ χάζειν, εἰ δὲ μὴ ἀναγκὴ προέλθοντα σφάλλεσθαι. καὶ ὅσοι δὲ μεγάλας τινὰς πράξεις διεπράξαντο ἐν τῇ πόλει, οὐκ ἄνευ δυνάμεως, οἷον Λύκουρ γος ἐγχειρισθεὶς 14 τὴν ἐπιτροπὴν 15 τῶν πραγμάτων διὰ τὴν τοῦ βασι λέως16 ἐνομοθέτησαν, καὶ Σόλων καὶ Ζάλευκος, ἑκατέρος μέγα δυνα μένοι ἐν ταῖς ἑαυτοῦ πατρίσιν. τὰ δὲ ἐφεξῆς δοκεῖ τισιν μαλακωτέρως εἰρῆσθαι. φησὶ γὰρ ἐνίων στερουμένους ῥυπαίνειν τὸ μακάριον οἷον εὐγενείας, εὐτεκνίας, κάλλους. φαῖεν γὰρ ἄν τινες καὶ δυσγενῆ τ8 ὄντα καὶ μὴ καλὸν καὶ ἄτεκνον ἐνέργειαν ἐν προηγουμέναις"9 ἐνδέχεσθαι. ἐνεργοῦντα δὲ εὐδαιμονεῖν ἀνάγκη. Πρὸς δὲ τούτους λεκτέον ὡς καὶ ὁ ̓Αριστοτέλης ἐπαινεῖ τοὺς τοιούτους ὡς ἐπανορθοῦντας τὸ ἔλλειμμα 30 τοῦ γένους ἢ τὸ τοῦ εἴδους ἤ τινων ἄλλων, ὧν εἰσὶν ἐνδεεῖς. ἀλλ ̓ ὅμως ῥύ γουσιν. Pergit Fl. b. τὴν μὲν οὖν τῶν πρὸ αὐτοῦ φιλοσοφησάντων δόξαν ταύτην τινὰ λαμβά2 Add. VR. a. οὐδ ̓ ὡς ἀναπληρωτικῶν αὐτῆς. 3 VR. a. in marg. οὐκ οἷόντε ἡ βίβλ. 4 VR. a. εἶτα ἡ βίβλ. in marg. leg. 5 VR. a. ὡς ὀργάνοις· πολλὰ μὲν γὰρ πράττεται κ. τ. λο 7 προμυθοῦνται P. a. et b. 10 ἐρύσαντο VR. a. ἐβρίσαντο Fl. a. 1441 1441 6 φύλων Fl. b. Fl. a. 9 Fl. 2. Η πολεμική V. b. 12 μεγάλας VR. a. 15 ἐπιτροπὴν V. b. 13 τῷ V. b. 14 In marg. VR. a. ἐγχειριθὲν ἡ βίβλ. 16 VR. a. kg in marg. βασιλέως ἡ ἄλλη βίβλ. 17 ἐκάτερας V. b. δυνάμεναι. V. b. 18 δυσγενή Fl. b. VR. a. et Fl. a. δυστενῆ in marg. δυστυχῇ· ἴσως ὥσπερ γέγραπται, ἀλλ ̓ ἡ βίβλ. δυσγενή. V. b. διογενή. 19 γουμένοις Fl. b. 20 V. b. τὸ ἕλλεικα nullo sensu. Fl. a. et VR. a. τι ἕλλημα, ibique in marg. τὸ ἡ βίβλ. ἡ δὲ ἄλλη βίβλ. τὸ ἔλλειμμα. 2 πον* τινὰ ἐγγίνεσθαι ὑπὲρ τῆς ὑπερβαλλούσης δυστηνείας οἷον εἴ τις ἡταιρηκότος 3 υἱος εἴη, πῶς γὰρ οὐ ῥύπος τοῦτο, ὅτι ἀπονίψαιτο. λέγεται ἴσως, καὶ ἀπορύψειεν ὁ γενναῖος· ἀλλ ̓ ὅμως ἐκ ποδῶν4 ἐστὶ πρὸς τὰς ἐναργείας ἐνίοτε.— ó VR. a. fol. 108 a. V. b. fol. 103 b. Fl. b. 362 a. Διὸ καὶ ἀπορεῖται πότερόν φησί ἐστι μαθητὸν ἡ εὐδαιμονία καὶ ἄλλως πως ἀσκητὸν κ. τ. λ. ὅτι δὲ στοιχεῖας ταῦτα τοῖς προειρημένοις, δῆλον. οἱ μὲν γὰρ λέγοντες ταύτην τὴν ἀρετὴν τῇ εὐδαιμονίᾳ, μαθητὸν τὴν ἀρετὴν, τὴν εὐδαιμονίαν, ἢ ἀσκητὸν ὑπολαμβάνουσι, ἡ μὲν γὰρ φρόνησις πάντως μαθητὸν καὶ ἡ σοφία, ἡ δὲ ἠθικὴ ἀρετὴ τὸ μὲν πλεῖστον ἐθιστή· δεῖται δὲ καὶ μαθήσεως. ἡ δὲ ἄσκησις ἔστι μὲν καὶ αὕτη ἔθος,ὁ ἀλλ ̓ οὐχ ἅπασα, ἀλλ ̓ ἡ ἐν μελέτῃ πόνων καὶ ἀλγηδόνων ὑπομονή.” τοῦτο γὰρ ἔνιοι τὴν ἀρετὴν ὑπολαμβάνουσιν καὶ τὴν εὐδαιμονίαν. οἱ δὲ οὐκ ἐν ἀρετῇ εἶναι λέγοντες τὴν εὐδαιμονίαν αὐτὴν ἤτοι κατὰ θείαν μοῖραν παραγίνεσθαί φασι ἢ διὰ τύχην· εἰ μὲν οὖν καὶ ἄλλο τι θεοδωρητόν ἐστιν, εἴεν ἂν καὶ ἡ εὐδαιμονία δῶρον,το ὡς ἂν εἴποι τις τῶν τιθεμένων τοὺς ἀγῶνας· τὰ ἔπαθλα εἰς τοὺς στεφάνους, τεθείκασι γὰρ ἐν μέσῳ τοῖς δυναμένοις καλῶς ἀγωνίζεσθαι. οὕτω δὲ καὶ ἡ εὐδαιμονία ἔπαθλον ἐν μέσῳ κεῖται 12 τοῖς δυναμένοις καλῶς ἀγωνίζεσθαι, ἀρετῆς ἐπιμελεῖσθαι καὶ κατὰ ταύτην ἐνεργεῖν. ἀλλ ̓ εἰ μὲν θεῶν ἐστὶ δῶρον, ἄλλης ἂν εἴη σκέψεως φυσικωτέρας. 8 Fl. b. 362 a. VR. a. 45 a. V. b. 103 b. Nic. 1. 13. Comment. Ald. f. 28 b. 32. Felic. ib. Η δὲ πολιτικὴ πλειστὴν ἐπιμέλειαν ποιεῖται (l. τε) τοῦ ἀγαθοὺς εἶναι τοὺς πολίτας 14 καὶ πρακτικοὺς τῶν καλῶν. ἔστι δὲ τοῦτοῖς ἐκ τῶν ἀρίστων πολιτεῖων 16 τῆς γὰρ παιδείας τῶν νέων μάλιστα ἐπιμελοῦν ται, οἷον ἡ Λυκούργου, ὁμοίως δὲ καὶ ἡ Μίνωος 17 καὶ ἡ Πλάτωνος. αἱ δὲ τῶν πολιτικῶν νομοθετῶν νομοθέσεις ἰατρικαῖς μᾶλλον ἐοίκασιν ἢ πολιτικαῖς. κολάσεις γὰρ ὡρίκασι κατὰ τῶν ἁμαρτανόντων. αἱ δὲ κολάσεις οἷον ἰατρεῖαί τινες. βέλτιον δὲ καὶ ἐν ἰατρικοῖς 18 σκοπεῖν ὅπως ὑγιεινὰ ἔσται σώματα ἢ ὅπως νοσήσαντα θεραπευθῇ. · ῥύπον Fl. b. ῥύπτον V. b. In textu VR. a. οἱ ὡς ῥύπον in marg. ὅλως ἡ βίβλ. ἔχει ῥύπον et ita Fl. a. 2 δυσγενείας Fl. b. 3 ἡταιρηκότος ἑνὸς εἴη Fl. b. ἡπαιρηκότος υἱος V. b. 4 Vat. h. ἐκ πήδων; fortasse ἐκπήδημα legendum. s VR. a. in marg. οἰχεῖα ἡ βίβλο; legas omnino στοιχεία V. b. μετά. 6 VR. a. in marg. & id quod ἔθνος legeris, et eodem modo Fl. a. 9 VR. a. εἰ μὲν οὖν τι καὶ ἄλλο θεοδωρ. in marg. 11 τῆς Fl. b. 13 τοὺς Fl. b. 14 πάντας Fl. b. 16 VR. a. πολέ τε ἡ βίβλο 17 8 V. b. λέγουντες et Fl. b. 12 κεῖται in marg. tantum VR. a. V. b. Μινώνος. Vat. a. fol. 52 a. Vat. b. fol. 108 b. Fl.b. 362 b. 3 Καὶ γὰρ τῶν συμβαινόντων τοῖς φιλοῖς μετέχομεν καὶ τὰ μὲν τοι αὐτά ἐστιν ὥστε ἐμποδίσαι ἡμῶν τῇ εὐδαιμονίᾳ τὰ δὲ οὐ τοιαῦτα· ἐν δὲ τούτοις διαφέρει τῶν πάθων ἕκαστον περὶ ζῶντας ἢ τελευτήσαντας συμβαίνειν. πολὺ γὰρ μᾶλλον παράνομα καὶ δεινὰ τὸ ὑπάρχειν [ἐν ταῖς τραγῳδίαις τοῦ προυπάρχειν] ἐστὶν, ὅταν ὡς γεγονότα ποτὲ οἱ ἄγγελοι ἀπαγγέλωσιν. οἷον ἦν Οἰδίπους τὸ πρῶτον εὐτυχὴς ἀνὴς καὶ εἴ τινα τοιαῦτα. τὰ δὲ πράττομενά ἐστιν τοιαῦτα, ὅταν ἐπὶ τῆς σκηνῆς πράττηται τὰ δεινὰ οἷον καὶ ὁ Σοφοκλῆς εἰσάγει εἰς τὴν σκηνὴν τὸν Οἰδι ποὺν πεπηρωμένον, τὸν Αἴαντα ἑαυτὸν σφάττοντα. [τὰ μὲν γὰρ προυπάρχοντα οὐκ ἀνιᾷ τοὺς θεατὰς, τὰ δὲ πραττόμενα ἐπὶ τῆς σκηνῆς συνταράττειν καὶ λυπεῖν εἴωθεν. οὕτω δὴ καὶ τὰ μὲν] περὶ τοὺς τεθνέω τας ἀτυχήματα ἔοικε τοῖς ἐπὶ τῆς σκηνῆς, τὰ δὲ ἐν τῷ βίῳ τοῖς ἐν τῇ σκηνῇ. P.a. f. 27 b. P. b. fol. 25 a. P. c. fol. 1096. Fl. b. 362 b. VR. a. 53 b. V. b. 108 b. Nic. 1. 12. Magn. Mor. 1, 2. Eudem. 11, 12. 12 Μετὰ δὲ ταῦτα ἐπισκεπτέον εἶναί φησι περὶ τῆς εὐδαιμονίας. πότερον τῶν ἐπαινετῶν ἐστὶν ἢ τῶν τιμίων. ἔστι δὲ τὰς μὲν τίμια, ὅσα τῆς ἀρχῆς ἔχεται,το οἷον ἄρχοντες καὶ θεοὶ, τὰ δὲ καλά. ὁρίζονται δὲ τὸ καλὸν, ἀγαθὸν καὶ ἐπαινετόν. τοιαῦται δέ εἰσιν αἱ ἀρεταὶ καὶ αἱ κατ' ἀρετὴν ἐνεργεῖαι· τὰ δέ εἰσιν δυνάμεις· τοιαῦτα δὲ τῶν ἀγαθῶν ἐστὶν, οἷς 13 εὖ καὶ μὴ εὖ χρῆσθαι· οἷον πλοῦτος καὶ ὑγιεία καὶ ὅλως τὰ περὶ τὸ σῶμα καὶ ἐκτὸς, ἃ λέγεται ἀγαθὰ, ὅτι ἔργανά ἐστιν τῷ ἐναρέτῳ 14 πρὸς τὰς καλὰς ἐνεργείας, ἀριθμοῦσι δὲ καὶ τέταρτον εἶδος τῶν ἀγαθῶν, ἃ καλοῦσιν ὠφέλιμα ἰδίως. τοιαῦτα δέ ἐστιν, ἃ μηδέποτε δι ̓ αὑτὰς αἱρετὰ, ἀλλ ̓ ἀεὶ 16 δι ̓ ἕτερα, οἷον θεραπεῖαι, τομαι, καύσεις, ἅπερ ἅπαντα διὰ τὴν ὑγίειαν ἐστὶν αἱρετά. τοιοῦτον μὲν δὴν ἐν τῷ παρόντι οὐ μέμνηται, τῶν δὲ δυνάμεων μνημονεύει μὲν, ἀλλὰ φανερον νενόμηκε, τὸ μὴ τὴν εὐδαιμονίαν εἶναι τῶν τοιούτων ἀγαθῶν. ἀμφισβητεῖται γὰρ πότερα 19 τῶν τιμίων ἀγαθῶν ἔστιν ἢ τῶν ἐπαινετῶν. δείκνυσι δὲ ὅτι οὐκ 18 · VR. a. τὴν εὐδαιμονίαν ἡ βίβλ. 2 [ ] Uncis inclusa ignorat Fl. a. 3 VR. a. addit: προυπάρχειν μὲν γάρ ἐστιν ὅταν κ. τ. λ. in margine. 5 πεπηρωμένος Fl. a. 6 [ ] Car. Fl. b. V. b. pergens: περὶ τούς τε τεθνεώτας μᾶλλον δὲ ἴσως τὴν ἀπορίαν συλλο γιστέον τὴν προκειμένην. εἰ οἱ τεθνεῶτες μετέχουσί τινος ἀγαθοῦ ἢ κακοῦ. 9 τῶν Ρ. a. 7 ἀνατοὺς loco ἀνιᾷ τοὺς Codd. 8 V. b. τῆς ἐπὶ τῆς σκην. VR. a. ἴσως τοῖς ἐπὶ τὴν σκηνὴν ἀλλ ̓ ἡ βίβλ. τοῖς πρὸ τῆς. 10 ὅσα ἀρχῆς ἔχ. Fl. a. ὄχεται P. a. "ai male desideratur in Paris. 12 εἰσιν Par. 13 VR.a. addit ἐστίν. 14 V R. a. et Fl. a. τῶν ἐναρετῶν. 15 P.a. αὐτά. 16 VR. a. addit αιρούμεθα ; in marg. ἴσως οὐδὲν ἔλλειπον, ἀλλ ̓ ἡ βίβλος οὕτως ἐπιγέγραπται. In Fl. a. lacuna. 17 VR. a. et Fl. a. rectius τούτων μὲν δή. 18 δυναμένων Fl. a. . 2 ἐστὶν τῶν ἐπαινετῶν. πᾶν γὰρ τὸ ἐπαινετὸν τῷ ποῖον εἶναι καὶ πρός τι' πῶς ἔχειν ἐπαινεῖται. λέγει δὲ πᾶν, οὐχ ὅτι ἐπαινετὸν τῶν πρός τι τίς ἐστιν. ὁ γὰρ δίκαιος καὶ4 ἀνδρεῖος ἐπαινετοὶ μὲν, οὐ λέγονται δὲ οὕτως, ὡς τὰς πρός τι. ἀλλ' ὅτι πᾶν τὸ ἐπαινετὸν ἐπαινεῖται τῷ πρός τι οὕτως ἔχειν. κατὰ γὰρ τὴν ἀναφορὰν, τὴν ἐπὶ τὰ ἔργα καὶ τὰς πράξεις, ἐπαινοῦνται· οἷον ὁ δίκαιος καὶ ὁ ἀνδρεῖος τῷ ποῖος εἶναι ἐπαινεῖται. [ἐπαινεῖται γὰρ ἑκάτερος τούτων, τῷ ἔχειν τὴν ἀρετήν. ὁ μὲν γὰρ ποῖός ἐστιν ἀπὸ τῆς ἀνδρείας, ὁ δὲ ἀπὸ τῆς δικαιοσύνης9 καὶ τῷ πρακτικὸς εἶναι, ὁ μὲν τῶν ἀνδρείων, ὁ δὲ τῶν δικαίων.]ει καὶ τὸν ἰσχυρὸν καὶ τὸν δρομικὸν ἐπαινοῦμεν, καίπερ οὐκ ὄντας ἐναρέτους, ἴσως ἂν τῷ 3 συμπράττειν τῇ φύσει, πλὴν δὲ καὶ ὡς ποίους τινὰς καὶ τῷ 4 ἔχειν πως πρὸς τὰς ἐνεργείας, τὸν μὲν τὰς δρομικὰς, τὸν δὲ τὰς ἰσχυράς. 12 14 10 13 Δῆλον δὲ ἐκ τῶν περὶ τοὺς θεοὺς ἐπαίνων, οὓς 15 ποιοῦνταί τινες, ὅτι δι' ἀναφορὰν, τὴν ἐπί τινας ἐνεργείας καὶ πράξεις, οἱ ἔπαινοι γίνονται. ἐπαινοῦσι γὰρ αὐτοὺς ἔνιοι ἀναφέροντες πρὸς ἡμᾶς οἷον τὸν μὲν Διονύ σον, διότι οἶνον ἔδωκε, τὴν δὲ Δήμητραν, διότι πόρον. (sic Fl.b.) γελοῖος ὁ τό μὲν οὖν οὗτος ὁ ἔπαινος τῶν θεῶν. οὐ μὲν γὰρ ἐν τούτῳ αὐτῶν τὸ σεμνὸν καὶ καλὸν, ἐν τῷ πρὸς ἡμᾶς ἀναφέρεσθαι, ἀλλ ̓ ἐν τῇ ἰδίᾳ αὐτῶν φύσει. ἔοικε δὲ ὁ τοιοῦτος ὁ ἔπαινος ὡς ἂν εἴ τις ἐπαινῶν τὸν ἄνθρωπον, μὴ λέγοι" αὐτοῦ τἀγαθὰ,18 (ὅτι ἐστὶ λογικὸς καὶ φρόνιμος φύσει, καὶ πολιτικὸς καὶ κοινωνικὸς,) ἀλλ ̓ ὅτι καλῶς αἴγας νέμει καὶ πρόβατα καὶ πορίζει ταῖς ἀγέλαις 19 αὐτῶν ἱκανὴν τροφήν. γελοῖος 20 μὲν οὖν ὁ τοιοῦτος ἔπαινος ὥσπερ ἔφαμεν, τῶν θεῶν, ἀλλ ̓ ὅμως δῆλον, ὅτι βοΰλεται ὁ ἔπαινος δι' ἀναφορᾶς γίνεσθαι τῆς ἐπί τινα ἔργα. ἐπεὶ ὅγε οἰκεῖος αὐτῶν ἔπαινος καὶ ὕμνος ἐκ τῆς φύσεως αὐτῶν καὶ τῶν ἐργῶν τῶν ἄλλων, λέγοιτ' ἄν. οἷον φύσει καλὸν καὶ ἀγαθὸν τὸ θεῖον καὶ ἐνεργεῖ ἀεὶ ἐνεργείας τὰς καλλίστας καὶ θεωροῦσι τὰ ὄντα, ὡς ἔχει, καὶ τὴν τοῦ παρόντος συνέχουσιν σύστασιν. τοιούτοις γὰρ λόγοις χρώμενος ἄν τις κατὰ τὸ δεὸν αὐτοὺς ὑμνεῖ. ἐπεὶ δέ ἐστιν ὁ ἔπαινος τῶν τοιούτων, λέγω δὲ τῶν ποιῶν καὶ δι ̓ ἀναφορᾶς τῆς πρὸς ἕτερα, δῆλον ὅτι τῶν ἀρίστων οὐκ ἐστὶν ὁ ἔπαινος, ἀλλὰ μεῖζόν τι. τοὺς γὰρ θεοὺς οὐκ ἐπαινοῦμεν, ἀλλὰ μακαρίζομεν, μακαρίζομεν δὲ καὶ τοὺς θειοτάτους τῶν ἀνδρῶν καὶ τῶν ἀγαθῶν τὰ θείοτατα. τοιοῦτον δὲ καὶ ἡ εὐδαιμονία. διόπερ οὐδεὶς αὐτ τὴν ἐπαινεῖ, ἀλλὰ μακαρίζει. λέγει δὲ καὶ Εὔδοξον καλῶς συνηγορῆσαι τῇ ἡδονῇ. λέγει γὰρ διὰ τοῦτο ἀρίστην εἶναι τῶν ἀγαθῶν αὐτὴν ἁπάν 2 Tò Fl. a. T ' sic Fl. b. quæ male intellecta P. a. πρὸς ἔστι reddidit. 3 Car. Fl. b. 4 ὁ ἀνδρ. Fl. a. 5 οἱ τὰ Fl. b. P. a. εἶτα. 6 πᾶν τι Fl. b. 7 VR. a. in textu τοῦτος. in marg. ἴσως τῷ. Fl. a. τοῦ ποῖος εἶναι. 9 τῶν διακοσύναις Fl. a. 10 του Fl. 2. 8 ὅτι τὸ ἔχειν Fl. b. Fl. a. ὅτι τῷ. "[ ] Hæc omnia absunt a Codd. Paris. 12 Car. ἐπαινοῦμεν VR. a. et Fl. a. 13 το Codd. Paris. 16 Car. Fl. b. VR. a. et Fl. a. 14 τὸ Codd. Paris. 15 οἷον Par. Codd. 17 λέγει VR. a, 18 τὰ ἀγαθά. 19 ἀλέγαις Fl. a. 21 VR. a. εἰσιν in textu: in marg. ἐστιν ἡ βίβλο των, ὅτι ἀγαθὸν οὖσα οὐκ ἐπαινεῖται. οὐδεὶς γὰρ ἐπαινεῖ τοὺς ἡδομένους, ἀλλὰ μακαρίζει. Nic. 1, 12. cf. Comment. Ald. fol. 28. in fine et 163 a. 34. Felic. 224 b. 13. Μετὰ δὲ ταῦτα διαιρεῖ ὁ ̓Αριστοτέλης ἔπαινον· καὶ ἐγκώμιον, ὅτῳ διαφέρονται τότε ἐλέγετο. νῦν μὲν γὰρ συγκεχύται τὰ ὀνόματα καὶ ἐπὶ ταὐτοῦ λαμβάνεται. τότε δὲ ὁ μὲν ἔπαινος3 ἐλέγετο τῆς ἀρετῆς εἶναι καὶ ὅλως τῆς ἕξεως. τὸ δὲ ἐγκώμιον ἑκάστου ἔργου καὶ σωματικοῦ καὶ ψυχικοῦ. λέγει δὲ τὸ σωματικὸν ἔργον ὃ διὰ τὴν τοῦ σώματος ἀρετὴν γίνεται, οἷον δρόμος, πάλη. ψυχῆς δὲ, ὅσα διὰ φρόνησιν ἢ ἄλλην τινὰ ψυχῆς4 ἀρετὴν πράττεται· εἰς ἕκαστον οὖν ἔργον ἐγκώμιον ἐγράφετο καὶ ἐλέγετο τότε· ἀλλὰ τὸ ταῦτα μὲν ἐξακριβοῦν ῥητορικῆς οἰκειότερον καὶ τοῖς περὶ τοὺς ἐπαίνους διατρίβουσιν ἁρμόττει. NOTULE IN EURIPIDIS MEDEAM. No. II. [Continued from No. LV. p. 122.] 366. Δοκεῖτε. Tamen Δοκεῖς in vs. 369. Recurrit ad plures alloquendum in vs. 378. Οὐκ οἶδ ̓ ὁποίᾳ πρῶτον ἐγχειρῶ, φίλαι. Unus de choro ceterum chorum alloquitur numero singulari Heracl. 295. Trachin. 1277. Λείπου μήδε σὺ, πάρθεν. Sed omnia maximo intervallo relinquunt illi loci Orestæ 150. Λόγον ἀποδος ἐφ' ὅ, τι χρέος ἐμόλετε, et Electr. 1416. Ω φίλταται χυναῖκες, ἄνδρες αὐτίκα Τελοῦσι τοῦργον. ἀλλὰ σίγα πρόσμενε. Ceterum, ut paulo e via recta obliquum feramus pedem, dignum est quod notetur, Paulum sæpe mutare personas, ut sese fingat eorum reum vitiorum quæ incusat, adeoque apud eos in quos invehitur gratiam et auctoritatem ineat. Vide modo: Μὴ τῷ βρώματι σου ἐκεῖνον ἀπόλλυς, ὑπὲρ οὗ Χριστὸς ἀπέθανε.....Αρα οὖν τὰ τῆς εἰρήνης διώκωμεν, Rom. xiv. 15. 19. Μὴ πλανάσθε Θεὸς γὰρ οὐ μυκτηρίζεται. Ο γὰρ ἐὰν σπείρῃ ἄνθρωπος, τοῦτο καὶ θερίσει. ... Τὸ δὲ καλὸν ποιοῦντες μὴ ἐκκακῶμεν, Gal. vi. 7. 9. Μηδὲ εἰδωλολάτραι γίνεσθε, καθώς τινες αὐτῶν. . . . Μηδὲ πορνεύω 1 ἔπαινος Cod. Par. 2 Par. διαφέροντι. VR. a. in marg. εἰ μὴ ἴσως διαφέροντας καὶ ἡ βίβλ. |