E per poterla effigiare al paro Trae con induftria il fuo liquor pregiato E quanti vaghi fiori ornano il prato ; Di bella gloria amenta Milton dal Ciel natio per varie parti ! Volgefti a ricercar scienze, ed arti Fabro quafi divino Sol virtù rintracciando il tuo penfiero Chi di nobil valor calca il fentiero; Quanti nacquero in Flora O in lei del parlar Tofco apprefer l'arte, Il mondo fatta eterna in dotte carte, E parlafti con lor nell' opre loro. Nell' altera Babelle Per te il parlar confufe Giove in vano, Di fe ftella trofeo cadde fu'l piano : Ch' Qde oltr' all Anglia il fuo piu degno Idioma Spagna, Francia, Tofcana, e Grecia e Roma, A 2 3 Į pių I piu profondi arcani Ch' occulta la natura e in cielo e in terra Troppo avara tal' hor gli chiude, e ferra, Non batta il Tempo l'ale, Fermifi immoto, e in un fermin fi gl' anni, Scorron di troppo ingiuriofi a i danni ; Dammi tua dolce Cetra Se vuoi ch'io dica del tuo dolce cante, Di farti huomo celefte ottiene il vanto, I o che in riva del Arno Tento fpiegar tuo merto alto, e preclaro E ad ammirar, non a lodarlo imparo ; Del fig. Antonio Francini gentilhuomo Fiorentino. JOANNI MILTONI LONDINEN SI, Juveni patria, virtutibus eximio, V IRO qui multa peregrinatione, ftudio cun&ta orbis terrarum loca perfpexit, ut novus Ulyffes omnia ubique ab omnibus apprehenderet : Polyglotto, in cujus ore linguæ jam deperditæ fic revivifcunt, ut idiomata omnia fint in ejus laudibus infacunda; Et jure ea percallet, ut admirationes et plaufus populorum ab propria fapientia excitatos intelligat : Flli, cujus animi dotes corporifque fenfus ad admirationem commovent, et per ipfam motum cuique auferunt; cujus opera ad plaufus hortantur, fed * venuftate vocem laudatoribus adimunt. Cui in memoria totus orbis; in intellectu fapientia; in voluntate ardor gloriæ; in ore eloquentia; harmonicos coeleftium fphærarum fonitus aftronomia duce audienti; characteres mirabilium naturæ per quos Dei magnitudo defcribitur magiftra * vaftitate. Edit. 1645. philofophia legenti; antiquitatum latebras, vetu ftatis excidia, eruditionis ambages, comite affidua autorum lectione, Exquirenti, reftauranti, percurrenti. Illi in cujus virtutibus evulgandis ora Famæ non fufficiant, nec hominum kupor in laudandiş fatis eft, reverentiæ et amoris ergo hoc ejus meritis debitum admirationis tributum offert Carolus Datus Patricius Florentinus, Tanto homini fervus, tantæ virtutis amator ELE ELEGIARUM LIBER PRIMUS. Elegia prima ad CAROLUM DEODATUM. TA Andem, chare, tuæ mihi pervenere tabellæ, O utinam vates nunquam graviora tuliffet Non tunc Ionio quicquam ceffiffet Homero, 20 Tempora nam licet hic placidis dare libera Mufis, 25 Et totum rapiunt me mea vita libri. Ex |