Imágenes de páginas
PDF
EPUB

99

Annorumque fatur cineri fua jura relinquam,
Ille mihi lecto madidis aftaret ocellis,
Aftanti fat erit fi dicam fim tibi curæ ;
Ille meos artus liventi morte folutos
Curaret parva componi molliter urna.
Forfitan & noftros ducat de marmore vultus,
Nectens aut Paphia myrti aut Parnaffide lauri
Fronde comas, at ego fecura pace quiefcam.
Tum quoque, fi qua fides, fi præmia certa bonorum,
Ipfe ego cælicolûm femotus in æthera divûm, 95
Quò labor & mens pura vehunt, atque ignea virtus,
Secreti hæc aliqua mundi de parte videbo
(Quantum fata finunt) & tota mente ferenùm
Ridens purpureo fuffundar lumine vultus,
Et fimul æthereo plaudam mihi lætus Ólympo. zoo

EPI

EPITAPHIUM DAMONIS.

ARGUMENTUM.

Thyrfis & Damon ejufdem viciniæ paftores, eadem ftudia fequuti à pueritiâ amici erant, ut qui plurimum. Thyrfis animi causâ profectus peregrè de obitu Damonis nuncium accepit. Domum poftea reverfus, & rem ita effe comperto, fe, fuamque folitudinem hoc carmine deplorat. Damonis autem fub perfonâ hîc intelligitur Carolus Deodatus ex urbe Hetruriæ Luca paterno genere oriundus, cætera Anglus; ingenio, doctrinâ, clariffimifque cæteris virtutibus, dum vivṛ“et, juvenis egregius.

5

Et plorata diu meminiftis fata Bionis) [lan, Dicite Sicelicum Thamelina per oppida carmen: Quas mifer effudit voces, quæ murmura Thyrfis, Et quibus affiduis exercuit antra querelis, Fluminaque, fontesque vagos, nemorumque receffus, Dum fibi præreptum queritur Damona, neque altam Luctibus exemit noctem loca fola pererrans. Et jam bis viridi furgebat culmus arista, Et totidem flavas numerabant horrea meffes, Ex quo fumma dies tulerat Damona sub umbras, Nec dum aderat Thyrfis; paftorem fcilicet illum Dulcis amor Mufæ Thufca retinebat in urbe. Aft ubi mens expleta domum, pecorifque relicti Cura vocat, fimul affuetâ feditque fub ulmo,

10

[ocr errors]

Tum

Tum verò amiffum tum denique fentit amicum,
Cœpit & immenfum fic exonerare dolorem.

Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni.
Hei mihi! quæ terris, quæ dicam numina cœlo,
Poftquam te immiti rapuerunt funere Damon! 20
Siccine nos linquis, tua fic fine nomine virtus
Ibit, & obfcuris numero fociabitur umbris?
At non ille, animas virgâ qui dividit aureâ,
Ifta velit, dignumque tui te ducat in agmen,
Ignavumque procul pecus arceat omne filentum. 25
Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni.
Quicquid erit, certè nifi me lupus antè videbit,
Indeplorato non comminuere fepulchro,
Conftabitque tuus tibi honos, longumque vigebit
Inter paftores: Illi tibi vota fecundo
૩૦
Solvere poft Daphnin, post Daphnin dicere laudes
Gaudebunt, dum rura Pales, dum Faunus amabit;
Si quid id eft, prifcamque fidem coluiffe, piúmque,
Palladiáfque artes, fociúmque habuiffe canorum.

40

Ite domum impafti,domino jam non vacat,agni. 35 Hæc tibi certa manent,tibi erunt hæc præmia Damon, At mihi quid tandem fiet modò? quis mihi fidus Hærebit lateri comes, ut tú fæpe folebas Frigoribus duris, & per loca foeta pruinis, Aut rapido fub fole, fiti morientibus herbis ? Sive opus in magnos fuit eminùs ire leones, Aut avidos terrere lupos præfepibus altis; Quis fando fopire diem, cantuque folebit? Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni. Pectora cui credam? quis me lenire docebit Mordaces curas, quis longam fallere noctem Dulcibus alloquiis, grato cùm fibilat igni Molle pyrum, & nucibus ftrepitat focus, at malus auMifcet cuncta foris, & defuper intonat ulmo? [fter

45

53

Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni.
Aut æftate, dies medio dum vertitur axe,
Cum Pan æfculeâ fomnum capit abditus umbrâ,
Et repetunt fub aquis fibi nota sedilia nymphæ,
Paftorefque latent, ftertit fub fepe colonus,

Quis mihi blanditiáfque tuas, quis tum mihi rifus,
Cecropiofque fales referet, cultofque lepores? 56
Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni.
At jam folus agros, jam pafcua folus oberro,
Sicubi ramofæ denfantur vallibus umbræ,
Hic ferum expecto, fupra caput imber & Eurus 60
Trifte fonant, fractaque agitata crepufcula fylvæ.

Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni,
Heu quam culta mihi priùs arva procacibus herbis,
Involvuntur, & ipfa fitu feges alta fatiscit !
Innuba neglecto marcefcit & uva racemo,
Nec myrteta juvant; ovium quoque tædet, at illæ
Morent, inque fuum convertunt ora magistrum.

65

Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni. Tityrus ad corylos vocat, Alphefiboeus ad ornos, Ad falices Aegon, ad flumina pulcher Amyntas, 70 Hic gelidi fontes, hîc illita gramina mufco, Hic Zephyri, hîc placidas interftrepit arbutus undas; Ifta canunt furdo, frutices ego nactus abibam.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni, Mopfus ad hæc, nam me redeuntem forte notârat, (Et callebat avium linguas, & fidera Mopfus) 76 Thyrfi quid hoc? dixit, quæ te coquit improba bilis? Aut te perdit amor, aut te malè fafcinat aftrum, Saturni grave fæpe fuit paftoribus aftrum, Intimaque obliquo figit præcordia plumbo.

80

Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni. Mirantur nymphæ, & quid te Thyrfi futurum eft ? Quid tibi vis? aiunt, non hæc folet effe juventæ Nubila frons, oculique truces, vultusque severi,

Illa choros, lufufque leves, & femper amorem 85 Jure petit, bis ille mifer qui ferus amavit.

90

99

Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni. Venit Hyas, Dryopéque, & filia Baucidis Aegle Docta modos, citharæque fciens, fed perdita fastu, Venit Idumanii Chloris vicina fluenti; Nil me blanditiæ, nil me folantia verba, Nil me, fi quid adeft, movet, aut fpes ulla futuri. Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni. Hei mihi quam fimiles ludunt per prata juvenci, Omnes unanimi fecum fibi lege fodales, Nec magis hunc alio quifquam fecernit amicum De grege, fic denfi veniunt ad pabula thoes, Inque vicem hirfuti paribus junguntur onagri; Lex eadem pelagi, deferto in littore Proteus Agmina phocarum numerat, vilifque volucrum 100 Paffer habet femper quicum fit, & omnia circum Farra libens volitet, ferò fua tecta revifens, Quem fi fors letho objecit, feu milvus adunco Fata tulit roftro, feu ftravit arundine foffor, Protinus ille alium focio petit inde volatu. Nos durum genus, & diris exercita fatis Gens homines aliena animis, & pectore difcors, Vix fibi quifque parem de millibus invenit unum, Aut fi fors dederit tandem non afpera votis, Illum inopina dies quâ non fperaveris horâ Surripit, æternum linquens in fæcula damnum. Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni. Heu quis me ignotas traxit vagus error in oras Ire per aëreas rupes, Alpemque nivofam ! Ecquid erat tanti Romam vidiffe fepultam, (Quamvis illa foret, qualem dum viferet olim, Tityrus ipfe fuas & oves & rura reliquit ;) Ut te tam dulci poffem caruiffe sodale, Poffem tot maria alta, tot interponere montes,

105

[ocr errors]
[ocr errors]

Tot

« AnteriorContinuar »