Tot fylvas, tot faxa tibi, fluviosque sonantes! 120
Ah certè extremùm licuiffet tangere dextram,
Et bene compofitos placidè morientis ocellos,
Et dixiffe vale, noftri memor ibis ad astra.
Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni.
Quamquam etiam veftri nunquam meminiffe pigebit,
Paftores Thufci, Mufis operata juventus,
126
Hic Charis, atque Lepos; & Thufcus tu quoque Da-
Antiquâ genus unde petis Lucumonis aburbe. [mon,
O ego quantus eram, gelidi cum ftratus ad Arni
Murmura, populeumque nemus, quà mollior herba,
Carpere nunc violas, nunc fummas carpere myrtos,
Et potui Lycidæ certantem audire Menalcam.
Ipfe etiam tentare aufus fum, nec puto multùm
Difplicui, nam funt & apud me munera vestra
Fifcella, calathique, & cerea vincla cicutæ, 135
Quin & noftra fuas docuerunt nomina fagos
Et Datis, & Francinus, erant & vocibus ambo
Et ftudiis noti, Lydorum fanguinis ambo.
Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni, Hæc mihi tum læto dictabat roscida luna, Dum folus teneros claudebam cratibus hodos. Ah quoties dixi, cùm te cinis ater habebat, Nunc canit, aut lepori nunc tendit retia Damon, Vimina nunc texit, varios fibi quod fit in ufus ! Et quæ tum facili fperabam mente futura Arripui voto levis, & præfentia finxi, Heus bone numquid agis? nifi te quid forte retardat, Imus ? & arguta paulum recubamus in umbrâ, Aut ad aquas Colni, aut ubi jugera Caffibelauni ? Tumihi percurres medicos, tua gramina,fuccos, 150 Helleborumque,humiléfq; crocos, foliúmq;hyacinthi, Quafque habet ifta palus herbas, artefque medentûm. Ah pereant herbe, pereant artefque medentûm, Granina, poftquam ipfi nil profecere magiftro.
Ipfe etiam, nam nefcio quid mihi grande fonabat 155'
Fistula, ab undecimâ jam lux eft altera nocte,
Et tum forte novis admôram labra cieutis,
Diffiluere tamen ruptâ compage, nec ultra
Ferre graves potuere fonos, dubito quoque ne fim
Turgidulus, tamen & referam, vos cedite fylvæ. 160
Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni.
Ipfe ego Dardanias Rutupina per æquora puppes
Dicam, & Pandrafidos regnum vetus Inogeniæ,
Brennúmque Arvigarúmque duces, prifcúmque Be-
linum,
Et tandem Armoricos Britonum fub lege colonos;
Tum gravidam Arturo fatali fraude Iögernen, 166
Mendaces vultus, affumptaque Gorlöis arma,
Merlini dolus. O mihi tum fi vita fuperfit,
Tu procul annofa pendebis fiftula pinu
Multùm oblita mihi, aut patriis mutata Camoenis
Brittonicum ftrides, quid enim? omnia non licet uni
Non fperâffe uni licet omnia, mi fatis ampla
Merces, & mihi grande decus (fim ignotus in ævum
Tum licet, externo penitufque inglorius orbi)
Si me flava comas legat Ufa, & potor Alauni, 175
Vorticibufque frequens Abra, & nemus omne Tre-
Et Thamefis meus ante omnes, & fufca metallis
Tamara, & extremis me difcant Orcades undis.
Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni.
Hæc tibi fervabam lentâ fub cortice lauri, 180
Hæc, & plura fimul, tum quæ mihi pocula Manfus,
Manfus Chalcidicæ non ultima gloria ripe,
Bina dedit, mirum artis opus, mirandus & ipfe,
Et circum gemino cælaverat argumento:
In medio rubri maris unda, & odoriferum ver, 185
Littora longa Arabum, & fudantes balfama fylvæ,
Has inter Phoenix divina avis, unica terris
Tot fylvas, tot faxa tibi, fluviofque fonantes! 120
Ah certè extremum licuiffet tangere dextram,
Et bene compofitos placidè morientis ocelos,
Et dixiffe vale, noftri memor ibis ad astra.
Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni.
Quamquam etiam veftri nunquam meminiffe pigebit,
Paftores Thufci, Mufis operata juventus, 126
Hic Charis, atque Lepos; & Thufcus tu quoque Da-
Antiquâ genus unde petis Lucumonis ab urbe. [mon,
O ego quantus eram, gelidi cum ftratus ad Arni
Murmura, populeumque nemus, quà mollior herba,
Carpere nunc violas, nunc fummas carpere myrtos,
Et potui Lycidæ certantem audire Menalcam.
Ipfe etiam tentare aufus fum, nec puto multùm
Difplicui, nam funt & apud me munera veftra
Fifcellæ, calathique, & cerea vincla cicutæ,
Quin & noftra fuas docuerunt nomina fagos
Et Datis, & Francinus, erant & vocibus ambo
Et ftudiis noti, Lydorum fanguinis ambo.
Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni, Hæc mihi tum læto dictabat rofcida luna, Dum folus teneros claudebam cratibus hodos. Ah quoties dixi, cùm te cinis ater habebat, Nunc canit, aut lepori nunc tendit retia Damon, Vimina nunc texit, varios fibi quod fit in ufus! Et quæ tum facili fperabam mente futura Arripui voto levis, & præfentia finxi, Heus bone numquid agis? nifi te quid forte retardat, Imus ? & arguta paulum recubamus in umbrâ, Aut ad aquas Colni, aut ubi jugera Caffibelauni ? Tu mihi percurres medicos, tua gramina, fuccos, 150 Helleborumque,humiléfq; crocos, foliúmq;hyacinthi, Quafque habet ifta palus herbas,artefque medentûm. Ah pereant herbe, pereant artefque medentûm, Gramina, poftquam ipfi nil profecere magiftro.
Ipfe etiam, nam nefcio quid mihi grande fonabat 155
Fistula, ab undecimâ jam lux eft altera nocte,
Et tum forte novis admôrạm labra cicutis,
Diffiluere tamen ruptâ compage, nec ultra
Ferre graves potuere fonos, dubito quoque ne fim
Turgidulus, tamen & referam, vos cedite sylvæ. 160
Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni.
Ipfe ego Dardanias Rutupina per æquora puppes
Dicam, & Pandrasidos regnum vetus Inogeniæ,
Brennúmque Arvigarúmque duces, prifcúmque Be-
linum,
Et tandem Armoricos Britonum fub lege colonos;
Tum gravidam Arturo fatali fraude Iögernen, 166
Mendaces vultus, affumptaque Gorlöis arma,
Merlini dolus. O mihi tum fi vita fuperfit,
Tu procul annofa pendebis fistula pinu
Multùm oblita mihi, aut patriis mutata Camoenis 170
Brittonicum ftrides, quid enim? omnia non licet uni
Non fperâffe uni licet omnia, mi fatis ampla
Merces, & mihi grande decus (fim ignotus in ævum
Tum licet, externo penitufque inglorius orbi)
Si me flava comas legat Ufa, & potor Alauni, 175
Vorticibufque frequens Abra, & nemus omne Tre-
Et Thamefis meus ante omnes, & fufca metallis
Tamara, & extremis me difcant Orcades undis.
Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni,
Hæc tibi fervabam lentâ fub cortice lauri,
Hæc, & plura fimul, tum quæ mihi pocula Manfus,
Manfus Chalcidicæ non ultima gloria ripe,
Bina dedit, mirum artis opus, mirandus & ipfe,
Et circum gemino cælaverat argumento:
In medio rubri maris unda, & odoriferum ver, 185
Littora longa Arabum, & fudantes balfama fylvæ,
Has inter Phoenix divina avis, unica terris
FE
Cæruleum fulgens diverficoloribus alis
Auroram vitreis furgentem refpicit undis.
Parte alia polus omnipatens, & magnus Olympus, 198
Quis putet? hic quoque Amor, pictaque in nube
pharetræ,
Arma corufca faces, & fpicula tincta pyropo;
Nec tenues animas, pectúfque ignobile vulgi
Hinc ferit, at circùm flammantia lumina torquens
Semper in erectum fpargit fua tela per orbes
195
Impiger, & pronos nunquam collimat ad ictus,
Hinc mentes ardere facræ, formæque deorum.
Tu quoque in his, nec me fallit fpes lubrica, Damon,
Tu quoque in his certè es, nam quò tua dulcis abiret
Sanctaque fimplicitas, nam quò tua candida virtus?
Nec te Lethæo fas quæfiviffe fub orco,
Nec tibi conveniunt lacrymæ, nec flebimus ultrà,
Ite procul lacrymæ, purum colit æthera Damon,
Æthera purus habet, pluvium pede reppulit arcum;
Heroúmque animas inter, divófque perennes, zo5
Æthereos haurit latices & gaudia potat
Ore facro. Quin tu cœli post jura recepta
Dexter ades, placidúfque fave quicunque vocaris,
Seu tu nofter eris Damon, five æquior audis
Diodotus, quo te divino nomine cuncti
Calicolæ norint, fylvifque vocabere Damon.
Quòd tibi purpureus pudor, & fine labe juventus
Grata fuit, quòd nulla tori libata voluptas,
En etiam tibi virginei fervantur honores;
Ipfe caput nitidum cinctus rutilante corona,
Lætáque frondentis geftans umbracula palmæ
Æternum perages immortales hymenaeos;
Cantus ubi, choreifque furit lyra mifta beatis,
Festa Sionæo bacchantur & Orgia thyrfo.
|