Sen Vicènt: poèma en valencià

Ahon aixina Ambició anaba andes angel Aragó bòna CANT cants cèl clar sòl Cóm condenats convent còr còs còsa cuan cuant Despues diable dimòni eixe éll Engany esprit estaba ficarse fiers fill fòch fòrt fosch frare gent gich gicha gichs giquet glòria gobèrn gòig guèrra haber habia hermosa hiá hòm infèrn ixir Llucifer llum llunt mare Mireu mitj mòrt mòrts nugols olvidat ouir palau pare pareix pasa patria pecats pera perdút Perque pèrt pèu pèus plé pòble pòbra pòch polç pòr pòrta pòsa pòt princips pronte pròu puix Quí rabia rahó reis resplandor respòn rich RUATE ruin sens sent seua Sino soch sòls sombres sonriu sòrt tabalet tèndra tèrra trist tròn ulls vaig Valencia Vicent Ferrer Vicentet vòl vòlen vòls vòlta vore vosatros vullch