Imágenes de páginas
PDF
EPUB

Jam jam residunt cruribus asperae
Pelles; et album mutor in alitem
Superne; (4) nascunturque leves

Per digitos, humerosque plumae.

Jam Daedaleo tutior (5) Icaro,
Visam gementis litora Bospori,
Syrtisque Getulas canorus

Ales, Hyperboreosque campos.

de 1733. posto que Bentlei a tivesse já reprovado com razões, em que todavia não achamos a força, que cumpria, para entrarmos no seu partido, e no de Sanadon, que foi por elle.

(4) Superne: assim lêm Lambino, Baxter, Sivry, e quasi todos; assim lêo a maior parte dos Mss. e todos os que vio Lambino; alguns porém lêm Superna, lição que aponta o mesmo Lambino, que a reprova : e esta foi a que seguio Mureto, João Bond, Bentlei e Cuningam. Dacier tambem foi por ella, por entender, que a ultima syllaba de Superne era longa, pedindo o verso, que fosse breve, no que certo se enganou, pois que se acha tambem breve nos Poetas, como notárão Lambino, e Sanadon, e o mesmo Bentlei; e se pode ver em Lucrecio Liv. VI. v. 543. e 696. em Prudencio Peristeph. XII. 39. e Cathem. III. 1. em Festo Avieno Orae Marit. Descript. Superne venti etc.

(5) A lição vulgar traz Ocior: o Codigo Leidense, que vio Bentlei, lê Notior; e este suspeitando falta, emendou Tutior: o que adoptárão no texto Ju venci, Sanadon, e Sivry.

Já já asperas pelles pelas curvas. Me recrescem; por cima sou mudado Em alvo cysne; e pelas mãos e hombros Lizas plumas me nascem.

Já mais seguro, que Dedáleo Icaro, Ave canóra, do gemente Bósphoro Verei as praias, e as Getúlias Syrtes, E os Hyperboreos campos,

Me Colchus, et qui dissimulat metum Marsae cohortis, Dacus, et ultimi

Noscent Geloni: me peritus

Discet Iber, Rhodanique potor.

Absint inani funere naeniae,
Luctusque turpes, et querimoniae :
Conpesce clamorem, ac sepulcri
Mitte supervacuos honores.

A mim conhecer-me-ha o Colcho, e o Dacio, Que da Marsa cohorte o susto encobre, (b) E o ultimo Gelóno: a mim o douto

Ibero, e o que ora bebe

O Rhodano. Não haja em vãas exequias
Endechas, torpes luctos, e queixumes :
Tu refreia o clamor, (c) e do sepulcro
Deixa as inuteis honras.

(b) Dacier entende aqui os Parthos, e para elles e não para o Dacio he que applica esta clausula: Et qui dissimulat metum Marsae cohortis : o que approva Sanadon. A razão porém que para isto dão, não nos

convence.

(c) Sanadon ajunta as duas palavras Querimoniae, e Clamorem, corrigindo a pontuação, e dizendo: Refreia o clamor das queixas, ou carpidos: o que não seguimos.

FIM DO TOMO I.

« AnteriorContinuar »