dheagh-ghquiseach.

deirdre dheagh-gh quiseach.

Do chárás tár Kén An déirdre dhea̸gh-ghnúíseách, Mhásgálách, mhKordha, dhéid-zgheKl, zhlKs-shúíleach, Chamarrach, Kobhdhá, sha̸or-zhlán, sheárc-thnúthách, Chathrannách, chéillidhe, bhéusách, bhrázha̸id-rúnách.

Is cámársách cla̸én, 's is cra̸obhách, cráth-úrlách,
Thithneamhach, téudách, fáon-chás, feác-ghlúnách,
Leabhair-cheart, IAobách, sla̸odách, sráth-lúbách,
A bachall-fhoilt cháomh-zhlán,zhéugách, fhádchúrsách.

A mámá zán mhéid, A's é gán bhleáchtúghadh d'fhiop,

Do dhallaibh is réult A reádháibh Amiúilách,

Is chilce 's is chol A táebh 's is cneás-ch ́mhrá,

'Y ní mheáskim gur féidir-téimheál shamhlúghadh leis.

BLOOMING DEIRDRE.

BY EDWARD LAWSON.

Sweet Deirdre 'bove all else I prize;

Such pearly teeth! such azure eyes !
O’er which dispersed by zephyr's play,
Dark-shining, twining, tendrils stray,
In full luxurient wreaths descending,

Those small soft-heaving orbs defending ; Whose vestal snow no touch profane,

Of man, has ever dared to stain.

Like orient Venus, when she presses

The brine from her ambrosial tresses,

That down her sleek side glittering flows,

Like dew-stars on the milk-white rose;

Fánáid na h-éisg le sgéímh á slKt-chúil chKis,
A's cánáid na h-éin A séis Kg beándúghadh dhi,
Gabháid na déithe léithi gán áthchúndár,
'Yan-deachaidh tár bhénus bréa̸gfáidh An bheán úð

rin.

Do zhabhás-sá léi már sgéith do'm cheárt-chúmhdach, gidh sexpg mo ghnéidh már náomh & nglás-uáimh enoie, Is máirg do'n n-éug nách ngléusánn da̸rt chúgham-sá do chaithfeadh mo ríe go réidh gán mhártrúghAdh m-broid.

do chealz, do chréucht-ghoin mé zo Lág-thúírseách, D'Kthruigh mo ghnéidh már Kés-fheár An-tsúgách, Théárrá ní léuzháim nó técs ó ghla̸n-úghdár, london duinn é ní ghéillfidh An bheán úd dámh.

De gheásáibh ná géige is glé-zhlán, gea̸námhuil cruth
Mò «

Mo cheangal ngéibhionn dáér go deacámḥlách,3

Budh cnea̸sdá dá céímibh téácht Ag cnea̸súghadh An loit Do deargadh léi le éigceárt Athúmhalta.

The gleamy tenants of the tide,

With wond'ring gaze forget to glide;

Suspended in the liquid sky,

The plumy warblers cease to fly;

Choiring her praise to heaven above,

Where she'd depose the witching queen of love

Her tutelary power I hail;

Though like a cavern'd hermit, 2 pale,

Hopeless, I pine; accusing death,

Whose barbarous shafts still spare my breath.

A martyr to protracted anguish,

Like joyless, sapless age I languish ;

Nor read a line, nor tune an air,

To all indifferent-whelm'd in deep despair.

The facinating white arm'd maid,

By some enchantment has betray'd

My hopeless bosom, which remains
Wrapt in inextricable chains.

In charity she ought to heal,
The tortures that from her I feel.

CeKnzál.

Is maith an mháise Ann Kinnfhir chneásdá K zéuz

dhlaoidh chám,

A dearca zlása, á mamá zeala, A geur-chíochá zánn',

A básá táise, lága, leabháire, & h-a̸el-phíob rámha̸r ; Crosa̸im feástá Kir fhea̸ráibh Bhreátáinn, Gaodhal í á's

gall.