deirdre dhe Agh-gh quiseach.

Do chárás tár Kén An déirdre dhea̸zh-ghnúíseách, Mhásgálách, mhKordha, dhéid-zheKl, ghlKs-shuíleKch, Chamársách, Kobhdha̸, shKor-zhlán, shea̸rc-thnúthách, Cháthrannách, chéillídhe, bhéusách, bhrágha̸id-rúnách.

Is cámársách cla̸én, 's is craobhách, cráth-úrlách,
Taithneamhach, téudách, fáon-chás, feác-zhlúnách,
Leabhair-cheart, lAobách, sla̸odách, sráth-lúbách,
A bachall-fhoilt cháomh-zhlán,zhéugách, fhádchúrsách.

A mámá gán mhéid, K's é gán bhleáchtúghadh d'fhior, Do dhallaibh is réult A rea̸dháibh AmiúilKch,

Is chilce 's is chol A ta̸ebh 's is cneús-ch ́imhrá,

'S ní mheáskim gur féidir-téimheál shámhlúzhádh leis.

BLOOMING DEIRDRE.'

BY EDWARD LAWSON.

Sweet Deirdre 'bove all else I prize;
Such pearly teeth! such azure eyes!
O'er which dispersed by zephyr's play,
Dark-shining, twining, tendrils stray,
In full luxurient wreaths descending,
Those small soft-heaving orbs defending;
Whose vestal snow no touch profane,

Of man, has ever dared to stain.

Like orient Venus, when she presses

The brine from her ambrosial tresses,

That down her sleek side glittering flows,

Like dew-stars on the milk-white rose;

Fánáid na h-éisg le széímh A slát-chúil chKis,

A's cánáid na h-éin ‹ séis ág beándúghadh dhi,

Zabháid na déithe léithi gán úthchúndár, 'Yan-deachaidh tár bhénus bréágfáidh an bheán úd

sin.

Do zhabhas-sa léi már sgéith do'm cheárt-chúmhdách, Gídh sea̸rg mo ghnéidh már náomh A nglás-uáimh enoie, Is máirg do'n n-éug nách ngléusánn da̸rt chúzham-sK do chaithfeadh mo ráe go réidh gán mhártrúghADH m-broid.

do chealz, do chréucht-ghoin mé go lág-thúírseách, D'Kthruigh mo ghnéidh már Kés-fheár An-tsúgách, Phéársa ní léughkim nó técs ó ghla̸n-úghdár, london duinn é ní ghéillfidh an bheán úd dámh.

De gheásáibh ná géige is glé-zhlán, gea̸námhuil cruth

Mò cheangal A ngéibhionn dáér go deacámḥlách,3

3

Budh cnea̸sda dá ceímibh téacht Ag cneKsúgha̸dh An loit Do deargadh léi le éigceárt áthúmhalta.

The gleamy tenants of the tide,

With wond'ring gaze forget to glide;

Suspended in the liquid sky,

The plumy warblers cease to fly;

Choiring her praise to heaven above,

Where she'd depose the witching queen of love

Her tutelary power I hail;

Though like a cavern'd hermit, 2 pale,

Hopeless, I pine; accusing death,

Whose barbarous shafts still spare my breath.

A martyr to protracted anguish,

Like joyless, sapless age I languish ;

Nor read a line, nor tune an air,

To all indifferent-whelm'd in deep despair.

The facinating white arm'd maid,

By some enchantment has betray'd
My hopeless bosom, which remains

Wrapt in inextricable chains.

In charity she ought to heal,

The tortures that from her I feel.

Ceangal.

Is máith an mháise Ann Kinnxhir chneásdá a zéuz.

dhlaoidh cham,

A deárcá zlása, á máma zeala, á geur-chíocha zánn',

A bása táise, lágá, leabha̸ire, a h-Kel-phíob rámha̸r ; Crosáim feástá a̸ir fhea̸ráibh bhreátáinn, Ga̸odhal í á's

Gall.