Imágenes de páginas
PDF
EPUB

NOCTE deinde silentio (ut mos est) L. Papirium dictatorem dixit. Cui quum ob animum egregie victum legati gratias agerent, obstinatum silentium obtinuit, ac sine responso ac mentione facti sui legatos dimisit: ut appareret insignem dolorem ingenti comprimi animo. Papirius C. Junium Bubulcum magistrum equitum dixit: atque ei legem curiatam de imperio ferenti, triste omen diem diffidit, quod Faucia curia fuit principium, duabus insignis cladibus, captæ urbis, et Caudinæ pacis: quod utroque anno ejusdem curiæ fuerat principium. Macer Licinius tertia etiam clade, quæ ad Cremeram accepta est, abominandam eam curiam facit.—LIVY IX. 38.

How was the Dictator elected, and what were his powers? Had he any other name? What causes do you imagine to have led at first to the appointment?

Prove that the Comitiata curiata consisted originally of Patricians. CIVILIS primores gentis, et promtissimos vulgi, specie epularum, sacrum in nemus vocatos, ubi nocte ac lætitiâ incaluisse videt, a laude gloriâque gentis orsus, injurias et raptus, et cetera servitii mala enumerat. "Neque enim societatem, ut olim, sed tamquam mancipia haberi. Quando legatum, gravi quidem comitatu, et superbo cum imperio, venire? tradi se præfectis centurionibusque : quos ubi spoliis et sanguine expleverint, mutari; exquirique novos sinus, et varia prædandi vocabula. Instare delectum, quo liberi a parentibus, fratres a fratribus, velut supremum dividantur. Numquam magis adflictam rem Romanam; nec aliud in hibernis, quam prædam et senes: attollerent tantum oculos, et inania legionum nomina ne pavescerent: esse sibi robur peditum equitumque; consanguineos Germanos; Gallias idem cupientes: ne Romanis quidem ingratum id bellum, cujus ambiguam fortunam Vespasiano imputaturos: victoriæ rationem non reddi.-TACIT. Hist. IV. 14.

WEDNESDAY, February 12, 1840..............9 to 111⁄2.

BY MR. SHILLETO.

Translate into GREEK IAMBIC TRIMETERS:

YE eldest gods,

Who, mindful of the empire which ye held
Over dim Chaos, keep revengeful watch
On falling nations, and on kingly lines
About to sink for ever; ye, who shed
Into the passions of earth's giant brood
And their fierce usages the sense of justice;
Who clothe the fated battlements of tyranny
With blackness as a funeral pall, and breathe
Through the proud halls of time-embolden'd guilt
Portents of ruin, hear me !-In your presence,
For now I feel ye nigh, I dedicate

This arm to the destruction of the king

And of his race! O keep me pitiless;

Expel all human weakness from my frame,

That this keen weapon shake not when his heart
Should feel its point; and if he has a child

Whose blood is needful to the sacrifice

My country asks, harden my soul to shed it!-Talfourd.

Into ANAPESTIC DIMETERS:

ALCIDES thus his race began,
O'er infancy he swiftly ran;

The future god at first was more than man :
Dangers and toils, and Juno's hate,

Even o'er his cradle lay in wait,

And there he grappled first with Fate:

In his young hands the hissing snakes he press'd;
So early was the deity confess'd:

Thus by degrees he rose to Jove's imperial seat;
Thus difficulties prove a soul legitimately great.

DRYDEN.

WEDNESDAY, February 12, 1840......12 to 31.
BY MR. BEATSON.

Translate into ENGLISH PROSE:

EXSURGE, præco: fac populo audientiam.
Jamdudum exspecto, si tuum officium scias.
Exerce vocem, quam per vivis et colis.
Nam nisi clamabis, tacitum te obrepet fames
Age, nunc reside, duplicem ut mercedem feras.
Bonum factum est, edicta ut servetis mea.
Scortum exoletum ne quis in proscenio

Sedeat, neu lictor verbum, aut virgæ muttiant;
Neu designator præter os obambulet,

Neu sessum ducat, dum histrio in scena siet.
Diu qui domi otiosi dormierunt, decet

Animo æquo nunc stent, vel dormire temperent.
Servi ne obsideant, liberis ut sit locus;

Vel æs pro capite dent; si id facere non queunt,
Domum abeant, vitent ancipiti infortunio,

Ne et hic varientur virgis, et loris domi,

Si minus curassint, cum heri veniant domum.
Nutrices pueros infantis minutulos

Domi ut procurent, neu quæ spectatum afferant :
Ne et ipsæ sitiant, et pueri pereant fame,
Neve esurientes hic, quasi hodi, obvagiant.
Matronæ tacitæ spectent, tacitæ rideant :
Canora hic voce sua tinnire temperent;
Domum sermones fabulandi conferant :
Ne et hic viris sint et domi molestiæ.

PONUL. PROL. 11-35.

CREDAMUS tragicis, quidquid de Colchide torva
Dicitur et Procne: nil contra conor: et illæ
Grandia monstra suis audebant temporibus, sed
Non propter nummos. Minor admiratio summis
Debetur monstris, quoties facit ira nocentem
Hunc sexum et rabie jecur incendente feruntur

Præcipites: ut saxa jugis abrupta, quibus mons
Subtrahitur, clivoque latus pendente recedit.
Illam ego non tulerim, quæ computat et scelus ingens
Sana facit. Spectant subeuntem fata mariti
Alcestim, et, similis si permutatio detur,
Morte viri cupiant animam servare catellæ.
Occurrent multæ tibi Belides atque Eriphylæ:
Mane Clytemnestram nullus non vicus habebit.
Hoc tantum refert, quod Tyndaris illa bipennem
Insulsam et fatuam dextra lævaque tenebat:
At nunc res agitur tenui pulmone rubetæ;
Sed tamen et ferro, si prægustabit Atrides
Pontica ter victi cautus medicamina regis.

JUVENAL VI. 643-661.

Explain the mythological and historical allusions.

Qui nondum Stygias descendere quærit ad undas,
Tonsorem fugiat, si sapit, Antiochum.

Alba minus sævis lacerantur brachia cultris,
Quum furit ad Phrygios enthea turba modos.
Mitior implicitas Alcon secat enterocelas,
Fractaque fabrili dedolat ossa manu.

Tondeat hic inopes Cynicos et Stoica menta,
Collaque pulverea nudet equina juba.

Hic miserum Scythica sub rupe Promethea radat:
Carnificem nudo pectore poscet avem.

Ad matrem fugiet Pentheus, ad Mænadas Orpheus:
Antiochi tantum barbara tela sonent.

Hæc quæcumque meo numeratis stigmata mento,
In vetuli pyctæ qualia fronte sedent,
Non iracundis fecit gravis unguibus uxor:
Antiochi ferrum est et scelerata manus.

Unus de cunctis animalibus hircus habet cor:
Barbatus vivit, ne ferat Antiochum.

MARTIAL XI. 85. (84).

Hoc etiam in primis specimen verum esse videtur,
Quam celeri motu rerum simulacra ferantur:
Quod, simul ac primum sub diu splendor aquai
Ponitur, extemplo, cœlo stellante sereno,
Sidera respondent in aqua radiantia mundi.
Jamne vides igitur, quam puncto tempore imago
Ætheris ex oris in terrarum accidit oras?
Qua re etiam atque etiam mira fateare necesse est
Corpora, quæ feriant oculos visumque lacessant,
Perpetuoque fluant certis ab rebus obortu ;
Frigus ut a fluviis, calor ab sole, æstus ab undis
Equoris, exesor mærorum litora circum;
Nec variæ cessant voces volitare per auras;
Denique in os salsi venit humor sæpe saporis,

Quom mare vorsamur propter; dilutaque contra
Quom tuimur misceri absinthia, tangit amaror.
Usque adeo omnibus ab rebus res quæque fluenter
Fertur, et in cunctas dimittitur undique parteis ;
Nec mora, nec requies inter datur ulla fluundi ;
Perpetuo quoniam sentimus, et omnia semper
Cernere, odorari licet, et sentire sonare.
Præterea, quoniam manibus tractata figura
In tenebris quædam cognoscitur esse eadem, quæ
Cernitur in luce et claro candore; necesse est
Consimili causa tactum visumque moveri.
Nunc igitur, si quadratum tentamus, et id nos
Commovet in tenebris; in luci quæ poterit res
Accidere ad speciem, quadrata nisi ejus imago?
Esse in imaginibus quapropter causa videtur
Cernundi, neque posse sine his res ulla videri.
Nunc ea, quæ dico, rerum simulacra feruntur
Undique, et in cunctas jaciuntur didita parteis :
Verum, nos oculis quia solis cernere quimus,
Propterea fit, uti, speciem quo vortimus, omnes
Res ibi eam contra feriant forma atque colore.
Et, quantum quæque ab nobis res absit, imago
Efficit, ut videamus, et internoscere curat.
Nam quom mittitur, extemplo procudit agitque
Aera, qui inter se quomque est oculosque locatus ;
Isque ita per nostras acies perlabitur omnis,
Et quasi perterget pupillas, atque ita transit.
Propterea fit, uti videamus, quam procul absit
Res quæque; et quanto plus aeris ante agitatur,
Et nostros oculos perterget longior aura,

Tam procul esse magis res quæque remota videtur.
Scilicet hæc summe celeri ratione geruntur,
Quale sit, ut videamus, et una, quam procul absit.

LUCRET. IV. 208–254.

State the chief tenets of the Epicureans as to Physics.

LUPIS et agnis quanta sortito obtigit,

Tecum mihi discordia est,

Hibericis peruste funibus latus

Et crura dura compede.
Licet superbus ambules pecunia,
Fortuna non mutat genus.
Videsne, Sacram metiente te viam

Cum bis trium ulnarum toga,
Ut ora vertat huc et huc euntium
Liberrima indignatio?

Sectus flagellis hic Triumviralibus
Præconis ad fastidium,

Arat Falerni mille fundi jugera,

Et Appiam mannis terit,
Sedilibusque magnus in primis eques,
Othone contempto, sedet.

Quid attinet, tot ora navium gravi
Rostrata duci pondere

Contra latrones atque servilem manum,

Hoc, hoc tribuno militum ?

HOR. Epod. 4.

Name the Italian wines, and quote passages describing any of them. Whither led the Appian way ? Mention the chief towns through which it passed.

THURSDAY, February 13, 1840......9 to 11

By Mr. KENNEDY.

To be translated into GREEK PROSE:

WHILE Such was our conduct in all parts of the world, could it be hoped that any emigrant whose situation was not utterly desperate indeed, would join us; or that all who were lovers of their country more than lovers of royalty would not be our enemies? We have so shuffled in our professions, and have been guilty of such duplicity, that no description of Frenchmen will flock to our standard. It was a fatal error in the commencement of the war, that we did not state clearly how far we meant to enter into the cause of the emigrants, and how far to connect ourselves with powers who, from their previous conduct, might well be suspected of other views than that of restoring monarchy in France. It may perhaps be said that we could not be certain, in the first instance, how far it might be proper to interfere in the internal affairs of France; that we must watch events and act accordingly. But by this want of clearness with respect to our ultimate intentions we have lost more than any contingency could ever promise.-Fox.

E. Is not a thing said to be perfect in its kind, when it answers the end for which it was made? A. It is. E. The parts, therefore, in true proportions must be so related, and adjusted to one another, as that they may best conspire to the use and operation of the whole. A. It seems so. E. But the comparing parts one with another, the considering them as belonging to one whole, and the referring this whole to its use or end, should seem the work of reason: should it not? A. It should. E. Proportions therefore are not, strictly speaking, perceived by the sense of sight, but only by reason through the means of sight. A. This I grant. E. Consequently beauty, in your sense of it, is an object, not of the eye, but of the mind. A. It E. The eye, therefore, alone cannot see that a chair is handsome, or a door well proportioned. A. It seems to follow; but I am not clear as to this point. E. Let us see if there be any difficulty in it. Could the chair you sit on, think you, be reckoned well proportioned or handsome, if it had not such a height, breadth, wideness, and was May, 1840.-VOL. I.—NO. V.

is.

[ocr errors]
« AnteriorContinuar »