Inclusit volucris dies.

Quo fugit venus, heu, quove color? decens

Quo motus? quid habes illius, illius,

5

10

15

Quae spirabat amores,

Quae me surpuerat mihi,

Felix post Cinaram, notaque et artium
Gratarum facies? Sed Cinarae breves
Annos fata dederunt,
Servatura diu parem

Cornicis vetulae temporibus Lycen,

Possent ut juvenes visere fervidi

Multo non sine risu

Dilapsam in cineres facem.

CARMEN XIV.

QUAE cura patrum quaeve Quiritium
Plenis honorum muneribus tuas,
Auguste, virtutes in aevum

Per titulos memoresque fastos
Aeternet, o qua sol habitabiles
Illustrat oras maxime principum ?
Quem legis expertes Latinae
Vindelici didicere nuper

Quid Marte posses. Milite nam tuo
Drusus Genaunos, implacidum genus,

Breunosque veloces, et arces

Alpibus impositas tremendis

Dejecit acer plus vice simplici;

Major Neronum mox grave proelium
Commisit immanesque Raetos
Auspiciis pepulit secundis,
Spectandus in certamine Martio,
Devota morti pectora liberae
Quantis fatigaret ruinis ;

Indomitas prope qualis undas
Exercet Auster, Pleïadum choro
Scindente nubes, impiger hostium

LIB. IV. CARM. XV.

Vexare turmas et frementem
Mittere equum medios per ignes.
Sic tauriformis volvitur Aufidus,
Qua regna Dauni praefluit Apuli,
Cum saevit horrendamque cultis
Diluviem meditatur agris,
Ut barbarorum Claudius agmina
Ferrata vasto diruit impetu

Primosque et extremos metendo
Stravit humum sine clade victor,

Te copias, te consilium et tuos
Praebente divos.

Nam tibi, quo die
Portus Alexandrea supplex
Et vacuam patefecit aulam,

Fortuna lustro prospera tertio
Belli secundos reddidit exitus,
Laudemque et optatum peractis
Imperiis decus arrogavit.

Te Cantaber non ante domabilis

Medusque et Indus, te profugus Scythes

Miratur, o tutela praesens

Italiae dominaeque Romae.

Te fontium qui celat origines

Nilusque et Ister, te rapidus Tigris,
Te beluosus qui remotis

Obstrepit Oceanus Britannis,
Te non paventis funera Galliae
Duraeque tellus audit Hiberiae,
Te caede gaudentes Sigambri
Compositis venerantur armis.

CARMEN XV.

PHOEBUS volentem proelia me loqui
Victas et urbes increpuit lyra,

30

3

40

45

50

100

CARMINUM LIB. IV. CARM. XV.

Ne parva Tyrrhenum per aequor
Vela darem. Tua, Caesar, aetas
Fruges et agris rettulit uberes
Et signa nostro restituit Jovi
Derepta Parthorum superbis
Postibus, et vacuum duellis

Janum Quirini clausit, et ordinem
Rectum evaganti frena licentiae
Injecit, emovitque culpas,

Et veteres revocavit artes
Per quas Latinum nomen et Italae
Crevere vires famaque et imperi
Porrecta majestas ad ortus
Solis ab Hesperio cubili.

Custode 1erum Caesare non furor
Civilis aut vis exiget otium,

Non ira quae procudit enses

Et miseras inimicat urbes.

Non qui profundum Danubium bibunt
Edicta rumpent Julia, non Getae,
Non Seres infidive Persae,

Non Tanain prope flumen orti.
Nosque et profestis lucibus et sacris
Inter jocosi munera Liberi

Cum prole matronisque nostris,
Rite deos prius apprecati,
Virtute functos more patrum duces
Lydis remixto carmine tibiis

Trojamque et Anchisen et almae
Progeniem Veneris canemus.

5

10

15

20

30

Certus undenos decies per annos

Orbis ut cantus referatque ludos
Ter die claro totiesque grata
Nocte frequentes.

Vosque veraces cecinisse, Parcae,

Quod semel dictum est stabilisque rerum

Terminus servat, bona jam peractis

Jungite fata.

5

10

15

20

25