In the spring Horace enjoys the journey to Brun dusium, is enriched by Mæcenas with the Sabine estate. The book of Epodes. Battle of Actium, Sept. 2. In this year, probably, Horace rents or buys the cottage and garden at Tivoli. 35 36 38 Death of Antony and Cleopatra. End of the Civil Wars: the Temple of Janus shut. Before Years of The third Class of Horace's Writings. The first book of Epistles. Years of Horace . . . XLVI, XLVII. R. B. The Roman Eagles restored from Parthia. Ludi Sæculares, for the fifth time, celebrated. The fourth Class of Horace's Writings. The second book of Epistles, containing the two, to Augustus Cæsar, and to Julius Florus; with the Epistle to the Pisos, called de Arte Poetica. ANNIS INCERTIS. yto Kalendas Decembres, on the 27th of November, within a few days of completing his 58th year, Horace dies. HORATII VITA A C. SUETONIO CONSCRIPTA. Q. HORATIUS FLACCUS, Venusinus, patre, ut ipse quidem tradit, libertino, et exauctionum coactore: (ut vere creditum est, salsamentario, quum illi quidam in altercatione exprobrasset, quotiens ego vidi patrem tuum cubito emungentem ?) bello Philippensi, excitus a Marco Bruto imperatore, tribunus militum meruit; victisque partibus, venia impetrata, scriptum quæstorium comparavit. Ac primo Mæcenati, deinde Augusto insinuatus, non mediocrem locum in amborum amicitia tenuit. Mæcenas quantopere eum dilexerit, satis demonstratur illo epigram mate: Ni te visceribus meis, Horati, Sed multo magis extremis judiciis, tali ad Augustum elogio: Horati Flacci, ut mei, memor esto. Augustus ei Epistolarum officium obtulit; ut hoc ad Mæcenatem scripto significat: Ante ipse scribendis epistolis amicorum sufficiebam : nunc occupatissimus, et infirmus, Horatium nostrum a te cupro abducere. Veniet ergo ab ista parasitica mensa ad hanc regiam, et nos in scribendis epistolis juvabit. Ac ne recusanti quidem aut succensuit quidquam aut amicitiam suam ingerere desiit. Exstant Epistolæ, ex quibus, argumenti gratia, pauca subjeci. Sume tibi aliquid juris apud me, tanquam si convictor mihi fueris; quoniam id usus mihi tecum esse volui, si per valetudinem tuam fieri possit. Et rursus: Tui qualem habeam memoriam, poteris ex Septimio quoque nostro audire; nam incidit, ut illo coram fieret a me tui mentio. Neque si tu superbus amicitiam nostram sprevisti, ideo nos quoque àvovπeрopovoûμev. Præterea sæpe inter alios jocos putissimum penem et homuncionem lepidissimum appellat, unaque et altera liberalitate locupletavit. Scripta quidem ejus usque adeo probavit, mansuraque perpetuo opinatus est, ut non modo Sæculare Carmen componendum injunxerit, sed et Vindelicam victoriam Tiberii Drusique, privignorum: eumque coegerit propter hoc, tribus carminum libris, ex longo intervallo, quartum addere: post Sermones quoque lectos sui nullam mentionem habitam ita sit questus: Irasci me tihi scito, quod non in plerisque ejusmodi scriptis mecum potissimum loquaris. An vereris, ne apud posteros tibi infame sit, quod videaris familiaris nobis esse? Expressitque eclogam, cujus initium est: Cum tot sustineas, et tanta negotia solus, Horatius habitu corporis brevis fuit, atque obesus; qualis a se ipso in Satiris describitur, et ab Augusto hac epistola: Pertulit ad me Dionysius libellum tuum, quem ego, ne accusem brevitatem, quantuluscunque est, boni consulo. Vereri autem mihi videris, ne majores libelli tui sint quam ipse es. Sed si tibi statura deest, corpusculum non deest. Itaque licebit in sextariolo scribas: quum circuitus voluminis tui sit ỏykwdéotatos, sicut est ventriculi tui. Vixit plurimum in secessu ruris sui Sabini aut Tiburtini: domusque ejus ostenditur circa Tiburtini luculum. Venerunt in manus et elegi sub titulo ejus, et epistola prosa oratione, quasi commendantis se Mæcenati: sed utraque falsa puto. Nam elegi vulgares, epistola etiam obscura; quo vitio minime tenebatur. Natus est sexto Idus Decembres, Lucio Cotta et Lucio Torquato Consulibus. Decessit quinto Kal. Decemb., Caio Marcio Censorino, Caio Asinio Gallo Consulibus, post nonum et quinquagesimum annum, hærede Augusto palam nuncupato: quum, urgente vi valetudinis, non sufficeret ad obsignandas testamenti tabulas. Humatus et conditus est extremis Esquiliis, juxta Mæcenatis tumulum. |