Geschichte der Philosophie des Mittelalters, Volumen2Kirchheim, 1865 - 1159 páginas |
Otras ediciones - Ver todas
Términos y frases comunes
accidens actu actus Alexander von Hales Alfarabi Algazel aliqua aliquid Allgemeinen anima arabischen Aristoteles autem Avempace Averroes Avicebron Avicenna Begriff bestimmt Bewegung blos causa daher Denken Deus differt disp dist Einheit ejus endlich enim ergo erkennen Erkenntniss erste esse essentia etiam ewig fern folglich Form forma geistigen geschöpflichen Dinge Gott göttliche Wesen Gute habet Habitus höchste igitur illud intel intellectus ipsa Joktan Körper Lehre Leibe lichen Maimonides Materie Menschen menschlichen modo Möglichkeit Motakhallim muss Natur nisi nothwendig Object omnibus oportet Philosophie potentia Potenz potest Princip Privation quae quam quantum quia Quiddität quidem rationem Scholastik secundum quod Seele sent sicut sinnlichen Skots Species substantia Substanz sunt tamen thätige Verstand Theil Thomas thomistischen unendlich unserer unterscheiden unum verhält verit Vernunft verschieden vielmehr Vollkommenheit voluntas Wahrheit Weise Welt Wesen Willen wirklich Wissenschaft Zweck
Pasajes populares
Página 532 - Unde cum bonitas Dei sit perfecta et esse possit sine aliis, cum nihil ei perfectionis ex aliis accrescat, sequitur quod alia a se eum velle non sit necessarium absolute.
Página 515 - Et sic, quidquid dicitur de Deo et creaturis, dicitur secundum quod est aliquis ordo creaturae ad Deum, ut ad principium et causam, in qua praeexistunt excellenter omnes rerum perfectiones.
Página 537 - Unde imago Dei tripliciter potest considerari in homine. Uno quidem modo, secundum quod homo habet aptitudinem naturalem ad intelligendum et amandum Deum; et haec aptitudo consistit in ipsa natura mentis, quae est communis omnibus hominibus.
Página 511 - Cum igitur dicitur: Deus est bonus, non est sensus, Deus est causa bonitatis; vel Deus non est malus. Sed est sensus, id quod bonitatem dicimus in creaturis, praeexistit in Deo; et hoc quidem secundum modum altiorem.
Página 469 - ... scientiae habitum, ex ipsa praesentia habitus, est potens percipere illa quae subsunt illi habitui. Ad hoc autem quod percipiat anima se esse, et quid in ipsa agatur attendai, non requiritur aliquis habitus; sed ad hoc sufficit sola essentia animae, quae menti est praesens: ex ea enim actus progrediuntur, in quibus actualiter ipsa percipitur ». Il testo è chiarissimo, dopo gli studi gnoseologia da noi fatti.
Página 464 - intentionem intellectam» id quod intellectus in seipso concipit de re intellecta. Quae quidem in nobis neque est ipsa res quae intelligitur; neque est ipsa substantia intellectus; sed est quaedam similitudo concepta in intellectu de re intellecta, quam voces exteriores significant; unde et ipsa intentio «verbum interius» nominatur, quod est exteriori verbo significatum.
Página 645 - Deo vicinissima, non solum habet inclinationetn in aliquid sicut habent inanimata, nec solum movens hanc inclinationem quasi aliunde eis determinatam, sicut natura sensibilis; sed ultra hoc habet in potestate ipsam inclinationem, ut non sit ei necessarium inclinari ad appetibile apprehensum. sed possit inclinari vel non inclinari. Et sic ipsa inclinatio non determinatur ei ab alio, sed a seipsa.
Página 498 - Sed quia nos non scimus de Deo quid est, non est nobis per se nota, sed indiget demonstrari per ea quae sunt magis nota quoad nos et minus nota quoad naturam, scilicet per effectus.
Página 807 - ista natura' materia vel forma vel compositum, in quantum quodlibet istorum est 'natura', - sed est ultima realitas entis quod est materia vel quod est forma vel quod est compositum...
Página 500 - ... sicut calidum in actu, ut ignis, facit lignum, quod est calidum in potentia, esse actu calidum, et per hoc movet et alterat ipsum. "Non autem est possibile ut idem sit simul in actu et potentia secundum idem, sed solum secundum diversa; quod enim est calidum in actu, non potest simul esse calidum in potentia, sed est simul frigidum in potentia. Impossibile est ergo quod secundum idem et eodem modo aliquid sit movens et motum, vel quod moveat seipsum. Omne ergo quod movetur, oportet ab alio moveri.