Τήναις ταῖς πτελέῃσιν ὑπόσκιος, ἢ κυπαρίσσοις IV. Ulmus ubi pandit ramos, ubi taxus opacum Quisque suos patiens manes," placidâque quiete, Majores vici contumulantur humo. IV. Hier, wo die Ulme trauʼrt, der Eibe Schatten schrecket, Wo mürbe Hügel Staub's ein dürrer Rasen decket, Schläft, in ein enges Grab versenkt auf immerdar, Von diesem armen Dorf' der Våter rohe Schaar. IV. Di que' duri olmi a l' ombra, e di quel tasso, IV. Près de ces ifs noueux dont la verdure sombre Where heaves the turf in many a mouldering heap, Each in his narrow cell for ever laid, The rude forefathers of the hamlet sleep. |