Non hoc semper erit liminis aut aquae
Caelestis patiens latus.

CARM. XI.-AD MERCURIUM.

Mercuri, nam te docilis magistro
Movit Amphion lapides canendo,
Tuque testudo resonare septem
Callida nervis,

Nec loquax olim neque grata, nunc et
Divitum mensis et amica templis,
Dic modos, Lyde quibus obstinatas
Applicet aures,

Quae velut latis equa trima campis
Ludit exsultim metuitque tangi,
Nuptiarum expers et adhuc protervo
Cruda marito.

Tu potes tigres comitesque silvas
Ducere et rivos celeres morari;
Cessit immanis tibi blandienti

Quae manent culpas etiam sub Orco.

CARM. XII.-AD NEOBULEN.

Miserarum est neque amori dare ludum neque
Mala vino lavere, aut exanimari metuentes

Patruae verbera linguae.

dulci

Tibi qualum Cythereae puer ales, 'tibi telas
Operosaeque Minervae studium aufert, Neobule,
Liparaei nitor Hebri,

Simul unctos Tiberinis humeros lavit in undis,
Eques ipso melior Bellerophonte, neque pugno
Neque segni pede victus;

Catus idem per apertum fugientes agitato
Grege cervos jaculari et celer alto latitantem

45

50

5

10

CARM. XIII.—AD FONTEM BANDUSIAE.
O fons Bandusiae, splendidior vitro,
Dulci digne mero non sine floribus,
Cras donaberis haedo,

Cui frons turgida cornibus

Primis et Venerem et proelia destinat;

Frustra: nam gelidos inficiet tibi
Rubro sanguine rivos

Lascivi suboles gregis.

Te flagrantis atrox hora Caniculae
Nescit tangere, tu frigus amabile
Fessis vomere tauris

Praebes et pecori vago.

Fies nobilium tu quoque fontium,

Me dicente cavis impositam ilicem
Saxis, unde loquaces

Lymphae desiliunt tuae.

CARM. XIV.-AD POPULUM ROMANUM.

Herculis ritu modo dictus, O plebs,

Morte venalem petiisse laurum
Caesar Hispana repetit penates

Victor ab ora.

Unico gaudens mulier marito
Prodeat justis operata sacris,
Et soror clari ducis et decorae
Supplice vitta

Virginum matres juvenumque nuper
Sospitum. Vos, O pueri et puellae
Jam virum expertae, male ominatis
Parcite verbis.

Hic dies vere mihi festus atras
Eximet curas: ego nec tumultum
Nec mori per vim metuam tenente

5

10

15

5

10

15

CARM. XVI.-AD C. MAECENATEM.

Inclusam Danaën turris aënea

5

R

10

15

Tristes excubiae munierant satis
Nocturnis ab adulteris,

Si non Acrisium virginis abditae
Custodem pavidum Jupiter et Venus
Risissent: fore enim tutum iter et patens
Converso in pretium deo.

Aurum per medios ire satellites

Et perrumpere amat saxa potentius

Argivi domus ob lucrum

5

10

Ictu fulmineo: concidit auguris

Demersa exitio ; diffidit urbium

Portas vir Macedo et subruit aemulos

Reges muneribus; munera navium

15

Saevos illaqueant duces.

Crescentem sequitur cura pecuniam
Majorumque fames. Jure perhorrui
Late conspicuum tollere verticem,
Maecenas, equitum decus.

Quanto quisque sibi plura negaverit,
Ab dis plura feret: nil cupientium

Nudus castra peto et transfuga divitum
Partes linquere gestio,

20

Contemptae dominus splendidior rei,

25

Quam si quidquid arat impiger Apulus
Occultare meis dicerer horreis,

Magnas inter opes inops.

Purae rivus aquae silvaque jugerum
Paucorum et segetis certa fides meae

Fulgentem imperio fertilis Africae

Fallit sorte beatior.

Quamquam nec Calabrae mella ferunt apes
Nec Laestrygonia Bacchus in amphora
Languescit mihi nec pinguia Gallicis
Crescunt vellera pascuis,

Importuna tamen pauperies abest,

30

35