Anni u. c.

Anni

aetat. Horat.

Consules.

Quid his annis gestum sit, indicatur.

Caesar Octavianus Iani templum clauditur, postquam Octa-
V. Sextus Appu- vianus victor ab oriente rediens
leius. suffecti P. a. d. VIII. Id. Sextil. urbem tri-
Valerius Messalla plici triumpho ingressus est. Octa-
C. Furnius C. Clu- vianus senatus consulto imperato-
vius.
ris nomen in perpetuum accipit.
Caesar Octavianus templum Apollinis
Palatini dicavit; de qua re Horatii
carmen est I, 31. Octavianus prin-
ceps senatus. Bibliotheca Palatina
(tertia publica) dicata.

Caesar Octavianus
VI. M. Vipsanius
Agrippa II.

Caesar Octavianus
Aug. VII. M.Vipsa-
nius Agrippa III.

Caesar Octavianus
Aug. VIII. T. Sta-

tilius Taurus II.
Caesar Octavianus
Aug. IX. M. Iu-
nius Silanus.

Caesar Octavianus
Aug. X. C. Nor-
banus Flaccus.

Augusti expeditio in Cantabros. Expeditio Aelii Galli in Arabes paratur. Marcellus Iuliam in matrimoniam ducit.

Phraates pellit Teridatem, qui ad Augustum fugit. Augustus Cantabris victis Romam redit, Ianum iterum claudit. Hor. Carm. III, 14. Quintilius Horatii et Virgilii amicus moritur. Carm. I, 24. Horatius tres carminum libros hoc anno vel initio proximi edidisse videtur. Augusto aegrotanti Antonius Musa salutem frigida aqua restituit.

Caesar Octavianus Marcellus, Iuliae coniux, vigesimum

Aug. XI. A.Terent. Varro Murena. suffecti L. Sestius Cn. Calpurnius Piso. M. Claudius Marcellus Aeserninus L. Arruntius.

M. Lollius Q. Ae-
milius Lepidus.

Quid his annis gestum sit, indicatur.

annum agens moritur. Augustus
Phraati filium reddit, Teridatem
Romae retinet. Augustus tribuni-
ciam potestatem perpetuam accipit.
Coniurant in Augustum Licinius Varro
Murena et Fannius Caepio, fratres
Proculeii et Terentiae uxoris Maece-
natis (cf. Carm. II, 2). Augustus in
Siciliam proficiscitur, inde in Asiam
iter facturus.
Augustus in Graeciam, hinc Samum
iter facit; in insula Samo hiemat.
Agrippa Mytilenis, quo se, cum
Marcellum sibi praeferri vidisset,
contulerat, Romam redit Iuliamque
in matrimonium ducit.

M. Appuleius P. Si- Augustus in Asia. Phraates perterri-
lius Nerva.
tus signa olim Crasso erepta sua
sponte remittit. Tigranes Armeniis
rex redditur a Tiberio Nerone. Epist.
I, 3. 12. 18.

C. Sentius Saturni-
nus Q. Lucretius
Vespillo. suff. M.

Vinucius M. Vipsa-
nius Agrippa.

47. P. Corn. Lentulus
Marcellinus Cn.
Cornelius Lentu-

lus.

reversus

Virgilius in Graeciam proficiscitur;
moritur Brundusii. Augustus ex
Samo insula in Italiam
mens. Octobr. Urbem intrat; cum
eo, ut videtur, Tiberius ex Asia re-
vertitur. Agrippa Cantabros devin-
cit. Tibullus vel hoc vel inse-

quenti anno moritur.
Horatius hoc vel superiore anno librum

I Epist. emisisse videtur. Leges Iuliae, sumptuaria, de adulteris et de pudicitia, de ambitu, de maritandis ordinibus.

C. Furnius C. Iu- Augustus ludos saeculares quintos in

nius Silanus.

stituit. Horatius eius iussu Carm.

Quid his annis gestum sit, indicatur.

saeculare componit. Huc spectat

Carm. IV, 6.

Lollius a Germanis gravi clade reiicitur; quo nuntio accepto Augustus in Galliam proficiscitur, Tiberium praetorem secum ducit.

Raeti et Vindelici per Tiberium et Drusum subiguntur. Eo spectant Carm. IV, 4 et 14. Propertium h. a. mortuum esse putant. Orbilius Pupillus centesimum aetatis annum agens vel hoc vel insequenti anno moritur.

Augustus ex Gallia Romam redit. Horatius Augusti rogatu quartum carminum librum edit.

Lepido hoc anno mortuo Augustus

prid. Non. Mart. Pontifex maximus
factus est. Eodem mense Agrippa
aetatis anno 51 mortuus est. Drusi
prima expeditio in Germaniam.
Ep. II, 2 scripta videtur. Drusi al-
tera in Germaniam expeditio, Ti-
berius Pannoniam et Dalmatiam ite-
rum subiicit; Thraces a L. Pisone
domiti.

Augustus cum Tiberio et Druso in
Galliam proficiscitur; Tiberius in
Dalmatiam et Pannoniam tertiam
expeditionem facit, Drusus adversus
Germanos tertium bellum gerit.
Dacis, Getis, Germanis a Tiberio et
Druso victis Ianus tertium clausus

esse dicitur; sed incerta res. Di

cunt epist. II, 1 scriptam esse hoc

anno.

Nero Claudius Dru- Drusus in Germania moritur.

sus Caes. T. Quin

tius Pennus Cris

pinus.

C. Marcius Censo-a. d. V. Kal. Dec. Horatius moritur, rinus C. Asinius

Gallus.

eodem anno Maecenas paullo ante Horatium.

Epod. 1-10. Dactylum in primo pede posuit Epod. 17, 12, tribachyn saepius. In dimetri dipodia secunda Horatius arsim solutam nunquam admisit. Dimeter bis dactylum habet in primo pede Epod. 3, 8. 5, 48, semel in secundo tribachyn Epod. 2, 62; hiatus invenitur Epod. 5, 100*).

*) De legibus in componendis trimetris a tragicis Graecorum poetis observatis Porson. ad Eurip. Hec. praef. p. VI: »Tantum enim abest, ut anapaestus pro secundo aut quarto pede ponatur, ut ne pro tertio quidem aut quinto substitui possit;<

p. XIX: »Tragici praeter iambum et tribrachyn, quos cum paribus locis communes habebant, spondeum etiam in primo, tertio et quinto usurpabant. Postea hunc spondeum in primo loco, prout res ferebat, vel in dactylum vel in anapae

Unum carmen Horatius hoc metro composuit III, 12; quod quidem quadraginta cum habeat ionicos, in quattuor strophas dividitur.

III. Metra dactylica :

a)

LJU, LJU, L|JU, LUU, 1, 1

Hexameter dactyl. catal. in disyllabum, xarà orízov.
In omnibus et satiris et epistolis.

metri reperitur I, 28, 21, in tertio tetrametri I, 28, 2. Hiatus admissus est in eiusdem carminis versu 24.

IV. Metra Asclepiadea:

α) κατὰ στίχον.

1) Asclepiadeum primum.

_༄|!vv– -||!vv-|v༦

Vers. Asclep. minor.

Carm. I, 1. III, 30. IV, 8. Basim apud Horatium spondeus plerumque efficit. Diaeresis neglecta est IV, 8, 17.

stum dissecabant, in tertio loco tantum in dactylum, in quinto neque in anapaestum neque in dactylum;« p. XXX: »Nempe hanc regulam plerumque in senariis observabant tragici, ut, si voce, quae Creticum pedem efficeret, terminaretur versus, eamque vocem hypermonosyllabon praecederet, quintus pes iambus vel tribrachys esse deberet.<< De hac tertia lege adde quae Meinekius docuit praef. ad edit. Horat. p. XXXVIII: »Ostendi olim in Fragm. Com. gr. vol. IV. p. 713. Archilochum ceterosque iambographos Graecorum omnes in pangendis iambicis trochaicisque versibus eandem legem secutos esse quam a tragicis Graecis constanter observatam esse primus intellexit Porsonus. Hanc legem Horatius adeo non tenuit, ut eam in trimetris iambicis vicies, in di

metris autem plus sexagies non observaverit. Sed excusandus est propterea quod latinus sermo non aequat graecum numero vocabulorum formarumque in brevem syllabam exeuntium.<< De qua re compara Hor. Ep. 1, 27. 2, 13. 23. 33. 47. 3, 9. 13. 4, 13. 5, 17. 19. 93. 8, 15. 9, 27. 29. 10, 7. 21. 11, 3. 27.

De anapaesti usu in quinto pede Meinekius 1. 1. p. XXI: Anapaesto in hac trimetri parte usum esse Horatium difficile ad credendum est. Legitur quidem in Epod. 5, 79 et 11, 23. Sed in his videndum ne littera i consonae vim habeat. Ac fortasse etiam in laqueo (Epod. 2, 35) synaloephe locum habet, non ut eximatur vocalis e, sed ut obscuretur tantum in pronuntiando, ut fit in Prometheo, aureo, alveo, multisque aliis.<