Desertæ Cereris: juxtaque antiqua cupressus, 715 Relligione patrum multos servata per annos. Hanc ex diverso sedem veniemus in unam. Tu genitor, cape sacra manu, patriosque Pena Me bello e tanto digressum et cæde recenti, Attrectare nefas: donec me flumine vivo 720 Abluero. tes. Hæc fatus, latos humeros subjectaque colla Veste super, fulvique insternor pelle leonis, Succedoque oneri: dextræ se parvus Iulus Implicuit, sequiturque patrem non passibus æquis. 725 Pone subit conjux. Ferimur per opaca locorum: Et me, quem dudum non ulla injecta movebant Tela, neque adverso glomerati ex agmine Graji, Nunc omnes terrent auræ, sonus excitat omnis Suspensum, et pariter comitique onerique ti mentem. 730 Jamque propinquabam portis, omnemque videbar Evasisse viam; subito cum creber ad aures Vissus adesse pedum sonitus: genitorque per umbram Prospiciens: Nate, exclamat, fuge, nate; propin quant: Ardentes clypeos atque æra micantia cerno. 735 Hic mihi nescio quod trepido male numen ami cum Confusam erupuit mentem. Namqne avia cursu Substitit, erravitne via, seu lassa resedit, 740 Incertum: nec post oculis est reddita nostris. Nec prius amissan respexi, animumque reflexi, cratam Venimus. Hic demum collectis omnibus una Defuit, et comites, natumque, virumque fefellit. 745 Quem non incusavi amens hominumque Deorumque? Aut quid in eversa vidi crudelius urbe? Penates Commendo sociis, et curva valle recondo. Ipse urbem repeto, et cingor fulgentibus armis. 750. Stat casus renovare omnes, omnemque reverti Per Trojam, et rursus caput objectare periclis. Principio muros, obscuraque limina portæ, Qua gressum extuleram, repeto: et vestigia re tro Observata sequor per noctem, et lumine lustro. 755 Horror ubique animos, simul ipsa silentia ter rent. Inde domum, si forte pedem, si forte tulisset, Ilicet ignis edax summa ad fastigia vento ras. 760 Procedo ad Priami sedes, arcemque reviso. Incensis erepta adytis, mensæque Deorum, 765 Crateresque auro solidi, captivaque vestis Congeritur: pueri et pavidæ longo ordine maStant circum. tres Ausus quin etiam voces jactare per umbram Implevi clamore vias, mastusque Creusam 770 Nequicquam in geminans iterumque iteramque vocavi. Quærenti, et tectis urbis sine fine furenti, Infelix simulacrum atque ipsius umbra Creusæ Visa mihi ante oculos, et nota major imago. Obstupui, steteruntque comæ, et vox faucibus hæsit. 775 Tum sic affari, et curas his demere dictis: Quid tantum insano juvat indulgere dolori, O dulcis conjux? non hæc sine numine Divum Eveniunt: nec te comitem asportare Creusam Fas, aut ille sinit superi regnator Olympi. 780 Longa tibi exilia, et vastum maris æquor arandum. Ad terram Hesperiam venies, ubi Lydius arva Inter opima virum leni fluit agmine Tybris. Illic res lætæ, regnumque et regia conjux Parta tibi: lacrymas dilectæ pelle Creusæ. 785 Non ego Myrmidonum sedes Dolopumva superbas Aspiciam, aut Grajis servitum matribus ibo: Dardanis, et Divæ Veneris nurus. Sed me magna Deum genitrix his detinet oris. Jamque vale, et nati serva communis amorem. 790 Hæc ubi dicta dedit, lacrymantem et multa volentem Dicere deseruit, tenuesque recessit in auras. Ter frustra comprensa manus effugit imago, Par levibus ventis, volucrique simillima somno, 795 Sic demum socios consumpta nocte reviso. Atque hic ingentem comitum affluxisse novo rum Invenio admirans numerum, matresque, viros que. Collectam exilio pubem, miserabile vulgus, Undique convenere, animis opibusque parati, 800 In quascunque velim pelago deducere terras. Jamque jugis summæ surgebat Lucifer Idæ, Ducebatque diem: Danaique obsessa tenebant Limina portarum, nec spes opis ulla dabatur. Cessi, et sublato montem genitore petivi. QUINTI HORATII FLACCI CARMINUM LIBER PRIMUS ODE I. AD MECENATEM. Mæcenas, atavis edite regibus, Evitata rotis, palmaque nobilis Terrarum dominos evehit ad deos. Nunquam dimoveas, ut trabe Cypriâ |