QUINTI HORATII FLACCI CARMINUM LIBER PRIMUS. ODE I. AD MECENATEM. MACENAS, atavis edite regibus, O et præsidium et dulce decus meum! 5 10 15 20 25 Seu visa est catulis cerva fidelibus, .30 335 Sic te diva potens Cypri, Sic fratres Helenæ, lucida sidera, Ventorumque regat pater, Obstrictis aliis, præter Iapyga, Navis, quæ tibi creditum Debes Virgilium finibus Atticis, Et serves animæ dimidium meæ. Circa pectus erat, qui fragilem truci Commisit pelago ratem Primus, nec timuit præcipitem Africum Nec tristes Hyadas, nec rabiem Noti, 5 10 Quo non arbiter Hadriæ Qui vidit mare turgidum, et Prudens Oceano dissociabili Terras, si tamen impiæ Non tangenda rates transiliunt vada. Gens humana ruit per vetitum; nefas! Audax Iapeti genus Ignem fraude malâ gentibus intulit. Post ignem æthereâ domo Subductum, macies et nova febrium Semotique priùs tarda necessitas Leti corripuit gradum. Pennis non homini datis. Expertus vacuum Dædalus aëra 35 Perrupit Acheronta Herculeus abor. Cœlum ipsum petimus stultitiâ; neque Per nostrum patimur scelus Iracunda Jovem ponere fulmina. 40 ODE IV. AD L. SEXTIUM, CONSULAREM. SOLVITUR acris hiems gratâ vice veris et Favonî, Ac neque jam stabulis gaudet pecus, aut arator igni ; Jam Cytherea choros ducit Venus, imminente Lunâ; 5 Alterno terram quatiunt pede, dum graves Cyclopum Vulcanus ardens urit officinas. Nunc decet aut viridi nitidum caput impedire myrto, Aut flore, terræ quem ferunt solutæ. Nunc et in umbrosis Fauno decet immolare lucis, 10 Pallida Mors æquo pulsat pede pauperum tabernas, Vitæ summa brevis spem nos vetat inchoare longam : 15 Et domus exilis Plutonia; quò simul meâris, Non regna vini sortiêre talis. ગ ODE V. AD M. VIPSANIUM AGRIPPAM. SCRIBERIS Vario fortis, et hostium Quain rem cunque ferox navibus aut equis Nos, Agrippa, neque hæc dicere, nec gravem Nec cursus duplicis per mare Ulysseï, Nec sævam Pelopis domum, Conamur, tenues grandia: dum pudor, Imbellisque lyræ Musa potens vetat Culpâ deterere ingenî. Quis Martem tunicâ tectum adamantinâ Dignè scripserit? aut pulvere Troïo ODE VI. AD MUNATIUM PLANCUM, CONSULAREM. Mania, vel Baccho Thebas, vel Apolline Delphos Sunt quibus unum opus est intactæ Palladis arces Undique decerptam fronti præponere olivam. Aptum dicit equis Argos, ditesque Mycenas. 5 10 15 5 10 |