30

Seu puer

Excipit hinc feffum finuosi pompa theatri,

Et vocat ad plaulus garrula scena suos.
Seu catus auditur senior, seu prodigus hæres,

Seu procus, aut pofitâ casside miles adest,
Sive decennali fæcundus lite patronus

Detonat inculto barbara verba foro; Sepe vafer gnato fuccurrit servus amanti,

Et nasum rigidi fallit ubique patris ; Sæpe novos illic virgo mirata calores

35 Quid fit amor nefcit, dum quoque nescit, amat. Sive cruențatum furiofa Tragædia fceptrum

Quasfat, & effusis crinibus ora rotat,
Et dolet, & fpecto, juvat & fpectasse dolendo,
Interdum & lacrymis dulcis amaror inelt :

the
infelix indelibata reliquit
Gaudia, & abrupto fendus amore cadit,
Seu ferus è tenebris iterat Styga criminis ultor

Conscia funereo pectora torre movens,
Seu mæret Pelopeia domus, seu nobilis Ili, 45

Aut luit incestos aula Creontis avos.
Sed neque sub tecto femper nec in urbe latemos,

Irrita nec nobis tempora veris eunt,
Nos quoque lucus habet viçinâ confstus ulmo,

Atque suburbani nobilis umbra loci.
Sæpius hic blandas spirantia lidera flammas

Virgineo videas præteriisse choros.
Ah quoties dignæ stupui miracula forma

Quæ poffit lenium vel reparare Jovis !
Ah quoție, vidi superantia lumịna gemmas, SS

Atque faces quotquot volvit uterquę polus;
Collaque bis viyi Pelopis quæ brachia vincant,

Quæque fuit puro nectare tinęta via,
Et decus eximium frontis, tremulosque capillos,

Aurea quæ fallax retia tendit Amor; ba
Pellacesque genas, ad quos hyacinthina fordet
Purpura, & ipfe tui foris, Adoni, rubor!

Cedite faudatæ toties Heroides olimi,

Et quæcunque vagum cepit amica Jovem. Cedite Achæmeniæ turritâ fronte puellæ,

65 Et

quot Susa colunt, Memnoniamque Ninon. Vos etiam Danaæ fafces submittite Nymphiæ,

Et vos Iliacæ, Romuleæque nurus.
Nec Pompeianas Tarpëia Musa columnas

Jactet, & Aufoniis plena theatra stolis. 70 Gloria Virginibus debetur prima Britannis,

Extera lat tibi fit foemina posle sequi.
Tuque urbs Dardaniis Londinum structa colonis

Turrigerum latè conspicienda caput,
Tu nimium felix intra tua moenia claudis 75

Quicquid fornofi pendulus orbis habet,
Non tibi tot cælo scintillant astra sereno

Endymionex turba ministra dex,
Quot tibi conspicuæ formáque auróque puellae

Per medias radiant turba videnda vias. 80 Creditur huc geminis venisse invecta columbis

Alina pharetrigero milite cineta Venus, Huic Cnidon, & riguias Simoentis Aumine valles,

Huic Paphon, & roleam poft habitura Cypron. Aft ego,

dum pueri finit indulgentia cæci, 85 Meenia quàm subitò linquere fausta päro; Et vitare procul malefidæ infamia Circes

Atria, divini Molyos usus ope.
Stat quoque juncosas Cami remeare paludes,

Atque iterum raucæ murmur adire Scholæ. 90
Interea fidi parvum cape munus amici,
Paucaque in alternos verba coacta modos.

ELEGIA SECUNDA, Anno ætatis 17. I'n obitum Præconis Academici Cantabrigiensis..

Palladium toties ore ciere gregem,

10

Ultima præconum præconem te quoque fuva

Mors rapit, officio nec favet ipfa fuo. Candidiora licet fuerint tibi tempora plumis S

Sub quibus accipimus delituifle Jovem,
O dignus tamen Hæmonio juvenescere fucco,

Dignus in Æfonios vivere pofse dies,
Dignus quem Stygiis medicâ revocaret ab undis

Arte Coronides, fæpe rogante dea,
Tu si juffus eras acies accire togat?s,

Et celer à Phvebo nuntius ire tuo, Talis in Iliacâ ftabat Cyllenius aula

Alipes, æthereâ missus ab arce Patris,
Talis & Eurybates ante ora furentis Achillei 15

Rettulit Atridæ jussa severa ducis,
Magna fepulchrorum regina, fatelles. Averni

Sæva nimis Musis, Palladi fæva nimis,
Quin illos rapias qui pondus inutile terræ,

Turba quidem est telis ista petenda tuis. Vestibus hunc igitur pullis Academia luge,

Et madeant lachrymis nigra feretra tuis. Fundat & ipfa modos querebunda Elegëia tristes,

Personet & totis nænia moita fcholis,

ELEGIA TERTIA, Anno Ætatis 17,

In obitum * Præfulis Wintoniensis,

M fæltus eram, & tacitus nullo comitante sedebam,

Hærebantque animo triltia plura meo, Protinus en subiit funeltæ cladis imago

Fecit in Angliaco quam Libitina folo; (turtes Dum procerum ingressa eit splendentes marmore Dira sepulchrali mors metuenda face ;

6 Pulsavitque auro grávidos & jafpide muros, Nec metuit fatrapum fternere falçe greges.

Tunc • Lancelot Andrews, who died Sept. 21, 1636.

IO

20

1

25

Tunc memini clarique ducis, fratrisque verendi

Intempestivis ossa cremata rogis :
Et memini Heroum quos vidit ad æthera raptos,

Flevit & amiffos Belgia tota duces.
At te præcipuè luxi dignifsime Præsul,

Wintoniæque olim gloria magna tuæ ;
Delicui fletu, & tristi fic ore querebar,

TS
Mors fera Tartareo diva secunda Jovi,
Nonne satis quod sylva tuas perfentiat iras,

Et quod in herbofos jus tibi detur agros,
Quodque affilata tuo marcescant lilia tabo,

Et crocus, & pulchræ Cypridi facra rosa,
Nec finis ut femper Auvio contermina quercus

Miretur lapsus prætereuntis aquæ ?
Et tibi fuccumbit liquido quæ plurima celo

Evehitur pennis quamlibet augur avis,
Et quæ milie nigris errant animalia sylvis,

Et quod alunt mutum Proteos antra pecus.
Invida, tanti tibi cum fit concessa potestas;

Quid juvat humanâ tingere cæde manus ?
Nobileque in pectus certas acuisse fagittas,

Semideamque animam fede fugâffe suâ ? 30
Talia dum lacrymans alto lub pectore volvo,

Rofcidus occiduis Helperus exit aquis,
Et Tartesliaco submerserat æquore currum

Phæbus, ab eöo littore mensus iter.
Nec mora, membra cavo posui refovenda cubili, 35

Condiderant oculos noxque soporque meos :
Cum mihi visus eram lato Ipatiarier agro,

Heu nequit ingenium visa referre meum.
Illic puniceâ radiabant omnia luce,

Ut matutino cum juga sole rubent.
Ac veluti cum pandit opes Thaumantia proles,

Vestitu nituit multicolore folum.
Non dea tam variis ornavit floribus hortos
Alcinoi, Zephyro Chloris amata levi.
Bb

Flumina

40

50

Flumina vernantes lambunt argentea campos, 45

Ditior Hesperio flavet arena 'Tago.
Serpit odoriferas per opes levis aura Favoni;

Aura sub innumeris humida nata rosis,
Talis in extremis terræ Gangetidis oris

Luciferi regis fingitur esse domus.
Ipse racimiferis dum densas vitibus umbras

Et pellucentes miror ubique locos,
Ecce mihi subito Præful Wintonius astat,

Sidereum nitido fulsit in ore jubar ;
Vestis ad auratos defluxit candida talos,

55
Infula divinum cinxerat alba caput.
Dumque senex tali incedit venerandus amistu,

Intremuit læto florea terra sono.
Agmina gemmatis plaudunt cælestia pennis,
Pura triumphali personat æthra tubā.

60 Quisque novum amplexu comitem cantuque falutat;

Holque aliquis placido misit ab ore fonos;
Nate veni, & patrii felix cape gaudia regni,

Semper ab hinc duro, nate, labore vaca.
Dixit, & aligeræ tetigerunt nablia turmæ, 65

At mihi cum tenebris aurea pulla quies.
Flebam turbatos Cephaleiâ pellice fomnos,

Talia contingant somnia fæpe mihi.

ELEGIA QUARTA, Anno Ætatis 18.

Ad Thomam Junium præceptorem suum, apud

mercatores Anglicos Hamburgæ agentes, Paltoris munere fungentem.

Urre per immenfum fubitò mea littera pontum,

Segnes rumpe moras, & nil, precor, obstet eunti,
Et festinantis nil remoretur iter.